Ημερολόγιο 2016

Κυκλοφόρησε το Ημερολόγιο του ΣΜΕΔ για το 2016

Μπορείτε να το προμηθευτείτε από τα γραφεία του Συλλόγου, από αυτοοργανωμένους χώρους και γραφεία σωματείων σε όλη την Ελλάδα, καθώς και (από 11/12) από επιλεγμένα βιβλιοπωλεία στο κέντρο της Αθήνας (Ναυτίλος, Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο, Εκδόσεις των Συναδέλφων, Εκτός των Τειχών).*

* Καθημερινά, εκτός της Κυριακής 13/12: έχει απεργία, για να ξαναγίνει η Κυριακή αργία - και δεν ψωνίζουμε!

Αν δεν βρίσκετε το Ημερολόγιο του ΣΜΕΔ στην περιοχή σας ή αν ενδιαφέρεστε να συμβάλετε στη διανομή του φιλοξενώντας το στον χώρο της συλλογικότητάς σας ή του σωματείου σας, επικοινωνήστε μαζί μας: τηλ. 6988 679769 | e-mail syl.smed@gmail.com

Σύγκληση Γενικής Συνέλευσης για το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου

Τo Σάββατο 12 Δεκεμβρίου, στις 6:00 μ.μ., συγκαλείται η τρίτη και τελευταία Τακτική Γενική Συνέλευση του ΣΜΕΔ για το έτος, στα γραφεία του Συλλόγου (Μαυρικίου 8 και Μαυρομιχάλη, Νεάπολη Εξαρχείων). Υπενθυμίζουμε ότι η Συνέλευση, ως δεύτερη επαναληπτική, θα πραγματοποιηθεί με απαρτία των παρευρισκομένων μελών, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τον νόμο.

Θέματα Ημερήσιας Διάταξης:

• Ενημέρωση για το ασφαλιστικό
• Παρουσίαση του Ημερολογίου του Συλλόγου για το 2016
• Προγραμματισμός εκδηλώσεων/δράσεων για το προσεχές διάστημα
• Προετοιμασία του επόμενου κύκλου σεμιναρίων αυτομόρφωσης του Συλλόγου
• Απολογισμός δράσεων και παρεμβάσεων του Συλλόγου τους τελευταίους μήνες
• Ενημέρωση για την εκκαθάριση του μητρώου μελών του Συλλόγου ενόψει των Εκλογών του 2016
• Ενημέρωση για εργασιακά-επαγγελματικά θέματα (διεκδικήσεις, προβλήματα, καταγγελίες)
• Άλλα τρέχοντα ζητήματα 

Το ΔΣ

Υποτιτλισμός: Ένας μπούσουλας για νέους συναδέλφους

Κωδικοποιούμε στη συνέχεια ορισμένες πρακτικές πληροφορίες για νέους συναδέλφους που ενδιαφέρονται να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά στον χώρο του υποτιτλισμού. Οι απορίες είναι πολλές, οι ερωτήσεις που δεχόμαστε συχνές και επαναλαμβανόμενες, ελπίζουμε λοιπόν τα παρακάτω να αποτελέσουν ένα πρώτο μικρό βοήθημα γενικής χρήσης (το οποίο θα υπάρχει στο εξής μόνιμα αναρτημένο στους Επαγγελματικούς Οδηγούς του Συλλόγου). Για ειδικότερα ζητήματα, εξυπακούεται ότι ο Σύλλογος είναι πάντα στη διάθεση παλιότερων, νεότερων ή και επίδοξων συναδέλφων.

Έναρξη επαγγέλματος και επιλογές ασφάλισης

Ως υποτιτλιστές, έχουμε την πολυτέλεια να επιλέξουμε τον ασφαλιστικό μας φορέα, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους μεταφραστές συναδέλφους μας. Κάνοντας έναρξη επαγγέλματος, λοιπόν, μπορούμε να επιλέξουμε να γραφτούμε στο ΙΚΑ ή στον ΟΑΕΕ, έχοντας φυσικά στο μυαλό μας ότι και τα δυο ταμεία έχουν τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματά τους. Η σημαντικότερη διαφορά τους είναι ότι, σε αντίθεση με τον ΟΑΕΕ, το ΙΚΑ δεν απαιτεί την πληρωμή ενός συγκεκριμένου ποσού κάθε δυο μήνες, αλλά μας επιβαρύνει με μια χρέωση της τάξης του 12,22% για κάθε τιμολόγιο που κόβουμε.

Στην αρχή της σταδιοδρομίας μας, και από τη στιγμή που δεν έχουμε κάποια άλλη επαγγελματική δραστηριότητα που να μας δεσμεύει να εγγραφούμε στον ΟΑΕΕ, είναι σοφότερο να επιλέξουμε το ΙΚΑ. Η οικονομική ανάσα που μας προσφέρει είναι σημαντική, και οι διαφορές στην ασφάλιση δεν είναι σπουδαίες σε σύγκριση με τον ΟΑΕΕ. Αν και κάποιοι εργοδότες ίσως φανούν αρνητικοί στο άκουσμα ότι υπαγόμαστε στο ΙΚΑ, καθώς επιβαρύνονται και οι ίδιοι με μια επιπλέον χρέωση 15% για κάθε τιμολόγιο, όλες οι μεγάλες εταιρείες υποτιτλισμού και τα φεστιβάλ συνεργάζονται εδώ και χρόνια με συναδέλφους που υπάγονται στο ΙΚΑ, καταβάλλοντάς τους κανονικά τα ένσημα που δικαιούνται χωρίς να έχει υπάρξει πρόβλημα στις επαγγελματικές τους σχέσεις.

Σε περίπτωση που εγγράφουμε στο ΙΚΑ, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι δεν αλλάζει το φορολογικό μας καθεστώς. Εξακολουθούμε να θεωρούμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες και να φορολογούμαστε ως τέτοιοι: επειδή υπαγόμαστε στο ΙΚΑ, δεν σημαίνει ότι αυτόματα φορολογούμαστε ως μισθωτοί.

* Για λεπτομέρειες σχετικά με την έναρξη επαγγέλματος υποτιτλιστή στο ΙΚΑ, δείτε εδώ

Αμοιβές

Οι αμοιβές στον χώρο κυμαίνονται από 0,70 μέχρι και 2,5 ευρώ ανά λεπτό βίντεο. Οι μεγάλες αυτές αποκλίσεις στις τιμές έχουν να κάνουν φυσικά τόσο με τον εργοδότη όσο και με το μέσο για το οποίο εργαζόμαστε και το πρόγραμμα που υποτιτλίζουμε. Κατά κανόνα, τα φεστιβάλ και οι κινηματογραφικοί διανομείς πληρώνουν καλύτερα από την τηλεόραση και τα διαδικτυακά κανάλια, αλλά καθυστερούν περισσότερο να καταβάλουν τις αμοιβές και δεν προσφέρουν τόσο σταθερή εργασία.

Αν και τα 0,70 ευρώ ανά λεπτό βίντεο είναι ήδη μια τρομερά χαμηλή αμοιβή που θα μας αποφέρει μόλις 42 ευρώ καθαρά για μια ταινία 90 λεπτών (αν αφαιρέσουμε το 20% της παρακράτησης φόρου και το 12,22% του ΙΚΑ), οποιαδήποτε αμοιβή κάτω από αυτό το όριο είναι καθαρή εκμετάλλευση, και αν το καλοσκεφτούμε, δεν μας συμφέρει ούτε καν να μπούμε στον πειρασμό να τη δεχτούμε. Κανονικά, θα έπρεπε να ζητάμε αμοιβές της τάξης των 2 ευρώ ανά λεπτό βίντεο (βλ. σχετικά τις Κατώτατες Αποδεκτές Αμοιβές του ΣΜΕΔ), αλλά, έτσι όπως είναι η κατάσταση, ακόμα και τα 0,80 με 0,95 ευρώ μπορούν υπό όρους να γίνουν αποδεκτά, όταν μιλάμε φυσικά για ταινίες που θα προβληθούν στην τηλεόραση και το διαδίκτυο, και εργαζόμαστε για κάποια εταιρεία υποτιτλισμού. Αν εργαζόμαστε απευθείας για κάποιο κανάλι, από τη στιγμή που δεν υπάρχει μεσάζοντας, η αμοιβή μας πρέπει να είναι σημαντικά μεγαλύτερη, και η διαπραγμάτευσή μας πρέπει να γίνεται σε τελείως διαφορετική βάση.

Οι αμοιβές για τις σειρές και τα ντοκιμαντέρ στις περισσότερες εταιρείες υποτιτλισμού είναι υψηλότερες απ’ ό,τι για τις ταινίες, αφού τα προγράμματα αυτά έχουν περισσότερη ομιλία και περισσότερους υπότιτλους. Ένα επεισόδιο σειράς που διαρκεί 40 με 45 λεπτά μπορεί να φτάσει μέχρι και τους 600 διπλούς υπότιτλους, σε αντίθεση με μια μέση ταινία 90 λεπτών που δεν ξεπερνά τους 1.000, από τους οποίους οι μισοί σχεδόν είναι μονοί. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ταινίες των 90 λεπτών που φτάνουν τους 1500 υπότιτλους και επεισόδια σειρών των 40 λεπτών που φτάνουν τους 400, αλλά μιλάμε πάντα για τον μέσο όρο.

Μια άλλη διάκριση στις αμοιβές είναι η ύπαρξη σεναρίου ή όχι. Αν και τα σενάρια έχουν αντικατασταθεί τα τελευταία χρόνια από απλές λίστες διαλόγων, είναι προτιμότερο να κάνουμε τις μεταφράσεις με τη βοήθειά τους παρά να βασιζόμαστε μόνο στην ακοή μας. Εξάλλου, η αύξηση στην αμοιβή μας όταν δεν υπάρχει σενάριο ή λίστα διαλόγων είναι τόσο μικρή που δεν κερδίζουμε κάποιο ουσιαστικό ποσό. Το μικρό οικονομικό κέρδος που θα έχουμε δεν είναι αρκετό για να καλύψει τον επιπλέον χρόνο που θα σπαταλήσουμε στη μετάφραση ή τα λάθη που ενδέχεται να κάνουμε.

Εταιρείες υποτιτλισμού

Οι κύριοι εργοδότες στον χώρο μας είναι οι εταιρείες υποτιτλισμού. Υπάρχουν κάποιοι συνάδελφοι που εργάζονται ως εσωτερικοί υποτιτλιστές σε τηλεοπτικά κανάλια και κάποιοι άλλοι που συνεργάζονται απευθείας με αρκετά μικρά φεστιβάλ, αλλά πρόκειται για τη μειοψηφία. Ακόμα και στην περίπτωση της Nova, η οποία έχει φτιάξει δικό της τμήμα υποτιτλισμού προσλαμβάνοντας η ίδια απευθείας τους υποτιτλιστές που χρειάζεται χωρίς να συνεργάζεται με εξωτερικές εταιρείες, η δομή, οι αμοιβές και οι συνθήκες εργασίας εκεί είναι τέτοιες που την κάνουν να μοιάζει περισσότερο με εταιρεία υποτιτλισμού παρά με ανεξάρτητο φορέα. Όπως έχουν μέχρι στιγμής τα πράγματα, λοιπόν, είναι δυστυχώς πολύ δύσκολο να επιβιώσει επαγγελματικά κάποιος υποτιτλιστής που δεν συνεργάζεται τουλάχιστον με μία εταιρεία υποτιτλισμού, όσο καλά δικτυωμένος κι αν είναι. Εξαιρέσεις φυσικά υπάρχουν, αλλά εμάς μας αφορά ο κανόνας.

