"Ψηφίζουμε απεργία!" (Dagenham, 1968) |
Ανακοίνωση για την Παγκόσμια Ημέρα αγώνα των Γυναικών
Σήμερα
όσο και στο παρελθόν τα δικαιώματα των γυναικών πλήττονται και η θέση τους ως
ισότιμων μελών της κοινωνίας αμφισβητείται καθημερινά. Η ανδροκρατία και ο
σεξισμός έχουν γίνει χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ελληνικής καθεστηκυίας
τάξης, αρχής γενομένης από το συντηρητικό πολιτικό φάσμα, το οποίο προσπαθεί
συστηματικά και νομοθετικά να περιστείλει τα δικαιώματα των γυναικών και να
περιορίσει τις συνέπειες σωματικής βίας και δολοφονίας κατά γυναικών. Τα
κυρίαρχα ΜΜΕ σιγοντάρουν, φτάνοντας σε ακραίες σεξιστικές δηλώσεις, ακόμα και
κατά ανήλικων κοριτσιών, ενώ η κλασική ρητορική του «δικαιολογημένου» βιαστή
και του «αμφιβόλου ηθικής» θύματος καλά κρατεί. Η κοινωνία ακολουθεί, με
απροκάλυπτη λεκτική βία κατά προσφύγων, μητέρων και εγκύων, ακόμα και όταν βρίσκονται
σε απάνθρωπες και επικίνδυνες συνθήκες. Ο σεξισμός και οι θεοφοβούμενες
διακηρύξεις των ξεδιάντροπων εκπροσώπων της εκκλησίας έχουν μπει και πάλι στο
προσκήνιο, προσπαθώντας να επαναφέρουν ένα απόλυτα απαρχαιωμένο κοινό αίσθημα
περί ηθικής. Οι εργαζόμενες προσπαθούν να προφυλάξουν τα δικαιώματά τους για
ίσες αμοιβές και αναγνώριση αλλά και ως σύζυγοι και μητέρες που είναι
ουσιαστικά ανεπιθύμητες στον χώρο εργασίας.