Πρόσφατα, συνάδελφος και μέλος του ΣΜΕΔ επικοινώνησε με το Σύλλογο για πρόβλημα που αντιμετώπιζε με τη μεταφραστική εταιρεία Intertranslations, η οποία ως γνωστόν έχει εξέχουσα θέση στη μαύρη λίστα του ΣΜΕΔ με τους μπαταχτσήδες του κλάδου. Το ζήτημα αφορούσε μια πρακτική με την οποία ασχοληθήκαμε ξανά πολύ πρόσφατα: την επίκληση της «χαμηλής ποιότητας» μιας παραδομένης δουλειάς, και συγκεκριμένα βάσει της «βαθμολογίας» της δουλειάς αυτής από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ως λόγου άρνησης πληρωμής του ή της συναδέλφου που την έφερε σε πέρας.
Η συνάδελφος ανέλαβε και παρέδωσε τρία έργα που είχαν ανατεθεί στην εταιρεία από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ενώ όμως είχε πληρωθεί για τα δύο και περίμενε την εξόφληση του τρίτου, η εταιρεία την ενημέρωσε ότι δύο από τις μεταφράσεις της είχαν βαθμολογηθεί ως Below Standard από τη Γενική Διεύθυνση Μετάφρασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΓΔΜ) και γι' αυτό δεν θα της κατέβαλλαν την τρίτη πληρωμή που εκκρεμούσε .
Η συνάδελφος επικοινώνησε με τη ΓΔΜ και πληροφορήθηκε ότι από τα τρία έργα μόνο ένα είχε πάρει κακή βαθμολογία –όχι όμως εκείνο για το οποίο δεν την πλήρωναν– κι επίσης ότι η Επιτροπή είχε βέβαια πληρώσει την εταιρεία κανονικά και για τα τρία, διότι, όπως έχουμε τονίσει ξανά, η βαθμολογία Below Standard από τη ΓΔΜ για μεταφράσεις δεν συνιστά λόγο μη πληρωμής των εργολάβων της Έτσι, όταν η συνάδελφος επικοινώνησε ξανά με την Intetranslations, την ενημέρωσαν πλέον ότι είχαν αποφασίσει να μην την πληρώσουν για το τρίτο έργο ως ποινή για την «κακή απόδοσή» της.
Το πρόβλημα είναι διπλό. Η πρακτική των κυρώσεων με τη μορφή μείωσης της αμοιβής ή προστίμων εφαρμόζεται και επισήμως από άλλες εταιρείες, με την ένταξη ανάλογης ρήτρας στο συμβόλαιο ανάθεσης. Η πρακτική αυτή –«κάνε τη δουλειά και θα δούμε πόσα θα πάρεις»–, που είναι εντελώς έξω από κάθε λογική και κάθε κανόνα, όταν εφαρμόζεται επίσημα και συστηματικά από κάποιους, είναι αναμενόμενο να αρχίσει σταδιακά να χρησιμοποιείται και από άλλους, χωρίς προηγούμενη συμφωνία, μέχρι να καταστεί κοινός τόπος. Και βέβαια, σε ό,τι αφορά τις αναθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αυτό επιτρέπει στις εταιρείες να δίνουν ολοένα πιο χαμηλές προσφορές για να παίρνουν τα έργα από την Επιτροπή, αφού στη συνέχεια είναι στη διακριτική τους ευχέρεια αν και πόσο θα πληρώσουν τους συναδέλφους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για την κατάσταση αυτή δεν είναι άμοιρη ευθυνών ούτε η ΓΔΜ: μολονότι στην αλληλογραφία με τη συνάδελφο έδειξε ενδιαφέρον και έδωσε όλες τις σχετικές πληροφορίες, επικοινώνησε δε όπως φαίνεται και με την Intertranslations, διατήρησε ωστόσο την παλιά θέση της ότι το ισχύον νομικό πλαίσιο δεν της επιτρέπει να αναμειχθεί στις σχέσεις των εταιρειών που αναλαμβάνουν έργα για λογαριασμό της με τους εργαζόμενούς τους, «εσωτερικούς» και «εξωτερικούς» (βλ. αναλυτικά το υπόμνημα του ΣΜΕΔ προς τη ΓΔΜ προ πενταετίας ήδη). Δεν περιμέναμε και τίποτα καλύτερο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή: το «ισχύον νομικό πλαίσιο» είναι άλλωστε κομμένο και ραμμένο (από τους εγχώριους και τους διεθνείς «αρμοδίους») στις απαιτήσεις της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Στο διά ταύτα: πληροφορούμε τόσο την Intertranslations όσο και κάθε άλλο επίδοξο μιμητή της ότι συνάδελφοι που βρίσκονται φεσωμένοι με τέτοια (ή άλλα) γελοία προσχήματα θα πληρώνονται κανονικά και αμέσως, ειδάλλως οι καλές εταιρείες θα μας βρίσκουν διαρκώς μπροστά τους, στα γραφεία τους, στον δρόμο, στις δικαστικές αίθουσες ή όπου χρειαστεί. Δεν θα βαρεθούμε να το φωνάζουμε: σε όσους λεηλατούν τη δουλειά μας και τη ζωή μας δεν αξίζει καμία ανοχή.