Οι εταιρείες υποτιτλισμού δεν ακολουθούν κάποιο κοινό κώδικα, ούτε κάποιους κοινούς κανόνες: κάποιες έχουν πολύ αυστηρά ποιοτικά κριτήρια, άλλες όχι, κάποιες απαιτούν οι εργαζόμενοί τους να δουλεύουν αποκλειστικά γι’ αυτές, άλλες δεν έχουν πρόβλημα να παίρνουμε κι άλλες δουλειές, κάποιες έχουν πολύ αυστηρές προθεσμίες, άλλες είναι ελαστικές, κάποιες αρνούνται να δώσουν άδεια πάνω από μία βδομάδα, άλλες πάλι μπορούν να αφήσουν ελεύθερο έναν υποτιτλιστή μέχρι και έναν μήνα, κάποιες πληρώνουν μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα, κάποιες μπορεί να κάνουν και ενάμιση χρόνο... Με άλλα λόγια, από τη στιγμή που δεν υπάρχει κάποια ρυθμιστική αρχή που να επιβλέπει τη λειτουργία τους και τις συνθήκες εργασίας, η κατάσταση δεν είναι απλώς ρευστή – είναι σχεδόν χαοτική. Είναι στο χέρι μας να βρούμε μια εταιρεία που να ταιριάζει περισσότερο με τις ανάγκες μας, κάνοντας τις λιγότερες δυνατές παραχωρήσεις, αλλά δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες: η πλειοψηφία των εταιρειών δεν νοιάζονται ούτε για την ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος, ούτε για τις εργασιακές συνθήκες που παρέχουν στους εργαζόμενους τους.

Εργασιακές σχέσεις, συμβάσεις και πνευματικά δικαιώματα

Όπως προαναφέραμε, λόγω της χαοτικής κατάστασης που επικρατεί στο χώρο, αν και θεωρούμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες και φορολογούμαστε ως τέτοιοι, η εξάρτησή μας από τις εταιρείες για τις οποίες εργαζόμαστε μας μετατρέπει ουσιαστικά σε μισθωτούς. Πολλοί συνάδελφοι ίσως διαφωνήσουν με αυτή τη θέση, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς δεν εργάζονται αποκλειστικά ως υποτιτλιστές: αν κάποιος θέλει να έχει ως κύρια απασχόλησή του τον υποτιτλισμό, είναι υποχρεωμένος να συνεργάζεται σε εβδομαδιαία βάση με μία ή δύο εταιρείες που θα του παρέχουν σταθερό όγκο δουλειάς. Οι αμοιβές μας δυστυχώς δεν είναι αρκετά υψηλές για να επιβιώσουμε δουλεύοντας αποκλειστικά με μικρά φεστιβάλ ή ευκαιριακούς πελάτες.

Μία από τις θετικές εξελίξεις των τελευταίων χρόνων είναι ότι οι περισσότερες από τις μεγάλες εταιρείες υποτιτλισμού υπογράφουν πλέον συμβάσεις με τους υποτιτλιστές τους. Οι συμβάσεις που προτείνονται από τις περισσότερες εταιρείες δεν είναι οι καλύτερες δυνατές, αλλά είναι σίγουρα προτιμότερες από το καθεστώς μηδενικής αναγνώρισης που ακολουθούν κάποιες άλλες εταιρείες. Αν και με τις συμβάσεις αυτές συχνά παραχωρούμε τα πνευματικά δικαιώματα του έργου μας στις εταιρείες, έχουμε ένα νομικό έγγραφο που αποδεικνύει ότι όντως εργαζόμαστε γι’ αυτές και τη δυνατότητα να φορολογηθούμε ως μισθωτοί, αν το 70% των εσόδων μας προέρχεται μόνο από μία εταιρεία και έχουμε μέχρι και τρεις εργοδότες. Για έναν συνάδελφο που μόλις ξεκινάει τη σταδιοδρομία του και δεν έχει προλάβει ακόμα να δικτυωθεί αρκετά, αυτή η ρύθμιση προσφέρει σημαντική οικονομική βοήθεια.

Καλή αρχή σε όλες και όλους!

Γενική Απεργία, Πέμπτη 3/12

Διαβάστε: 

Ασφαλιστικό: Τα νέα νοήματα και η απαράλλαχτη «αυθεντία» των κυβερνώντων

Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών καλεί τα μέλη του και όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, στο πλαίσιο της 24ωρης γενικής απεργίας που προκηρύχθηκε για την Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου.

Προσυγκέντρωση για την απεργιακή πορεία στην Αθήνα:

Πέμπτη, 3/12, 11 π.μ., Πύλη Πολυτεχνείου (οδός Πατησίων)

ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ

Δράσεις αλληλεγγύης στους 5 συλληφθέντες φοιτητές που απειλούνται με έκδοση στην Ιταλία

Σε συνέχεια του ψηφίσματος συμπαράστασης του Συλλόγου στους 5 συλληφθέντες φοιτητές που απειλούνται άμεσα με έκδοση στην Ιταλία, συμμετέχουμε, από κοινού με τον Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής, τον Σύλλογο Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών, το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ, το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων WIND, το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων στον Επισιτισμό, και το Σωματείο Βάσης Ανέργων, στις διαδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί στην Αθήνα για την εβδομάδα που διανύουμε:

Τρίτη 24/11, 6 μ.μ.: Συγκέντρωση στην Ιταλική Πρεσβεία (Σέκερη και Β. Σοφίας)

Σάββατο 28/11, 12 μ.μ.: Πορεία από το Μοναστηράκι, στο πλαίσιο της Πανευρωπαϊκής ημέρας αλληλεγγύης στους συλληφθέντες του No Expo

• ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΥΣ 5 ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΜΑΣ
• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ - ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ
• ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ

Σ.Μ.Ε.Δ. | Σ.Υ.Β.Χ.Α. | Σ.Ε.Φ.Κ. | Σ.Β.Ε.ΜΚΟ | ΠΑ.Σ.Ε.WIND | Σ.Σ.Μ. | ΣΩ.Β.Α.

Κυκλοφορεί σε λίγες μέρες: Ημερολόγιο του ΣΜΕΔ για το 2016

Σύντομα κοντά σας!

Εμείς και οι πρόσφυγες

Ο ελληνικός λαός είναι ένας φτωχός λαός, αλλά πλούσιος σε αξίες και ανθρωπιά! Δεν διεκδικούμε, λοιπόν, ούτε ένα ευρώ [από την ΕΕ]. Δεν διεκδικούμε ούτε ένα ευρώ για να κάνουμε το καθήκον μας, το ανθρώπινο καθήκον μας απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους που πεθαίνουν στην αυλή μας. Όποιος από εμάς εδώ είχε ανθρώπους που πέθαιναν στην αυλή του, θα διεκδικούσε να τους δώσει ένα πιάτο φαΐ και να τους σώσει. Μακριά, λοιπόν, από εμάς εκείνες οι λογικές που θέλουν να κοστολογήσουν την ανθρωπιά. (…) Η Ελλάδα διδάσκει ανθρωπιά. Η Ελλάδα τούτη την κρίσιμη ώρα διδάσκει στους Ευρωπαίους εταίρους ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο της Ευρώπης.

Αλέξης Τσίπρας, στη Βουλή

Επί ενάμιση μήνα, από τα μέσα Σεπτεμβρίου, ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών συγκέντρωσε και διένειμε είδη πρώτης ανάγκης για πρόσφυγες και μετανάστες. Ήταν μια συμβολική, αλλά –όπως αποδείχτηκε– πρακτικά όχι αμελητέα πρωτοβουλία αλληλεγγύης στα εκατομμύρια των ανθρώπων που έχουν εκτοπιστεί από την κυνική γεωπολιτική του τρόμου, του πολέμου και του αίματος, και την αντίστοιχα ανελέητη διαχείριση του παγκόσμιου πληθυσμού των καταπιεζόμενων, με πολιτικές όπως η «Ευρώπη-Φρούριο», οι φράχτες στα σύνορα των «πολιτισμένων» κρατών, η τέλεια αδράνεια μπροστά στα πλοιάρια που βυθίζονται στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, οδηγώντας στον θάνατο άντρες, γυναίκες, παιδιά. Στα γραφεία του ΣΜΕΔ, συγκεντρώθηκαν τόνοι ολόκληροι τροφίμων, υγειονομικού υλικού και ρουχισμού, από πλήθος κόσμου που έσπευσε να ανταποκριθεί γενναιόδωρα στο κάλεσμά μας, όπως σπεύδει να ανταποκριθεί και στα καλέσματα άλλων συλλογικοτήτων που προσπαθούν με αμιγώς δικά τους μέσα να κάνουν πράξη την αλληλεγγύη. Ο Σύλλογος πραγματοποίησε ήδη πέντε διανομές, στην Πλατεία Βικτωρίας, στον Ελαιώνα, στο Παλέ του Γαλατσίου και στην Κατάληψη Στέγης Προσφύγων/Μεταναστών Νοταρά 26 –επιστρατεύτηκαν για τον σκοπό αυτό πάνω από 15 ασφυκτικά γεμάτα αυτοκίνητα–, και συνεχίζει, μέχρι εξάντλησης του τεράστιου όγκου των ειδών.

Πολύ σύντομα, ωστόσο, αντιληφθήκαμε ότι –για να το πούμε απλά και… τεχνοκρατικά– το μέγεθος της προσφοράς, εντελώς παράδοξα, ξεπερνούσε κατά πολύ το αντίστοιχο της ζήτησης. Αν και ο χειμώνας έμπαινε για τα καλά, οι «επίσημες» δομές φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών στην Αθήνα, ο Ελαιώνας και το Παλέ του Γαλατσίου, επαναλάμβαναν μονότονα ότι οι ανάγκες είναι περιορισμένες, ότι ρούχα δεν χρειάζονται, «μόνο συγκεκριμένα πράγματα», την ίδια στιγμή που έφταναν ασταμάτητα από τα νησιά του Αιγαίου, τη Λέσβο και την Κω, μηνύματα για τις ατελείωτες ανάγκες σε ρούχα και άλλα είδη για την αρχική περίθαλψη των προσφύγων και των μεταναστών που καταφθάνουν κατά χιλιάδες, σε πολύ άσχημη κατάσταση (για τις τρέχουσες ανάγκες στη Λέσβο, παραπέμπουμε στις αυτοοργανωμένες δομές της Σκάλας Συκαμνιάς, στο βόρειο τμήμα του νησιού). Σαν να μην έφτανε αυτό, ανακοινώθηκε πρόσφατα ότι το Παλέ του Γαλατσίου παύει να λειτουργεί ως χώρος φιλοξενίας (λόγω… αντιδράσεων, όπως μαθαίνουμε, του Δήμου και δημοτών του Γαλατσίου) αφήνοντας στην Αθήνα μόνο τον Ελαιώνα και το γήπεδο χόκεϊ του Ελληνικού (με τις περιορισμένες κλειστές εγκαταστάσεις) για τον σκοπό αυτό. (Αναφορικά με τις τελευταίες κυβερνητικές εξαγγελίες, για τη δημιουργία δύο προσφυγουπόλεων, ουσιαστικά, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, κατόπιν απαίτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραπέμπουμε, αντί άλλου σχολιασμού, στο καλό σινεμά.)

Όσες απορίες είχαμε, βέβαια, μας λύθηκαν με την αυτοψία. Επί εβδομάδες, διαπιστώναμε ότι το Παλέ του Γαλατσίου λειτουργούσε εντελώς αυτοσχέδια, με εθελοντές του Δήμου και ΜΚΟ, τη στιγμή που το πλήθος των φιλοξενούμενων εκεί, όσο και η έκταση των εγκαταστάσεων, απαιτούσαν κεντρική οργάνωση και σχεδιασμό. «Εθελοντές και ΜΚΟ»: ας κρατήσουμε κατά νου αυτές τις λέξεις… Αφού λοιπόν εξαντλήσαμε τα περιθώρια διανομής εκεί, και αφού πολύ νωρίτερα είχαμε ενημερωθεί από τον Ελαιώνα ότι και οι δικές τους ανάγκες είναι «πολύ περιορισμένες», απευθυνθήκαμε, μόλις πριν από μία εβδομάδα, ξανά στον Ελαιώνα, απαιτώντας αυτή τη φορά τα είδη που είχαμε συγκεντρώσει να μεταφερθούν, υπ’ ευθύνη των αρμοδίων της εκεί δομής (η οποία, θυμίζουμε, εγκαινιάστηκε το καλοκαίρι με τυμπανοκρουσίες, άφθονους υπουργούς και δημοσιογράφους, ως το ανθρωπιστικό «θαύμα» της τότε –και νυν– κυβέρνησης), στα μέρη όπου πραγματικά χρειάζονται, δηλαδή στα νησιά του Αιγαίου, και ιδίως στη Λέσβο.

