Το νέο πακέτο μέτρων που μας χαρίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε αγαστή συνεργασία με τους «θεσμούς» και με τις ευλογίες του ΣΕΒ, προβλέπει, μεταξύ άλλων:
- Αύξηση των εισφορών για τους αυτοαπασχολούμενους. Βάση για τον υπολογισμό των εισφορών μας θα είναι πια, εκτός από τα φοβερά και τρομερά «κέρδη» μας, και οι εισφορές που πληρώσαμε τον προηγούμενο χρόνο. Οι νέες αυξημένες εισφορές θα αντιστοιχούν, βέβαια, σε ακόμα χαμηλότερες συντάξεις και ακόμα χειρότερες παροχές υγείας. Η υπουργός εργασίας κ. Αχτσιόγλου μάς καθησύχασε λέγοντας πως με την έκπτωση 15% που θα ισχύσει, η αύξηση θα ισοσταθμιστεί. Ξέχασε όμως να μας πει ότι η αύξηση εισφορών είναι για πάντα, ενώ η έκπτωση θα ισχύει μόνο το 2018... Να θυμίσουμε εδώ ότι η ευνοϊκή ρύθμιση που υποτίθεται πως ισχύει για τους μπλοκάκηδες με έναν ή δύο εργοδότες στην ουσία δεν εφαρμόζεται: όταν οι εργοδότες καταβάλλουν το ποσοστό που τους αναλογεί μειώνουν αντίστοιχα την «αμοιβή», ενώ δεν τους υποχρεώνει κανείς να πληρώσουν αν δεν τους καταγγείλει ο ίδιος ο εργαζόμενος! Πάρα πολλοί εργοδότες βάζουν τους εργαζόμενους να υπογράψουν ότι δεν έχουν τέτοια αξίωση, ενώ άλλοι, όπως τα Πανεπιστήμια, θεωρούν πως το θέμα δεν τους αφορά καν.
- Κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Τρίβουν τα χέρια τους πολυεθνικές και μεγαλέμποροι: ξεζούμισμα των εργαζόμενων, αύξηση των κερδών τους, εξαφάνιση των μικρών και αυτοαπασχολούμενων με ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση κεφαλαίων στα χέρια τους. Κατά τον υπουργό Οικονομίας, πρόκειται απλώς για έναν αναγκαίο «εκσυγχρονισμό».
- Επιτάχυνση της διαδικασίας των ηλεκτρονικών κατασχέσεων και πλειστηριασμών, μεταφορά δανείων σε fund.
- Μείωση του αφορολόγητου στα 5.600 ευρώ περίπου (από 8.600) για μισθωτούς (εξακολουθούμε, φυσικά να μην έχουμε αφορολόγητο οι αυτοαπασχολούμενοι).
- «Εξορθολογισμός», δηλαδή μείωση, προνοιακών και άλλων επιδομάτων (ανεργίας, θέρμανσης, οικογενειακό κλπ.) και κατάργηση έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες.
- Παγίωση όλων των μέτρων που ψηφίστηκαν μετά το 2011 για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και δημιουργία συστήματος για την εκτίμηση της αντιπροσωπευτικότητας των οργανώσεων που υπογράφουν κλαδικές συμβάσεις.
- Έμμεση θέσπιση του λοκ άουτ, δηλ. δυνατότητα των επιχειρηματιών να μην πληρώνουν όσους εργάζονται σε μέρες απεργίας, ως μέσο πίεσης στους απεργούς και απελευθέρωση των απολύσεων.
- Δέσμευση για αύξηση της απαρτίας στην προκήρυξη απεργιών, διευκολύνσεις στις απολύσεις συνδικαλιστών, περιορισμό των συνδικαλιστικών αδειών, δημιουργία μητρώου συνδικαλιστικών οργανώσεων (φακέλωμα συνδικαλιστών).
Σύνολο 4,2 δις περίπου, που προστίθενται σε όσα έχουμε πληρώσει όλα τα προηγούμενα χρόνια. Από την άλλη, η κυβέρνηση υπόσχεται τα περίφημα «αντίμετρα» για να προλάβει αντιδράσεις: τα αντίμετρα, όμως, θα ισχύσουν μόνο με την προϋπόθεση πλεονασμάτων 3,5% τα επόμενα χρόνια και μόνο κατά το ποσοστό που θα ξεπερνά αυτό το 3,5%. Π.χ. αν το πρωτογενές πλεόνασμα φτάσει στο 4%, τα αντίμετρα θα είναι της τάξης του 0,5%. Εκτός αυτού, η κυβέρνηση βαφτίζει αντίμετρα και μέτρα που είναι καθαρά υπέρ του κεφαλαίου, π.χ. μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις και επιδότηση τζάμπα εργαζομένων, ή μέτρα για την αντιμετώπιση της απόλυτης φτώχειας. Ευρύτερα, ακόμη και αυτά τα μέτρα δήθεν υπέρ των εξαθλιωμένων το κεφάλαιο εξυπηρετούν, αφού έχουν σαν προϋπόθεση την επίταση της εξαθλίωσης, τη διάλυση των συστημάτων ασφάλισης και πρόνοιας, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την ανεργία κλπ.
Σε συνέχεια, λοιπόν, των προηγούμενων μνημονίων, το κράτος κόβει για άλλη μια φορά μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, για να του περισσεύει ζεστό χρήμα για «επενδύσεις», «ανάπτυξη» και επιδότηση των επιχειρηματικών ομίλων. Η ανάπτυξη που υπόσχονται έχει κέρδη και φιλέτα για το κεφάλαιο, και απληρωσιά, ελαστικές σχέσεις εργασίας, χρέη και κατασχέσεις, ιδιωτικοποιημένη υγεία, περιορισμένα συνδικαλιστικά δικαιώματα για εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, συνταξιούχους.
Εμείς, μπορούμε να συνεχίσουμε να περιμένουμε πότε θα έρθει αυτή η ανάπτυξή τους ή με ποιο «αντίμετρο» θα καταφέρουμε να επιβιώσουμε, κλεισμένοι στο καβούκι μας και τα προβλήματά μας. Έχουμε όμως κι άλλη επιλογή: να βγούμε στον δρόμο του αγώνα, να δυναμώσουμε τα σωματεία μας, να διεκδικήσουμε συλλογικά, να βάλουμε φρένο στην επιβολή των μέτρων και να αντισταθούμε στη λεηλασία της ζωής μας. Αυτό ακριβώς που προσπαθούν να προλάβουν, χτυπώντας τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, τους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες.
Έχουμε να κερδίσουμε έναν κόσμο ολόκληρο. Η δύναμη είναι στα χέρια μας.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 17ης ΜΑΪΟΥ
Προσυγκέντρωση του ΣΜΕΔ για το απεργιακό συλλαλητήριο της Αθήνας
Τετάρτη 17/5, 11 μ.μ., Πύλη Πολυτεχνείου (οδός Πατησίων)
