Μένουμε σπίτι, δεν μένουμε άπραγοι!

Με την εξάπλωση του κορονοϊού στην Ευρώπη και την εκθετική αύξηση των κρουσμάτων, ιδίως στην Ιταλία, η μακρινή απειλή μιας πανδημίας έγινε ξάφνου πραγματικότητα. Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης τονίζουν σχεδόν αποκλειστικά τη διάσταση της ατομικής ευθύνης για τον έλεγχο της εξάπλωσης του ιού, ενώ συγχρόνως δεν λένε σχεδόν τίποτα για τις υποχρεώσεις του κράτους.

ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ

(ΚΛΙΝΕΣ ΜΕΘ, ΕΠΙΤΑΞΗ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΥΓΕΙΑΣ)

Το κράτος όχι μόνο δεν φρόντισε για μια ισχυρή δημόσια υγεία, αλλά έχει κάνει φοβερές περικοπές σε ιατρικό, νοσηλευτικό προσωπικό, αναλώσιμα και ιατρικό εξοπλισμό εδώ και χρόνια, ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ, με την άνοδο στην εξουσία, φρόντισε να μιλήσει για τη σημασία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και για την ανάγκη ΣΔΙΤ στη Δημόσια Υγεία. Δεν φρόντισε να προσλάβει προσωπικό ή να αγοράσει αναπνευστήρες και να εξοπλίσει ΜΕΘ ούτε όταν βλέπαμε τις πρώτες εκατόμβες θυμάτων στην Κίνα. Η Δημοσία Υγεία δεν φτιάχνεται με φαιδρές λογικές τύπου παλαμάκια από τα μπαλκόνια· φτιάχνεται με ισχυρό ΕΣΥ.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ, ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ

ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ

Ενώ διακηρύσσεται η σημασία των μέτρων αυτοπροστασίας, ταυτόχρονα άνθρωποι βρίσκονται έγκλειστοι σε άθλιες συνθήκες, χωρίς πρόσβαση σε νερό, χωρίς να μπορούν να τηρήσουν τις προβλεπόμενες οδηγίες υγιεινής και αποκλεισμένοι  από υπηρεσίες περίθαλψης: πρόσφυγες, μετανάστριες, κρατούμενοι. Εκτός αν εννοούμε ότι η αυτοπροστασία αφορά μόνο τους πιο «προνομιούχους». Είναι άλλο πράγμα να μην ακολουθήσουμε ηλιθιωδώς το business as usual και άλλο πράγμα να αφήσουμε το κράτος και τις δυνάμεις ασφαλείας να αλωνίζουν μόνοι τους, εκμεταλλευόμενοι το καθεστώς έκτακτης ανάγκης σε βάρος των «εσωτερικών εχθρών», που έγιναν στην περίπτωση αυτή οι πρόσφυγες.

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ,

ΣΤΗΡΙΞΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ,

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Η νόσος είναι –και– ταξική!! Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο ιός δεν κάνει διακρίσεις σε φύλο κι ηλικία, όλοι κι όλες μπορούμε να κολλήσουμε, απλώς οι ηλικιωμένοι κι οι ευπαθείς ομάδες είναι –όπως πάντα– πιο ευάλωτοι. Υπάρχει όμως και το ταξικό στοιχείο, που οι ειδικοί δεν επισημαίνουν. Στην Ελλάδα, χιλιάδες εργαζόμενοι εξακολουθούν να δουλεύουν σε μεγάλους χώρους (π.χ. τηλεπικοινωνίες) χωρίς μέτρα προστασίας, με την απειλή της απόλυσης και χωρίς τις προβλεπόμενες άδειες, αφού οι έλεγχοι της Επιθεώρησης Εργασίας είναι ανύπαρκτοι. Στην Ιταλία, αποδείχτηκε πόσο δολοφονική ήταν η απόφαση της κυβέρνησης να μην κλείσουν τα εργοστάσια στον Βορρά κι έτσι χιλιάδες εργάτες κι εργάτριες εξακολουθούσαν να πηγαίνουν στα εργοστάσια, με μηδαμινά μέτρα προφύλαξης. Το αποτέλεσμα είναι η τραγωδία που εκτυλίσσεται στη Λομβαρδία, και γενικότερα στη Βόρεια Ιταλία, και τα επαναλαμβανόμενα καλέσματα των εργαζόμενων για απεργία.

Και στη χώρα μας όμως, ποιοι είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο; Από τη μία οι εργαζόμενοι στην εστίαση, στον τουρισμό κι όσοι κυνηγούν το μεροκάματο, αφού έμειναν χωρίς εισόδημα, περιμένοντας αν και πότε θα πάρουν το βοήθημα των 800 ευρώ από το Κράτος. Από την άλλη, όλοι κι όλες που εξακολουθούν να εργάζονται, είτε από το σπίτι είτε αναγκαστικά σε εργοστάσια, σούπερ μάρκετ, φούρνους κ.λπ., που θα δουν μέχρι και μείωση των αποδοχών τους, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο Βρούτσης περί εκ περιτροπής εργασίας με μείωση μισθού, το οποίο κρίνει ως «προσωρινό, αναγκαίο και επείγον μέτρο». Φυσικά, ταξική είναι και η πρόσβαση στα τεστ ή τη νοσηλεία.

ΑΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Όλα τα μέτρα περιστολής των ελευθεριών που λαμβάνει τώρα το Κράτος, και γίνονται αποδεκτά λόγω των ειδικών συνθηκών, θα πρέπει να αρθούν άμεσα μετά τη λήξη της καραντίνας. Για κανέναν λόγο δεν πρέπει να περάσει στο συλλογικό ασυνείδητο η ανάγκη ύπαρξης ενός Κράτους-Λεβιάθαν, το οποίο θα διαχειρίζεται την προσωπική μας ελευθερία. Δεν πρόκειται να ζήσουμε σε μια μόνιμη κατάσταση εξαίρεσης, όσο κι αν αυτή εξωραϊστεί από την εκάστοτε εξουσία.

Στο μεταξύ, ας βρούμε τους τρόπους να οργανώσουμε αυτή την παρατεταμένη έκτακτη καθημερινότητα με τις δικές μας αξίες, την αλληλεγγύη, τη συλλογικότητα, την αλληλοϋποστήριξη, και συγχρόνως ας προετοιμαστούμε για τις συλλογικές διεκδικήσεις και τους αγώνες της δύσκολης επόμενης μέρας.

ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΡΑΓΟΙ!

ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΑ ΔΟΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!

ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ!

 

Εδώ, είναι συγκεντρωμένες οι σχετικές με την πανδημία ανακοινώσεις των σωματείων που συμμετείχαν στη διοργάνωση μιας εργατικής απεργίας από τα κάτω, για τις 19 του Μάρτη (η οποία, ως γνωστόν, αναβλήθηκε).