Η ανταπόκριση που συναντήσαμε μας άφησε άναυδους. Ευγενικά μεν, με απόλυτη αμηχανία δε, οι υπεύθυνοι εκεί μάς παρέπεμψαν αρχικά στο… Στέκι Μεταναστών στα Εξάρχεια, και κατόπιν στο… Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών στον Κολωνό, δηλώνοντάς μας ότι οι ίδιοι «δεν έχουν τη δυνατότητα» να αναλάβουν αποστολές στα νησιά. Όταν τους εξηγήσαμε ότι θα το κάναμε μόνοι μας, φορτώνοντας απλώς κιβώτια σε ένα πλοίο, αν δεν μας ζητούσαν οι πλοιοκτήτριες εταιρείες 8 ευρώ το δέμα, μας αποκρίθηκαν ότι είναι «περίπλοκη υπόθεση» η μεταφορά μερικών δεκάδων δεμάτων στον… Πειραιά, για τα δε 8 ευρώ που χρεώνουν οι πλοιοκτήτες για κάθε δέμα ανθρωπιστικής βοήθειας, αρκέστηκαν να μας πουν μελαγχολικά ότι «έτσι είναι η κατάσταση». Μας διαβεβαίωσαν πάντως ότι από την εβδομάδα που μας πέρασε, θα έμπαινε σε εφαρμογή κάποιο σχέδιο μεταφοράς βοήθειας στα νησιά υπ’ ευθύνη του Ελαιώνα, το οποίο θα ανακοινωνόταν στη σελίδα τους στο Facebook (Ελαιώνας - Ανοιχτή Δομή Φιλοξενίας Προσφύγων). Ακόμα περιμένουμε τις σχετικές ανακοινώσεις…

Επί του πρακτέου, μεταφέραμε πράγματι τα είδη μας στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, όπου μας πληροφόρησαν ότι την επομένη κιόλας θα έπαιρναν τον δρόμο για το λιμάνι και από εκεί για τη Λέσβο. Επί του διαδικαστικού, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα και πολύ χειρότερα. Είναι προφανές ότι, τόσο στον Ελαιώνα όσο και παντού αλλού, σε κάθε τομέα που αφορά το λεγόμενο «προσφυγικό» (το «μεταναστευτικό» έχει ήδη παραπεμφθεί στις καλένδες: οι «μετανάστες», μας λένε ρητά ή έμμεσα οι ιθύνοντες, δεν αξίζουν καν την ανθρωπιστική μεταχείριση των «προσφύγων»), το κράτος έχει αποσυρθεί υπέρ ιδιωτών-επιχειρηματιών ή/και της «κοινωνίας πολιτών», σε μια συνεπέστατη επίδειξη ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής με φιλάνθρωπο προσωπείο (διότι έχουν σαφή επικοινωνιακή διαφορά οι «ξένιοι Δίες»-σκούπες του Σαμαρά και οι αλά Τσίπρα φιέστες αποχαιρετισμού προσφύγων στο αεροδρόμιο…). Το «προσφυγικό» παίρνει κι αυτό σειρά ανάμεσα στις τόσες και τόσες «κοινωνικές υπηρεσίες» που «εξωπορίζονται» από το κράτος (παραδείγματα: σημαντικές πτυχές των υπηρεσιών ασύλου, όπως η διερμηνεία και η αποκατάσταση θυμάτων βασανιστηρίων, αφού προηγήθηκε η ψυχική υγεία, η αντιμετώπιση της αστεγίας και της «ανθρωπιστικής κρίσης»), με το αζημίωτο για τους «αναδόχους»-εργολάβους, με τεράστια ζημία ωστόσο για τους πάσχοντες.

Στον Ελαιώνα, ας πούμε, μπορεί εμείς να νομίζαμε ότι συνομιλούμε με αρμόδιους μίας (της βασικής) κρατικής δομής φιλοξενίας στην Αθήνα, στην πραγματικότητα όμως συνομιλούσαμε με παράγοντες των επιδοτούμενων από το κράτος ΜΚΟ, της «ΜΕΤΑδρασης» (για την οποία παραπέμπουμε ενδεικτικά σε μια γνωστή υπόθεση, και, για περισσότερα, στο Σωματείο Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ), της «ΕΚΠΟΣΠΟ ΝΟΣΤΟΣ» (για την οποία μπορεί κανείς να συμβουλευτεί επωφελώς και πάλι το ΣΒΕΜΚΟ), του Ερυθρού Σταυρού, ή/και με πολιτικούς υπαλλήλους της κυβέρνησης, που μας παρέπεμπαν σε φίλα προσκείμενες οργανώσεις της «κοινωνίας πολιτών» (αυτό το τελευταίο, οι κυβερνώντες θα το έλεγαν μάλλον «διασύνδεση του κράτους με τα κινήματα», εμείς προτιμούμε να το λέμε έτσι όπως είναι) ή ακόμα και σε επιχειρήσεις ή μεγαλόσχημους επιχειρηματίες που αναλαμβάνουν φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες αλληλεγγύης. Στη Λέσβο, πάλι, τα καράβια που μεταφέρουν τους πρόσφυγες στην Αθήνα μπορεί να φαντάζουν κρατική πρωτοβουλία, στην πραγματικότητα όμως είναι μια κρατικά αδειοδοτημένη επιχείρηση της Blue Star Ferries και της ΑΝΕΚ, που χρεώνουν σχεδόν διπλάσιο εισιτήριο στους «ειδικούς» επιβαίνοντες των πλοίων τους, για να τους μεταφέρουν, σε κάκιστες συνθήκες, όπου διατάξει το κράτος, τσεπώνοντας τα έσοδα.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός το είπε ξεκάθαρα από το βήμα της Βουλής: «Δεν διεκδικούμε ούτε ένα ευρώ από την ΕΕ» για τους πρόσφυγες. Λογικό να το ακούς αυτό από μια κυβέρνηση που συνεχίζει κι αυτή να απαξιώνει τη ζωή εργαζομένων και ανέργων, ντόπιων και μεταναστών, που ζουν στην Ελλάδα. Και μπορεί να είμαστε ή να μην είμαστε, ως Έλληνες, παραδείγματα προς μίμηση στην ανθρωπιά, προπάντων όμως εξυπηρετούμε, ως κράτος, τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού και ντόπιου κεφαλαίου, που θέλει τους πρόσφυγες να αναλαμβάνουν οι ίδιοι τα έξοδα και τους κινδύνους της επιβίωσής τους, με απώτερο στόχο τον έλεγχο της ροής τους προς την κεντρική Ευρώπη (ας μη συζητήσουμε καλύτερα τι θέλει για τους μετανάστες…). Έτσι, το κράτος κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: «outsourcing» προς επιχειρηματικό ή πολιτικό όφελος, και ταυτόχρονα «προσφυγική πολιτική» με την εκμετάλλευση εκατοντάδων, αν όχι χιλιάδων, αλληλέγγυων/εθελοντών. Την ίδια ώρα, μπορεί να υπερασπίζεται, ξανά διά στόματος πρωθυπουργού, τον «δικό μας» φράχτη, στον Έβρο, ενόσω οι κατασταλτικές δυνάμεις του κυνηγούν π.χ. αλληλέγγυους, ρεπόρτερ και ντοκιμαντερίστες που θέλουν να καταγράψουν την κατάσταση στη Λέσβο, και λειτουργούν κανονικά τα αλήστου μνήμης αλλά πολύ υπαρκτά «κέντρα κράτησης» μεταναστών (Αμυγδαλέζα, Κόρινθος, Ελληνικό), όπου φυλακίζουν επ’ αόριστον ανθρώπους, προσπαθώντας εσχάτως ακόμα και να τους απελάσουν διά της βίας, αν τυχόν διαμαρτυρηθούν για την αναγκαστική κράτησή τους. Αυτό που έχει αλλάξει, σε επίσημο επίπεδο, σε σχέση με έναν χρόνο πριν είναι η εικόνα στις ειδήσεις. Ελπίζουμε τουλάχιστον κάτι να έχει αρχίσει να αλλάζει πραγματικά στις συνειδήσεις.

Ασφαλιστικό: Τα νέα νοήματα και η απαράλλαχτη «αυθεντία» των κυβερνώντων

 

Γενική απεργία, Πέμπτη 12 Νοεμβρίου

Προσυγκέντρωση για την απεργιακή πορεία στην Αθήνα:

Πέμπτη, 12/11, 11 π.μ., Πύλη Πολυτεχνείου (οδός Πατησίων)

Έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε πλέον την αλλοίωση των λέξεων και των εννοιών όταν αυτές χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν την εκάστοτε εφαρμοστέα πολιτική και τα κάθε είδους κυβερνητικά μέτρα που επιβάλλονται. Η παραποίηση της αλήθειας και της πραγματικότητας είναι από τα βασικά εργαλεία του πολιτικού λόγου, και η νέα κυβέρνηση φρόντισε να διανθίσει το ρεπερτόριο αυτό με νέους όρους, ελέω και του αριστερού προσωπείου της. Το προσωπείο αυτό βέβαια έχει ήδη διαρραγεί ακόμα και για τους πιο εύπιστους, μετά τη δήθεν θαλασσοταραχή των αρχών του καλοκαιριού και την προσωρινή νηνεμία των επόμενων μηνών που μας οδήγησε στο τσουνάμι μέτρων και ρυθμίσεων μετά την υπογραφή του νέου μνημονίου.

Έρχεται λοιπόν τώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μέσω των «σοφών» εκπροσώπων της και με την αγαστή συνεργασία των ευρωπαϊκών και παγκόσμιων θεσμών επιβολής της «δημοκρατίας» και της απανταχού «ανάπτυξης», να μας παρουσιάσει τα σχέδιά της για το ασφαλιστικό σύστημα. Και ακριβώς στην επεξήγηση του όλου πράγματος είναι που χάνεται κάθε μπούσουλας. Οφείλουμε φυσικά να αναγνωρίσουμε το δύσκολο έργο τους: δεν είναι και λίγο να πρέπει να αιτιολογήσουν την απόλυτη καταβαράθρωση του ασφαλιστικού συστήματος, τη μεταβολή του σε ένα καθεστώς απείρως πιο άδικο από το υπάρχον. Η αναδιανομή τέλος, ήρθε η ώρα της κεφαλαιοποίησης. Προτείνεται ένα σύστημα καθορισμένων ασφαλιστικών εισφορών, το οποίο δεν θα προσφέρει ωστόσο καμία βεβαιότητα για το ύψος της σύνταξης, αφού αυτή θα εξαρτάται από διάφορους άλλους παράγοντες, όπως το προσδόκιμο ζωής και το εισόδημα. Η βασική σύνταξη πείνας των 360 ευρώ θα συμπληρώνεται από παροχές επαγγελματικών ταμείων, από τους επονομαζόμενους ατομικούς «κουμπαράδες» για τους αυτοαπασχολούμενους, που θα σχηματίζονται από την κεφαλαιοποίηση των ασφαλιστικών μεριδίων τους, και από την ιδιωτική ασφάλιση. Στους βασικούς πυλώνες του νέου καθεστώτος περιλαμβάνεται η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, ή στα 62 με 40 χρόνια εργασίας, η σταδιακή κατάργηση των πρόωρων συντάξεων, με ποινή για πρόωρες αποχωρήσεις, και η σταδιακή αντικατάσταση του ΕΚΑΣ. Προβλέπεται επίσης μια σειρά αυξήσεων των εισφορών υγείας και των εισφορών στις επικουρικές, ενώ θα καταργηθούν όλες οι εξαιρέσεις, με στόχο τη σταδιακή εναρμόνιση των εισφορών σε όλα τα Ταμεία. Θα αυξηθεί επίσης η έκτακτη εισφορά φυσικών προσώπων και ο φόρος επιχειρήσεων-ελεύθερων επαγγελματιών, ενώ θα διατηρηθεί ο ΕΝΦΙΑ.

Η διέξοδος που ανακάλυψαν και οι νυν κυβερνώντες με τη σειρά τους έχει χρησιμοποιηθεί από όλες τις κυβερνήσεις του «δημοκρατικού» φάσματος: πολιτικό μάρκετινγκ των νέων μέτρων, αρχής γενομένης με το καθεστώς ασφάλισης εν όλω. Ταγμένοι στην υπηρεσία του κράτους, οι «σοφοί» χρησιμοποιούν την αυθεντία τους για να μας ανακοινώσουν ότι το κράτος δεν πρέπει πια να πληρώνει τις συντάξεις μας, ούτε να ενδιαφέρεται για την περίθαλψή μας. Η σύνταξη προβλέπεται πλέον είτε ως μια ελάχιστη εξατομικευμένη παροχή στα όρια της φτώχειας, ή κάτω από αυτά, είτε ως μια θεωρητική ανταμοιβή (συναισθηματικής φύσεως, γιατί για επιβίωση δεν θα επαρκεί) για τα χρόνια εργασίας που θα έχουν προηγηθεί. Και όλα αυτά επί χάρτου, καθώς παραβλέπεται εντελώς το ζοφερό εργασιακό τοπίο ακραίας επισφάλειας ή/και κυριολεκτικά μισθωτής σκλαβιάς που έχει διαμορφωθεί, και αποσιωπάται το γεγονός ότι η καλύτερη χρηματοδότηση για τα ταμεία θα ήταν η συντριβή της μαύρης εργασίας και η αποτελεσματική είσπραξη εισφορών και φόρων από τους μεγαλοεισοδηματίες.

Καθώς η νέα δαμόκλειος σπάθη κρέμεται από πάνω μας, πρέπει να το φωνάξουμε δυνατά και καθαρά: η παραποιημένη περιγραφή της πραγματικότητας δεν μπορεί να γίνει άλλο ανεκτή. Αν, ακούγοντας κάθε λίγο και λιγάκι για νέους φόρους και μείωση μισθών και συντάξεων συνηθίσαμε να σφίγγουμε κάθε χρόνο το ζωνάρι και να παραιτούμαστε από τα δικαιώματά μας στη ζωή και στην εργασία, καιρός είναι να ξεσυνηθίσουμε. Η επιμονή του κράτους στην επιβολή νέων φόρων και στην αύξηση των εισφορών οδηγεί, εν πλήρη γνώσει του, στην ουσιαστική κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης, σε ένα καθεστώς άγριου εργασιακού ανταγωνισμού έως το τέλος της ζωής μας, με μηδενικές κοινωνικές παροχές, όπου θα εξοντώνονται χαριστικά, μαζί με τους ασθενέστερους, και οι κατά κυριολεξία… ασθενείς.

Για όλα αυτά, ο ΣΜΕΔ καλεί τα μέλη του και όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, στο πλαίσιο της 24ωρης γενικής απεργίας που προκηρύχθηκε για την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου.

Προσυγκέντρωση για την απεργιακή πορεία στην Αθήνα:

Πέμπτη, 12/11, 11 π.μ., Πύλη Πολυτεχνείου (οδός Πατησίων)

ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ

Ψήφισμα, εκδήλωση και συγκέντρωση αλληλεγγύης στους διωκόμενους απεργούς των πανεπιστημίων

Αθήνα, 29 Σεπτεμβρίου 2015

ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ

Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών καταγγέλλει την ποινική δίωξη που ασκήθηκε σε βάρος 14 συναδέλφων για τη συμμετοχή τους στη μεγάλη απεργία ενάντια στις διαθεσιμότητες-απολύσεις στα Πανεπιστήμια.

14 συνάδελφοι κατηγορούνται ως υπαίτιοι του ότι: «με πρόθεση δεν συμμορφώθηκαν» προς την απόφαση του δικαστηρίου που κήρυξε παράνομη την απεργία για την 25η και την 26η Νοεμβρίου του 2013 και «απείχαν των υπηρεσιακών τους καθηκόντων συμπαρασύροντας στην αποχή τους αυτή και την πλειονότητα των διοικητικών υπαλλήλων, μελών των Συλλόγων τους». Η δίκη έχει οριστεί για τις 12 Οκτωβρίου 2015.

Οι συνάδελφοι που διώκονται είναι στην πλειοψηφία τους μέλη των προεδρείων Γενικών Συνελεύσεων, που πραγματοποιήθηκαν στις 22, τις 26 και τις 28 Νοεμβρίου του 2013, του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Συλλόγου ΙΔΑΧ-ΙΔΟΧ του Πολυτεχνείου (ΕΜΠ). Διώκονται επίσης και τα μέλη του Προεδρείου της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η δίωξη των Προεδρείων των Γενικών Συνελεύσεων, απλών οργάνων διεξαγωγής τους, δείχνει ότι στόχος των διωκτικών αρχών είναι το σύνολο των απεργών.

[5/10/2015] Νέα ενημέρωση για τη συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης για πρόσφυγες και μετανάστες

Μετά και τη δεύτερη επιτυχημένη διανομή ειδών πρώτης ανάγκης που πραγματοποιήθηκε από τον Σύλλογο το Σάββατο 3 Οκτωβρίου, νιώθουμε για μία ακόμα φορά την ανάγκη να ευχαριστήσουμε τους πολλούς και τις πολλές που ανταποκρίθηκαν και συνεχίζουν να ανταποκρίνονται στο κάλεσμά μας.

Τα είδη που συγκεντρώσαμε τη δεύτερη εβδομάδα του καλέσματος ξεπέρασαν ακόμα και τον όγκο της πρώτης εβδομάδας, ενώ μέσα σε μόλις μία ημέρα (χτες Κυριακή 4/10) τα γραφεία του Συλλόγου γέμισαν ξανά! Μάλιστα, οι ποσότητες των ρούχων που έχουν συγκεντρωθεί ξεπερνούν πλέον όχι μόνο τις αποθηκευτικές μας δυνατότητες, αλλά και τις ίδιες τις τρέχουσες ανάγκες των χώρων φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών.

Έτσι, αυτή την τρίτη και τελευταία εβδομάδα του καλέσματός μας (τις γνωστές μέρες και ώρες: Τρίτη, 9:30-10:30 μ.μ. | Τετάρτη, 7:30-9:30 μ.μ. | Πέμπτη, 7:30-8:30 μ.μ.), συγκεντρώνουμε μόνο τα εξής είδη:

• Έτοιμα προς κατανάλωση τρόφιμα μακράς διάρκειας για ενήλικες, παιδιά και βρέφη: φρυγανιές, μπισκότα, νερό, χυμοί, κρέμες κλπ.
• Είδη προσωπικής υγιεινής: χαρτί υγείας, σερβιέτες, οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες κλπ.
• Υγειονομικό υλικό: γάζες, επίδεσμοι, φυσιολογικοί οροί, αντιϊσταμινικές αλοιφές, αντισηπτικά, άνυδρα σαπούνια
• Βρεφικά και παιδικά είδη: πάνες, μωρομάντηλα, καλλυντικά, παιχνίδια

Ο ΣΜΕΔ θα επαναλάβει το κάλεσμά του το επόμενο διάστημα, ανάλογα και με τις ανάγκες που είναι βέβαιο ότι θα παρουσιαστούν. Στο μεταξύ, όσοι και όσες έχουν συγκεντρώσει ήδη ρούχα και παρεμφερή είδη, μπορούν να έρχονται απευθείας σε επικοινωνία με τους χώρους φιλοξενίας, ώστε να ενημερώνονται για τις ανάγκες και να διανέμουν προσωπικά τα είδη που έχουν συγκεντρώσει. Η διαδικασία της διανομής είναι παντού πολύ απλή, οι δε τρόποι επικοινωνίας και πρόσβασης στους χώρους φιλοξενίας εύκολη (αρκεί μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο).

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!

Σύγκληση Γενικής Συνέλευσης για την Κυριακή 4 Οκτωβρίου

Συνεχίζεται το κάλεσμα του ΣΜΕΔ για τη συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης για πρόσφυγες και μετανάστες: 

Τρίτη, 9:30-10:30 μ.μ.

Τετάρτη, 7:30-9:30 μ.μ.

Πέμπτη, 7:30-8:30 μ.μ.

Εκτάκτως, την Κυριακή 4 Οκτωβρίου, 5:30-8:30 μ.μ.

Την Κυριακή 4 Οκτωβρίου, στις 6:00 μ.μ., συγκαλείται η δεύτερη Τακτική Γενική Συνέλευση του ΣΜΕΔ για το έτος, στα γραφεία του Συλλόγου (Μαυρικίου 8 και Μαυρομιχάλη, Νεάπολη Εξαρχείων). Υπενθυμίζουμε ότι η Συνέλευση, ως δεύτερη επαναληπτική, θα πραγματοποιηθεί με απαρτία των παρευρισκομένων μελών, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τον νόμο.

Θέματα Ημερήσιας Διάταξης:

• Προγραμματισμός δράσεων για το θέμα της πιστοποίησης που προωθεί το Γραφείο Αθηνών της Γενικής Διεύθυνσης Μετάφρασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
• Προγραμματισμός κινητοποιήσεων του Συλλόγου για το θέμα της ασφάλισης των συναδέλφων
• Προγραμματισμός για το Ημερολόγιο του Συλλόγου για το 2016
• Ενημέρωση για εργασιακά-επαγγελματικά θέματα (διεκδικήσεις, προβλήματα, καταγγελίες)
• Άλλα τρέχοντα ζητήματα 

Το ΔΣ

Ενημέρωση για τη συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης για πρόσφυγες και μετανάστες

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε χτες Κυριακή 27/9 η πρώτη μας διανομή ειδών πρώτης ανάγκης σε πρόσφυγες και μετανάστες. Τα είδη που συγκεντρώθηκαν μέσα σε μόλις μία εβδομάδα μετά το κάλεσμα του Συλλόγου ξεπέρασαν κάθε προσδοκία: δεν μπορούμε παρά να ευχαριστήσουμε από καρδιάς όσες και όσους συνεισέφεραν τόσο γενναιόδωρα, αν και γνωρίζουμε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις οι ευχαριστίες περισσεύουν για όσους σπεύδουν να ανταποκριθούν.

Μετά τη χτεσινή διανομή, αποκτήσαμε επιπλέον σαφέστερη εικόνα για τα είδη που χρειάζονται περισσότερο αυτή τη στιγμή (βλ. τον επικαιροποιημένο κατάλογο στη συνέχεια). Τίποτα, βέβαια, δεν πάει χαμένο, ιδίως εν όψει του χειμώνα που έρχεται. Υπενθυμίζουμε απλώς ότι η συγκέντρωση υλικού συνεχίζεται κανονικά, τις ακόλουθες μέρες και ώρες:

Τρίτη, 9:30-10:30 μ.μ.

Τετάρτη, 7:30-9:30 μ.μ.

Πέμπτη, 7:30-8:30 μ.μ.

Εκτάκτως, την Κυριακή 4 Οκτωβρίου, 5:30-8:30 μ.μ. (πριν και κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου).

ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΙΔΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ

• Έτοιμα προς κατανάλωση τρόφιμα μακράς διάρκειας για ενήλικες, παιδιά και βρέφη: φρυγανιές, μπισκότα, νερό, χυμοί, κρέμες κλπ.
• Είδη προσωπικής υγιεινής: χαρτί υγείας, σερβιέτες, οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες κλπ.
• Υγειονομικό υλικό: γάζες, επίδεσμοι, φυσιολογικοί οροί, αντιϊσταμινικές αλοιφές, αντισηπτικά, άνυδρα σαπούνια
• Βρεφικά και παιδικά είδη: πάνες, καλλυντικά, αλλά και παιχνίδια, καρεκλάκια, ακόμα και καροτσάκια!
• Ειδικός ρουχισμός και εξοπλισμός: υπνόσακοι, αδιάβροχα, αθλητικά παπούτσια

* Σημαντική λεπτομέρεια: πολύ χρήσιμη είναι η εκ των προτέρων διαλογή και ταξινόμηση των ειδών, π.χ. τα τρόφιμα και τα άλλα είδη ξεχωριστά, τα ρούχα χωρισμένα ανά φύλο (για ενήλικες) ή/και ανά ηλικία (για παιδιά και βρέφη), κ.ο.κ.

Κάλεσμα για τη συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης για πρόσφυγες και μετανάστες

Πηγή: pontos.gr

Τους τελευταίους μήνες, η ανθρωπότητα ολόκληρη στέκει σαστισμένη μπροστά στο ανείπωτο δράμα που ζουν οι πρόσφυγες από τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή (κυρίως τη Συρία και το Αφγανιστάν) στην προσπάθειά τους να βρουν τη σύγχρονη Γη Χαναάν στην Ευρώπη. Άνθρωποι οι οποίοι, εγκλωβισμένοι ανάμεσα στους δολοφόνους του «Ισλαμικού Κράτους» και τους ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. που εδώ και χρόνια αποσταθεροποιούν την ευρύτερη περιοχή, δεν έχουν άλλη διέξοδο από τη φυγή. Μια φυγή η οποία, φυσικά, μόνο εύκολη δεν είναι. Δεκάδες χάνουν τη ζωή τους καθημερινά, είτε στα αμπάρια των δουλεμπορικών είτε στον πάτο του Αιγαίου, για να τους ξεβράσει το κύμα στα παράλια της Τουρκίας ή κάποιου ελληνικού νησιού.

Κι όμως, συνεχίζουμε να ακούμε στα καθ’ ημάς τις στριγκιές φωνές συγκεκριμένων ακροδεξιών-ρατσιστικών πολιτικών δυνάμεων και των οπαδών τους που θέλουν να κλείσουμε τα σύνορα στους πρόσφυγες, να τους βάζουμε (κι εμείς) τρικλοποδιές όταν τους καταδιώκουν οι συνοριοφύλακες, να τους ρίχνουμε δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες, ίσως και να υψώσουμε ξύλινα τείχη στο Αιγαίο... Οι δικαιολογίες που επικαλούνται είναι γνωστές και καλύπτουν όλα τα γούστα: «Άνθρωποι είναι, αλλά δεν χωράμε άλλους, βρε αδερφέ», «Είναι φανατικοί μουσουλμάνοι τζιχαντιστές, θα μας σφάξουν μια μέρα», «Ψευτοπρόσφυγες είναι, στην πραγματικότητα δεν είναι παρά λαθρομετανάστες», κ.ο.κ.

Υπάρχουν, ωστόσο, πολλοί άνθρωποι, στη Μυτιλήνη, την Κω, την Κάλυμνο, την Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και αλλού, που ξέρουν ότι οι τελευταίοι που φταίνε για το ξεσπίτωμά τους είναι οι ίδιοι οι πρόσφυγες, και γι’ αυτό οργανώνουν δομές αλληλεγγύης για να τους στηρίξουν με όποιο τρόπο μπορούν (φαγητό, ρούχα, σκηνές για πρόχειρο κατάλυμα, κλπ.), προσπαθώντας παράλληλα να πιέσουν την κεντρική εξουσία να βρει έστω και προσωρινή λύση στο πρόβλημα. Αλλά η κεντρική εξουσία είχε άλλες προτεραιότητες τόσους μήνες… 

Τα τελευταία πέντε χρόνια βιώνουμε την όξυνση της επίθεσης του κεφαλαίου εναντίον μας: δραματική μείωση μισθών και συντάξεων, τεράστια ποσοστά ανεργίας, διάλυση της υγείας, αυτοκτονίες, δραματική αύξηση των αστέγων, εκατοντάδες άνθρωποι που ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό, ρούχα ή καθετί που θα μπορούσε να πουληθεί ή να ανακυκλωθεί, χιλιάδες άνθρωποι που μεταναστεύουν για μια «καλύτερη ζωή». Σήμερα, η γραμμή που ενώνει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες με τους οικονομικά ασθενείς, τους ανέργους και τα θύματα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης είναι απολύτως ευθεία. Και επειδή «ο κόσμος όπου ζούμε ΔΕΝ είναι ο καλύτερος δυνατός», οφείλουμε να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την ανατροπή ενός συστήματος που αναπαράγει πολέμους και εξαθλίωση.

Από την πλευρά μας, ζητάμε να δημιουργηθούν άμεσα ανοιχτοί, ανθρώπινοι χώροι υποδοχής των μεταναστών και των προσφύγων, με πρόσβαση σε φαγητό, νερό και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να τους δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα, να έχουν στη διάθεσή τους διερμηνείς ώστε να μπορούν να ενημερώνονται και να δηλώνουν τις ανάγκες τους. Τονίζουμε ότι η ταξική αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, τους σημερινούς αλλά και τους επόμενους που θα δημιουργήσει ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός, είναι εκ των ων ουκ άνευ, το ελάχιστο όσο και το πρώτο που μπορούμε να κάνουμε συλλογικά όσο και ατομικά. Γι’ αυτό, οργανώνουμε στα γραφεία του ΣΜΕΔ συλλογή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή που συγκεντρώνονται στην Αθήνα. Τα γραφεία του ΣΜΕΔ θα είναι ανοιχτά για τον σκοπό αυτό τις ακόλουθες ημέρες και ώρες:

Κάθε Τρίτη, 9:30-10:30 μ.μ.

Κάθε Τετάρτη, 7:30-9:30 μ.μ.

Κάθε Πέμπτη, 7:30-8:30 μ.μ.

Εκτάκτως, την Κυριακή 4 Οκτωβρίου, 5:30-8:30 μ.μ.

Όσες και όσοι θα ήθελαν να συνεισφέρουν αλλά δεν εξυπηρετούνται από τις παραπάνω ημέρες και ώρες μπορούν να επικοινωνήσουν με τον ΣΜΕΔ, στο email: syl.smed@gmail.com.

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΙΔΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ

• Τρόφιμα μακράς διάρκειας: φρυγανιές, μπισκότα, νερό, γάλα εβαπορέ, χυμοί
• Βρεφικά είδη: βρεφικό γάλα, μπιμπερό, κρέμες, μωρομάντηλα, πάνες
• Καπέλα, αθλητικά παπούτσια
• Είδη προσωπικής υγιεινής: χαρτί υγείας, σερβιέτες, οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες
• Υγειονομικό υλικό: γάζες, επίδεσμοι, φυσιολογικοί οροί, αντιϊσταμινικές αλοιφές, αντισηπτικά, αυτοκόλλητες γάζες για τραύματα, ψυκτικά σε σπρέι για τραύματα
• Επιπλέον ρουχισμός (για τον επερχόμενο χειμώνα)

Επόμενη συνεδρίαση του ΔΣ του Συλλόγου: Τετάρτη, 2 Σεπτεμβρίου, 7:30 μ.μ.

Το ΔΣ του ΣΜΕΔ θα συνεδριάσει ξανά την Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου, στις 7:30 μ.μ. Τα γραφεία του Συλλόγου θα παραμείνουν κλειστά μέχρι τότε. 

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλες και όλους!

Ακύρωση της σημερινής συνεδρίασης του ΔΣ του Συλλόγου

Λόγω των κινητοποιήσεων ενάντια στην ψήφιση του πρώτου πακέτου μέτρων του νέου μνημονίου, η συνεδρίαση του ΔΣ του Συλλόγου σήμερα Τετάρτη, 15 Ιουλίου, δεν θα πραγματοποιηθεί. 

Ο ΣΜΕΔ στηρίζει με κάθε τρόπο τις κινητοποιήσεις για να μην περάσει η νέα καρμανιόλα μέτρων μέσα στο ζοφερό πλαίσιο της εθνικής συναίνεσης, της σωτηρίας της πατρίδας και του πραξικοπήματος των ξένων. Χρέος όλων μας είναι να βρεθούμε στις επάλξεις ενάντια στη συνεχιζόμενη λεηλασία της ζωής μας.

Το ΔΣ

Σύγκληση Γενικής Συνέλευσης για την Κυριακή 21 Ιουνίου

Την Κυριακή 21 Ιουνίου, στις 6:00 μ.μ., συγκαλείται η πρώτη Τακτική Γενική Συνέλευση του ΣΜΕΔ για το έτος, στα γραφεία του Συλλόγου (Μαυρικίου 8 και Μαυρομιχάλη, Νεάπολη Εξαρχείων). Υπενθυμίζουμε ότι η Συνέλευση, ως δεύτερη επαναληπτική, θα πραγματοποιηθεί με απαρτία των παρευρισκομένων μελών, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τον νόμο.

Θέματα Ημερήσιας Διάταξης:

• Ενημέρωση/απολογισμός για τις εκδηλώσεις του Συλλόγου (Αθήνα-Θεσσαλονίκη) για την προώθηση κατώτατων αποδεκτών αμοιβών 
• Ενημέρωση/συζήτηση για το θέμα της πιστοποίησης που προωθεί το Γραφείο Αθηνών της Γενικής Διεύθυνσης Μετάφρασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και για τις σχετικές παρεμβάσεις του Συλλόγου μέχρι σήμερα
• Ενημέρωση για την παρέμβαση του Συλλόγου στο θέμα της ασφάλισης των συναδέλφων
• 4ος κύκλος σεμιναρίων αυτομόρφωσης του Συλλόγου: απολογισμός και προοπτικές
• Οργάνωση και λειτουργία της βιβλιοθήκης του Συλλόγου
• Ενημέρωση για εργασιακά-επαγγελματικά θέματα (διεκδικήσεις, προβλήματα, καταγγελίες)
• Άλλα τρέχοντα ζητήματα

Το ΔΣ

Τι είναι και πού αποσκοπεί η πιστοποίηση μεταφραστών

* Ανοιχτή συζήτηση για την πιστοποίηση (με στοιχεία, τοποθετήσεις, κ.ο.κ.), στο δημόσιο φόρουμ του ΣΜΕΔ

Τα τελευταία χρόνια, και κυρίως το τελευταίο διάστημα, έχει ενταθεί η συζήτηση για την «πιστοποίηση» των μεταφραστών και διερμηνέων, κυρίως με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Γενικής Διεύθυνσης Μετάφρασης (ΓΔΜ). Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε το TransCert, τη χρηματοδότηση δύο ερευνών, μίας για το μέγεθος της γλωσσικής βιομηχανίας και μίας για το επάγγελμα του μεταφραστή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τη δημιουργία δικτυακού τόπου για την καταγραφή στατιστικών στοιχείων για τη γλωσσική βιομηχανία, τη διοργάνωση συνεδρίων, ερευνών χαρτογράφησης του χώρου της μετάφρασης, κλπ.

Για ποιον λόγο παρατηρείται αυτό το ενδιαφέρον; Ποιο είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο γίνεται η συζήτηση για την πιστοποίηση; Και, τέλος, συμφέρει τους εργαζόμενους μεταφραστές/διερμηνείς η πιστοποίηση;

Πώς εξηγείται το έντονο ενδιαφέρον;

Η γλωσσική βιομηχανία είναι αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τις έρευνες που έχει δημοσιεύσει η ίδια η ΓΔΜ, ο πιο γοργά αναπτυσσόμενος κλάδος της οικονομίας στην ΕΕ (πάνω από 10% το χρόνο), ο οποίος επιπλέον δεν δείχνει να επηρεάζεται από την κρίση. Από 8,5 δις το 2008 προβλεπόταν να φτάσει τα 16,5-20 δις το 2015, ενώ σύμφωνα με τον Πρόεδρο του BDU, του γερμανικού συλλόγου διερμηνέων και μεταφραστών, ο ρυθμός ανάπτυξης της γερμανικής γλωσσικής βιομηχανίας έφτασε το 2010 στο 12-15%. Την ίδια στιγμή, οι δικές μας αμοιβές έπεσαν έως και στο μισό την τελευταία δεκαετία.

Επιπλέον, η δυνατότητα περαιτέρω ανάπτυξης και επέκτασης των πολυεθνικών του κλάδου (π.χ. Lionbridge, SDL, HP, TransPerfect) είναι τεράστια. Σύμφωνα με τη διαδικτυακή πλατφόρμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη συλλογή στατιστικών στοιχείων (Language Industry Web Platform): «[…] κοινός στόχος μας [των επαγγελματιών, των εταιριών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ] είναι να αναδείξουμε έναν οικονομικό κλάδο με σημαντική δυναμική μεγέθυνσης, κάτι που έχει ζωτική σημασία για τις παγκόσμιες αγορές σήμερα». Η δυναμική αυτή οφείλεται σε πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων και οι εξής: α) Οι επιχειρήσεις εκμεταλλεύονται ευέλικτο εργατικό δυναμικό, χωρίς ασφάλιση, χωρίς άδειες/δικαιώματα, με όλο το κόστος των εργαλείων και της εκπαίδευσης στην ουσία στην πλάτη του, το οποίο δεν είναι οργανωμένο και είναι επιπλέον κατακερματισμένο και απομονωμένο, με αμοιβές που συμπιέζονται συνεχώς όλο και περισσότερο. β) Μεγάλο μερίδιο αγοράς ανήκει ακόμα πανευρωπαϊκά σε μεμονωμένους μεταφραστές (50% εταιρίες, 50% freelancers το 2008) ή σε μικρές εταιρίες (βλ. Study on the size of the language industry in the EU, σ. 23-24). γ) Αυξάνεται ο όγκος της μετάφρασης συνολικά, και παράλληλα βελτιώνονται με γρήγορους ρυθμούς τα αντίστοιχα τεχνολογικά εργαλεία.

Επιπλέον, ο κλάδος θεωρείται στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη των επιχειρηματικών ομίλων κάθε κλάδου της οικονομίας όσον αφορά την επιτυχή είσοδό τους στις τοπικές αγορές, τις εξαγωγές κλπ. (παγκοσμιοποίηση, βλ. Δελτίο Τύπου Ευρωπαϊκής Επιτροπής).

Σε ποιο πλαίσιο γίνεται η συζήτηση για την πιστοποίηση;

Στο πλαίσιο του εντεινόμενου ανταγωνισμού μεταξύ των εταιριών, απαιτείται ολοένα και μεγαλύτερη «ποιότητα» από τους μεταφραστές (ειδικά όσον αφορά την εξειδικευμένη ορολογία ειδικών τομέων της επιστήμης/τεχνολογίας, βλ. και «δίκτυο ορολογίας» της ΓΔΜ) καθώς και άλλα προσόντα (π.χ. χρήση μνημών μετάφρασης, προσαρμογή σε νέα τεχνολογικά περιβάλλοντα, εργασία υπό πίεση, εργασία στο πλαίσιο ομάδων), με σκοπό την απόκτηση όλο και μεγαλύτερων μεριδίων αγοράς και κερδών. Σε παγκόσμιο όμως επίπεδο και προκειμένου για πολυεθνικές εταιρίες-πελάτες, αυτή η ποιότητα και αυτά τα προσόντα πρέπει να πιστοποιούνται με ενιαίο, μετρήσιμο και αξιόπιστο τρόπο. Οι μεγάλες λοιπόν εταιρίες του χώρου είναι αυτές που περισσότερο από κάθε άλλον επιθυμούν ένα ενιαίο και συγκρίσιμο σύστημα πιστοποίησης μεταφραστών, όπως π.χ. το TransCert, συνδεδεμένο άμεσα με τις ανάγκες τις αγοράς (και όχι αναγκαστικά με ακαδημαϊκούς τίτλους: βλ. G. Budin et al., 'The TransCert Project: Ensuring that transnational translator certification meets stakeholder needs', Translation & Interpreting, Vol. 5, No. 1 (2013), σ. 146-7, και Study on the size of the language industry in the EU, σ. 24). Επιπλέον, με τον τρόπο αυτό μετακυλίεται εξολοκλήρου η ευθύνη εκπαίδευσης στον μεμονωμένο μεταφραστή και οι εταιρίες μειώνουν τα έξοδα για in-house ή εξ αποστάσεως εκπαίδευση των μεταφραστών-συνεργατών τους, για έλεγχο ορολογίας από ειδικούς αναθεωρητές, για διαδικασίες εύρεσης και επιλογής των κατάλληλων μεταφραστών κλπ.

Ήδη, με βάση την ευρωπαϊκή αλλά και την ελληνική νομοθεσία (Συνθήκη της Μπολόνια, Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων, Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων) υλοποιείται η χαρτογράφηση διάφορων επαγγελμάτων και η αντιστοίχιση επαγγελματικών «προσόντων» στο πλαίσιο ενός ενιαίου και συγκρίσιμου συστήματος «μονάδων», τις οποίες ο εργαζόμενος θα καλείται να συγκεντρώνει (και να ανανεώνει συνεχώς) είτε από την τυπική και μη τυπική εκπαίδευση είτε και από την άτυπη μάθηση (δηλαδή π.χ. από απλήρωτη εργασία τύπου «πρακτικής άσκησης»: βλ. ΕΟΠΠΕΠ και ομιλία της Ι. Δέδε, Διευθύντριας Πιστοποίησης Προσόντων του ΕΟΠΠΕΠ στο Στρογγυλό Τραπέζι με τίτλο «Κι εσείς μεταφραστής, Γιόχαν Σεμπάστιαν;», στο Συνέδριο με τίτλο Το μέλλον των γλωσσικών επαγγελμάτων που διοργανώθηκε από τη ΓΔΜ Αθηνών και το Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών της Σχολής Οικονομικών, Επιχειρηματικών και Διεθνών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά).

Συμφέρει η πιστοποίηση τους εργαζόμενους μεταφραστές/διερμηνείς; 

Η δική μας απάντηση είναι σαφώς ΟΧΙ. Οι λόγοι, όπως θα έχει ήδη γίνει φανερό, είναι μεταξύ άλλων και οι εξής:

1) Οι μεταφραστές και διερμηνείς θα καλούνται να πληρώνουν οι ίδιοι για την «κατάρτισή» τους, η οποία θα χρειάζεται συνεχώς ανανέωση, θα είναι εφήμερη και προσωρινή, πλήρως εναρμονισμένη με τις κατά καιρούς ανάγκες των επιχειρήσεων. Θα αναγκάζονται να κυνηγούν συνεχώς μονάδες μέσω πρακτικής άσκησης σε γραφεία ή μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων που θα πληρώνουν από την τσέπη τους. Σε μεγάλο βαθμό αυτό ισχύει ήδη στον δικό μας χώρο, ωστόσο με την πιστοποίηση θα επισημοποιηθεί.

2) Υποβαθμίζεται ακόμη περισσότερο ο ρόλος της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (π.χ. του τμήματος του Ιονίου Πανεπιστημίου – το εξάμηνο εξωτερικού έχει ήδη κοπεί) και η εκπαίδευση του μεταφραστή μετατρέπεται σε ένα αποσπασματικό σύνολο «δεξιοτήτων», συνεχώς ελλιπών και εφήμερων.

3) Αυτή η κατάσταση ευνοεί την «απασχολησιμότητα» και την περαιτέρω υποτίμηση των προσόντων μας, τη μείωση μάλλον, παρά την αύξηση, των αμοιβών για τη συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων που δεν θα έχουν να πληρώνουν ακριβά μεταπτυχιακά, εξετάσεις πιστοποίησης, ιδιωτικά εκπαιδευτικά προγράμματα κλπ. 

4) Εντείνεται ο περαιτέρω κατακερματισμός και ο ανταγωνισμός μεταξύ των συναδέλφων, η διαίρεσή τους σε βαθμίδες «ποιότητας», κάτι που υπονομεύει ακόμη περισσότερο την αλληλεγγύη και την ενότητα των εργαζομένων. Αντίθετα δε με μια αρκετά κοινή αντίληψη, η πιστοποίηση δεν πετάει εκτός αγοράς τους «κακούς» επαγγελματίες (όπως κι αν ορίζονται αυτοί), αφού τα συστήματα πιστοποίησης τύπου ΕΟΠΠΕΠ δεν αποκλείουν, απλώς διαβαθμίζουν, τα ήδη υπάρχοντα προσόντα. Όπως άλλωστε ισχύει και σε άλλα επαγγέλματα, και μάλιστα ήδη ρυθμισμένα, οι μη πιστοποιημένοι μεταφραστές θα μπορούν φυσικά να απασχολούνται από εταιρίες με βάση τα κριτήρια που ισχύουν και σήμερα, απλώς τα ονόματά τους δεν θα συμπεριλαμβάνονται ενδεχομένως στις προσφορές σε περίπτωση διαγωνισμών.

Επίσης, η πιστοποίηση δεν πρόκειται να βελτιώσει την «ποιότητα» των μεταφράσεων (όπως κι αν την εννοεί κανείς) και για τους λόγους που αναφέρθηκαν προηγουμένως και αφορούν την υποβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης συνολικά, αλλά και γιατί δεν επηρεάζει στο παραμικρό τις συνθήκες εργασίας των μεταφραστών που έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ποιότητα, δηλ. τις ασφυκτικές προθεσμίες, τις άθλιες μεταφραστικές μνήμες ή τις αμοιβές πείνας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, ως ΣΜΕΔ θεωρούμε πως η «πιστοποίηση» δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζόμενων μεταφραστών και διερμηνέων και καλούμε τους συναδέλφους να ενημερωθούν και να αντιδράσουν δυναμικά.

Εκδήλωση/συζήτηση στη Θεσσαλονίκη: Μεταφράζω, επιμελείσαι, διορθώνει... πληρωνόμαστε; [Δευτέρα 18/5, 7 μ.μ.]

Εκδήλωση και ανοιχτή συζήτηση στη Θεσσαλονίκη, 

για την προώθηση και διεκδίκηση κατώτατων αποδεκτών αμοιβών μετάφρασης, επιμέλειας, διόρθωσης, υποτιτλισμού

Δευτέρα, 18 Μαΐου, 7 μ.μ.

Προξένου Κορομηλά 51 (ΕΔΟΘ)

4ος όροφος

* Τη συζήτηση θα ανοίξουν με σύντομες εισηγήσεις συνάδελφοι μέλη του ΣΜΕΔ από Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Για τα γεγονότα στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών (17/4/2015)

Δύο εβδομάδες μετά τα γεγονότα στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών, μερικά πράγματα παραμένουν απολύτως επίκαιρα:

Ως εργαζόμενοι βιώνουμε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια μία άνευ προηγουμένου επίθεση. Με όπλο την τρομοκρατία του χρέους εξελίσσεται εναντίον μας μια γενικευμένη λεηλασία: δραματική μείωση μισθών, τεράστια αύξηση της φορολόγησης της εργατικής τάξης, λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, μείωση συντάξεων, διάλυση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, απολύσεις και ανεργία…

Για την επιβολή αυτής της βίαιης απαξίωσης, κράτος και κεφάλαιο ενίσχυσαν το κατασταλτικό τους οπλοστάσιο. Οι απόπειρες συλλογικής αντίστασης σε αυτό το καθεστώς έκτακτης ανάγκης έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με τη βίαιη καταστολή και τη χυδαία συκοφάντηση: συνδικαλιστικές διώξεις, απαγόρευση απεργιών και επιστράτευση απεργών, εισβολές σε κατειλημμένους εργασιακούς χώρους, επιθέσεις της αστυνομίας σε απεργιακές φρουρές που υπερασπίζονται την κυριακάτικη αργία με αποκλεισμούς καταστημάτων, ενώ οι πανεργατικές απεργιακές διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων πνίγηκαν στα χημικά και χτυπήθηκαν άγρια από τα ΜΑΤ με αποτέλεσμα δεκάδες συλλήψεις και διώξεις που εκκρεμούν μέχρι σήμερα.

Είναι σαφές ότι οι ειδικοί κατασταλτικοί νόμοι που εφαρμόζονται σε μαζική κλίμακα εναντίον κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων αποτελούν την άλλη όψη της οικονομικής επίθεσης που δεχόμαστε. Ο «κουκουλονόμος» ο οποίος ποινικοποιεί τη χρήση μέσων αυτοπροστασίας, όπως τις μάσκες κατά των δακρυγόνων, είναι το κατεξοχήν εργαλείο με το οποίο διώκονται διαδηλωτές σε βαθμό κακουργήματος. Ο «τρομονόμος» χρησιμοποιήθηκε για να βαφτιστούν «εγκληματική οργάνωση» οι κάτοικοι της Χαλκιδικής που αγωνίζονται ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, με τρόπο ενδεικτικό για το πώς μπορεί να λειτουργήσει ως όπλο σε βάρος συλλογικών αγώνων. Στόχος αυτών των νόμων είναι η τρομοκράτηση όλων όσοι επιμένουν να αγωνίζονται ενάντια στην έρημο της καπιταλιστικής αξιοποίησης.

Από τις 2 Μαρτίου δεκάδες πολιτικοί κρατούμενοι ξεκίνησαν απεργία πείνας έχοντας τα εξής αιτήματα:

• την κατάργηση των επονομαζόμενων «αντιτρομοκρατικών» νόμων, δηλαδή των άρθρων 187 και 187Α του Ποινικού Κώδικα
• την κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμο»)
• την κατάργηση του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ
• την κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA
• την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.

Στο πλαίσιο των δράσεων αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκε κατάληψη στο κτίριο της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ με στόχο τη δημιουργία κέντρου αγώνα και ενημέρωσης για την απεργία πείνας. Η κατάληψη αυτή συκοφαντήθηκε όσο λίγες αγωνιστικές δράσεις τα τελευταία χρόνια. Αριστερή κυβέρνηση και δεξιά αντιπολίτευση συναγωνίζονταν για το ποιος θα εκστομίσει τη ζοφερότερη καταγγελία: οι καταληψίες είναι πρεζέμποροι, είναι πράκτορες που θέλουν να υπονομεύσουν την νέα ελληνική κυβέρνηση, είναι κάτι περιθωριακοί που καταλύουν τη δημοκρατία, καμία ανοχή σε αυτούς που έχουν καταστρέψει τα πανεπιστήμιά μας, σίγουρα θα έχουμε νεκρό… Αυτή η ιδεολογική προπαγάνδα συνοδεύτηκε από ένταση της αστυνομικής καταστολής: δεκάδες προσαγωγές και συλλήψεις ανθρώπων που κινούνταν στην ευρύτερη περιοχή της Πρυτανείας ή έβγαιναν από το κατειλημμένο κτίριο (ανάμεσά τους και μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, μαζί με τον γιο του, όπως κατήγγειλε το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων WIND) και ασφυκτικός κλοιός έτσι ώστε να μην μπορούν να πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις, συζητήσεις και διαδηλώσεις που είχαν καλεστεί. Αποκορύφωμα της καταστολής ήταν η καταπάτηση του ασύλου με την εισβολή των δυνάμεων καταστολής, η εκκένωση της κατάληψης και η σύλληψη όλων όσοι βρίσκονταν μέσα στο κτίριο.

Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι υπόθεση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια. Αφορά όλους όσοι αγωνίζονται μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, όλους όσοι χρησιμοποιούν τους πανεπιστημιακούς χώρους ως κέντρα αγώνα, ως σημεία συνάντησης, συζήτησης και δράσης. Η «κατάλυση της έννοιας του ακαδημαϊκού ασύλου από εξωσχολικούς» είναι μια πάγια αντιδραστική θέση που απλώς επαναλαμβάνεται από την τωρινή κυβέρνηση. Όσο για την «εύρυθμη λειτουργία του πανεπιστημίου» που υποτίθεται ότι θίχτηκε από την κατάληψη της Πρυτανείας («κινδυνεύουν τα προγράμματα», ακούγαμε στα τηλεοπτικά κανάλια…), αρκεί να αναφέρουμε την άποψη των καθ’ ύλην αρμόδιων, του Συλλόγου Διοικητικών Υπαλλήλων του ΕΚΠΑ:

Σε ό,τι αφορά τις πρυτανικές αρχές (…) εμφάνιζαν το πανεπιστήμιο να λειτουργεί άψογα μέχρι την παραμονή της κατάληψης και να καταρρέει την επόμενη. Πρόκειται για το ίδιο πανεπιστήμιο όμως που υπολειτουργεί από το Σεπτέμβρη του 2013 με τις διαθεσιμότητες, που ήδη από πιο πριν είχε απολέσει μέρος των αποθεματικών του, στο όνομα της «εθνικής προσπάθειας για δημοσιονομική εξυγίανση», που υποχρηματοδοτείται σταθερά και που όλο και μεγαλύτερα τμήματα της λειτουργίας του παραδίδονται στο κεφάλαιο, αποκλείοντας όλο και μεγαλύτερο αριθμό φοιτητών από τις σπουδές τους και εξαθλιώνοντας τους εργαζόμενους του. (…) Η μετατροπή του θέματος μιας κατάληψης, που για τη λειτουργία του πανεπιστημίου ελάχιστη ως καμία σημασία είχε, σε μείζον ζήτημα ήταν επιλογή παραγόντων εντός και εκτός πανεπιστημίου που στόχευαν στην εμπέδωση μιας «κατάστασης έκτακτης ανάγκης», με θύματα τα δικαιώματα και τους αγώνες. Στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας βρέθηκαν κάποιοι που θυμούνται τη λειτουργία του πανεπιστημίου μόνο όταν η αναφορά σ’ αυτήν μπορεί να αξιοποιηθεί για τα δικά τους συμφέροντα.

Βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον των απεργών πείνας και των αλληλέγγυων ήταν ότι αυτός ο αγώνας είναι ακατανόητος διότι η κυβέρνηση θα ικανοποιήσει, από μόνη της, τα αιτήματά τους μέσω του νομοσχεδίου για την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ. Κατ' αρχάς, δεν περιέχονταν όλα τα αιτήματα των απεργών πείνας στο νομοσχέδιο. Ακόμα και οι διατάξεις για τον «κουκουλονόμο» και τη λήψη DNA δεν υπήρχαν στο αρχικό νομοσχέδιο, μπήκαν ως τροπολογίες αποκλειστικά και μόνο λόγω της πίεσης του αγώνα και ικανοποιήθηκαν μόνο εν μέρει. Κατά δεύτερον, οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να αγωνίζονται όσο ακατανόητο κι αν φαίνεται αυτό στην οποιαδήποτε κυβέρνηση. Μια πρόχειρη απόδειξη: η συνεχιζόμενη κίνηση πολιτικής ανυπακοής στον «κουκουλονόμο» από διωκόμενους (μεταξύ των οποίων και μία συνάδελφος, μέλος του ΣΜΕΔ) που δήλωσαν ότι παύουν να τηρούν τον περιοριστικό όρο που τους έχει επιβληθεί, να παρουσιάζονται τακτικά στα αστυνομικά τμήματα της περιοχής τους.

Από την πλευρά μας, καταγγέλλουμε την απαράδεκτη εισβολή των δυνάμεων καταστολής στην κατάληψη της Πρυτανείας και την κατάλυση του ασύλου. Περιφρουρούμε μέσα από τους αγώνες μας το πανεπιστημιακό άσυλο ως αυτό που είναι: ένας ανοιχτός χώρος για όλους όσοι αγωνίζονται, ένας χώρος όπου έχουμε τη δυνατότητα να αναπτύξουμε τη δική μας δημόσια σφαίρα, τη δημόσια σφαίρα του αγώνα, ενάντια στην κυρίαρχη ιδεολογία και προπαγάνδα.

Απαιτούμε την παύση όλων των διώξεων που έχουν ασκηθεί εναντίον των συλληφθέντων της κατάληψης της Πρυτανείας και όλων όσοι διώκονται λόγω της έμπρακτης αλληλεγγύης τους στον αγώνα των απεργών πείνας.

Στηρίζουμε την πολιτική ανυπακοή στον «κουκουλονόμο», όπως εκφράζεται με τις δηλώσεις διωκόμενων να μην παρουσιάζονται στα αστυνομικά τμήματα.

Καμία ανοχή απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας

Η διεκδίκηση κατώτατων αποδεκτών αμοιβών συνεχίζεται

Ένας μήνας έχει περάσει από την πολύ επιτυχημένη και ενδιαφέρουσα εκδήλωση του Συλλόγου στην Αθήνα για την προώθηση και διεκδίκηση κατώτατων αποδεκτών αμοιβών μετάφρασης, επιμέλειας, διόρθωσης και υποτιτλισμού, αλλά η δράση του ΣΜΕΔ στο κρίσιμο αυτό μέτωπο δεν έχει σταματήσει. Μέσα στον Μάιο, άλλη μία εκδήλωση για το θέμα αυτό θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη, ελπίζουμε με την ίδια επιτυχία και το ίδιο ενδιαφέρον. Οι λεπττομέρειες της εκδήλωσης αυτής θα ανακοινωθούν τις αμέσως επόμενες ημέρες. Προς το παρόν, δυο λόγια για την εκδήλωση του Μαρτίου στην Αθήνα.

Την Τρίτη 24 Μαρτίου, λοιπόν, πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή πολλών συναδέλφων εκδήλωση του ΣΜΕΔ για την προώθηση και διεκδίκηση κατώτατων αποδεκτών αμοιβών μετάφρασης, επιμέλειας, διόρθωσης, υποτιτλισμού.

Αρχικά παρουσιάστηκαν από συναδέλφους σύντομες αλλά περιεκτικές εισηγήσεις για τον κλάδο των εκδόσεων, των μεταφραστικών γραφείων και του υποτιτλισμού. Οι συνάδελφοι περιέγραψαν με αρκετά βιωματικό τρόπο την καθημερινότητά τους ως εργαζομένων στον κλάδο της μετάφρασης, της επιμέλειας και του υποτιτλισμού, και υποστήριξαν την ανάγκη συλλογικής διεκδίκησης αμοιβών που ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας.

Στη συζήτηση που ακολούθησε, έγιναν τοποθετήσεις και τέθηκαν προβληματισμοί: πώς ακριβώς μπορούμε να διεκδικήσουμε τις κατώτατες αποδεκτές αμοιβές δεδομένου ότι η καθεμία και ο καθένας από εμάς διαπραγματεύεται κατά μόνας με τον εκάστοτε εργοδότη; Οι απαντήσεις που δόθηκαν από πολλούς συναδέλφους σε αυτό το ερώτημα θα μπορούσαν να συνοψιστούν ως εξής: Η ανάπτυξη της αλληλεγγύης και της συναδελφικότητας μεταξύ των εργαζομένων στον κλάδο μας είναι το πρώτο βήμα για την υπεράσπιση των διεκδικήσεών μας. Ο ανταγωνισμός μεταξύ μας και η στρεβλή αντίληψη ότι είμαστε «συνεργάτες» των εργοδοτών είναι βασικός λόγος της καταβαράθρωσης των αμοιβών μας. Το να δεχόμαστε να δουλεύουμε για ψίχουλα έχει αντίκτυπο όχι μόνο στον καθένα και την καθεμία από εμάς, αφού δεν μπορούμε να ζήσουμε από τη δουλειά μας, αλλά απαξιώνει συνολικά τον κλάδο μας υπονομεύοντας τη συλλογική διαπραγματευτική μας δύναμη. Με την ενεργή συμμετοχή στον Σύλλογο Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών και την από κοινού διεκδίκηση των κατώτατων αποδεκτών αμοιβών δημιουργείται η κοινότητα που λείπει σε όλους μας λόγω της ίδιας της φύσης της εργασίας μας που είναι κατά κανόνα μοναχική. Αυτή η κοινότητα της αλληλεγγύης και της συναδελφικότητας είναι η δύναμή μας τη στιγμή που βρισκόμαστε μόνοι απέναντι στον εργοδότη και πρέπει να διεκδικήσουμε μια αμοιβή που αντιστοιχεί στην αξία της εργασίας μας και μπορεί να καλύψει τις καθημερινές μας ανάγκες. Απαράδεκτες και εκβιαστικές συμπεριφορές από εργοδότες θα πρέπει να καταγγέλλονται άμεσα στον Σύλλογο και να αντιμετωπίζονται συλλογικά.

Στη συζήτηση έγινε αναφορά στην άμισθη εργασία που παρέχουν νέοι συνάδελφοι μεταφραστές υπό τον μανδύα της πρακτικής άσκησης. Όπως έχει επισημάνει και παλιότερα ο ΣΜΕΔ, τονίστηκε ξανά ότι οι νέοι συνάδελφοι δεν θα πρέπει να συναινούν στην παροχή άμισθης εργασίας υπό τις πιέσεις των ιδιωτικών και δημόσιων σχολών μετάφρασης και τις υποσχέσεις για δήθεν μελλοντική εργασιακή αποκατάσταση. Η άμισθη εργασία μέσω της πρακτικής άσκησης είναι ένας ακόμα τρόπος των εργοδοτών για να μειώνουν συνολικά τις αμοιβές στον κλάδο μας.

Στη συζήτηση τέθηκε επίσης το ζήτημα της πιστοποίησης των μεταφραστών. Μέλη του ΣΜΕΔ υποστήριξαν την πάγια θέση του Συλλόγου: είμαστε ενάντια σε κάθε επίσημη ή ανεπίσημη προσπάθεια θέσπισης πλασματικών διαχωρισμών μεταξύ «καλών» και «κακών», «πιστοποιημένων» και «μη πιστοποιημένων» συναδέλφων. Είμαστε ενάντια σε κάθε προσπάθεια που στόχο έχει να πετάξει, μέσω της αγοραπωλησίας αμφίβολων «τυπικών προσόντων», εκτός κλάδου συναδέλφους που ζουν από αυτή τη δουλειά.

Τέλος, να αναφέρουμε ότι με μεγάλη μας χαρά η εκδήλωση μεταδόθηκε μέσω skype στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιόνιου Πανεπιστημίου. Το τμήμα βρισκόταν εκείνο το διάστημα για πάνω από ένα μήνα υπό κατάληψη από τους φοιτητές που αγωνίζονταν (και συνεχίζουν να αγωνίζονται) ενάντια στην κατάργηση του εξαμήνου εξωτερικού αλλά και γενικότερα ενάντια στην υποβάθμιση των σπουδών τους λόγω της κρατικής υποχρηματοδότησης (κατά τα λοιπά, η πιστοποίηση μας μάρανε...). Οι φοιτητές συμμετείχαν στη συζήτηση με ερωτήσεις και τοποθετήσεις, ενώ στο τέλος μάς ενημέρωσαν για την κατάσταση που επικρατεί στο πανεπιστήμιο αλλά και για τις πολιτικές διώξεις εναντίον 5 φοιτητών του Ιονίου λόγω της συμμετοχής τους στους φοιτητικούς αγώνες το 2011-2012.

Η εκδήλωση αυτή ήταν ένα ακόμα βήμα στην προώθηση των κατώτατων αποδεκτών αμοιβών αλλά και στην ανάπτυξη σχέσεων αλληλεγγύης και εμπιστοσύνης μεταξύ μας που είναι απαραίτητες για την οποιαδήποτε συλλογική διεκδίκηση. Επόμενο ραντεβού μας: τον Μάιο στη Θεσσαλονίκη. 

Θέσεις και αιτήματα για το Ασφαλιστικό

Στη βάση της συζήτησης που έγινε και εξακολουθεί να γίνεται στον Σύλλογο για το τεράστιο θέμα του Ασφαλιστικού, θεωρούμε ότι είναι αναγκαίο ένα πλαίσιο συλλογικών διεκδικήσεων που θα φέρνουν στο προσκήνιο τις δικές μας ανάγκες ως εργαζόμενων υπό τις πλέον επισφαλείς συνθήκες. Σήμερα, το Ασφαλιστικό συνεχίζει να αποτελεί θέμα δημόσιου διαλόγου αποκλειστικά από δημοσιονομική σκοπιά, η δε αντιμετώπισή του από τη νέα κυβέρνηση συνοψίζεται προς το παρόν σε αόριστες εξαγγελίες που είναι πάντα υπό αίρεση λόγω… εξωτερικής πίεσης. Θα ξεκινήσουμε λοιπόν ανατρέχοντας λίγους μήνες πίσω.

Τα τελευταία μέτρα για το Ασφαλιστικό, έτσι όπως είχαν «διαρρεύσει» πριν από την προκήρυξη των βουλευτικών εκλογών (και χωρίς μέχρι στιγμής να έχει υπάρξει ρητή και συγκεκριμένη απόρριψή τους για το προσεχές μέλλον από τη νέα κυβέρνηση), πρόβλεπαν:

• Αύξηση του χρόνου κατοχύρωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος από τα 15 στα 20 χρόνια. Από το μέτρο αυτό επηρεάζονται ιδιαίτερα όσοι δουλεύουν με ευέλικτες μορφές εργασίας και μερικής απασχόλησης ή μένουν για μεγάλες περιόδους άνεργοι (δηλαδή όλο και περισσότεροι, π.χ., νέοι ασφαλισμένοι, γυναίκες). Όσοι δεν κατορθώνουν να συγκεντρώσουν πάνω από 6.000 ένσημα θα παίρνουν φιλοδώρημα επιβίωσης ύψους 200 ευρώ το μήνα.
• Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης (μέσω της κατάργησης των ειδικών ορίων για συγκεκριμένες ομάδες ασφαλισμένων, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών με ανήλικα παιδιά). Στην ουσία, μετά το 2021 κανένας εργαζόμενος δεν θα μπορεί να συνταξιοδοτείται πριν τα 67 του χρόνια, εκτός ίσως από ελάχιστες εξαιρέσεις (αναπηρία, βαρέα-ανθυγιεινά), που και αυτές είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα διατηρηθούν.
• Σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ.
• Μη απόδοση των προβλεπόμενων αυξήσεων στις συντάξεις για τα επόμενα 3 χρόνια.

Επιπλέον, η νέα κυβέρνηση, αντί να προχωρά προς τη δωρεάν κάλυψη των φαρμάκων για όλους τους  ασφαλισμένους, φαίνεται να σκέφτεται να συνδέσει τη συμμετοχή στα φάρμακα με το εισόδημα, κάτι που ανοίγει την πόρτα στη μη συμμετοχή των ταμείων στα φάρμακα παρά μόνο για όσους βρίσκονται σε κατάσταση ακραίας φτώχειας. 

Οι αλλαγές αυτές έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά μέτρων που έχουν ληφθεί τα τελευταία χρόνια στην κατεύθυνση που χαράχτηκε ήδη από τη δεκαετία του ’90 (π.χ. πλαίσιο της ΕΕ, νομοσχέδιο Γιαννίτση). Για πολλά χρόνια οι αγώνες των εργαζομένων είχαν καταφέρει να αναστείλουν ή να επιβραδύνουν την εφαρμογή αυτών των μέτρων. Ωστόσο, μέσω της τρομοκρατίας του χρέους και της επιβολής των μνημονίων, κράτος και κεφάλαιο έχουν καταφέρει τα τελευταία χρόνια να επιταχύνουν τη μετατροπή του αναδιανεμητικού συστήματος ασφάλισης σε ανταποδοτικό-κεφαλαιοποιητικό, δηλαδή η περίθαλψη και η σύνταξη να αναλογεί στην ατομική οικονομική/εργασιακή δυνατότητα κάθε ασφαλισμένου, χωρίς να συμβάλλουν το κράτος και οι εργοδότες, και να γίνεται διαχείριση των διαθεσίμων των ασφαλιστικών ταμείων από ιδιωτικούς χρηματοοικονομικούς ομίλους μέσω χρηματοοικονομικών επενδυτικών εργαλείων υψηλής επικινδυνότητας, με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος των ιδιωτικών ομίλων και όχι των ίδιων των ταμείων.

Στην κατεύθυνση αυτή, μειώθηκαν ήδη οι εργοδοτικές εισφορές (κατά 5%) και η συμβολή του κράτους (κατά 21% το α’ πεντάμηνο του 2014), ολοκληρώνεται η ενοποίηση όλων των ταμείων, εννοείται με εξίσωση προς τα κάτω όλων των συντάξεων, καταργούνται τα επικουρικά ταμεία και προωθούνται τα λεγόμενα «επαγγελματικά». Επιπλέον, με τη δημιουργία του ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών), εντείνονται οι απειλές και ξεκινούν οι κατασχέσεις για όσους επαγγελματίες και εργαζόμενους με μπλοκάκι χρωστούν στα ασφαλιστικά τους ταμεία. Τα μέτρα είναι πολύ περισσότερα και επεκτείνονται συνεχώς σε κάθε νέα «διαπραγμάτευση με τους δανειστές», μέχρι να καταργηθούν όλες οι κατακτήσεις των εργαζομένων και να υποταχθούμε πλήρως στα συμφέροντα του κεφαλαίου και στις αναγκαιότητες της «ανάπτυξης».

Για να γίνει αυτό όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα για το καπιταλιστικό σύστημα, εξαπολύεται συγχρόνως ένας επικοινωνιακός πόλεμος. Έτσι, συνηθίσαμε τα τελευταία χρόνια να ακούμε καθημερινά πολιτικούς ιθύνοντες και ΜΜΕ να λένε ότι, για παράδειγμα, φταίει η κρίση που δεν πληρώνονται συντάξεις• ή ότι φταίνε οι δήθεν υψηλές παροχές στους τωρινούς συνταξιούχους, οι οποίες απαιτούν αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές των εργαζόμενων, όταν είναι γνωστό πως με τον τζόγο, τις άτοκες καταθέσεις και την παραβίαση της τριμερούς χρηματοδότησης τα ταμεία ληστεύονται κανονικά και με τον νόμο εδώ και δεκαετίες, με αποκορύφωμα την τεράστια λεηλασία τους μέσω του PSI (παρεμπιπτόντως, μόνο αποτροπιασμό προκαλεί η σκέψη ότι η «αξιοποίηση διαθεσίμων των Ταμείων και άλλων δημόσιων φορέων για την κάλυψη χρηματοδοτικών αναγκών του κράτους» που εφάρμοσε ήδη η νέα κυβέρνηση είναι πιθανό να οδηγήσει σε περαιτέρω αφαίμαξη των ασφαλιστικών ταμείων ή σε μείωση της χρηματοδότησης του συστήματος υγείας χάριν της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους)• ή ότι οι Έλληνες βγαίνουν νωρίς στη σύνταξη, όταν ο μέσος όρος είναι ίδιος με αυτόν της ΕΕ και όταν οι κυβερνήσεις αλλά και οι μεγάλες επιχειρήσεις βγάζουν από νωρίς με ειδικά προγράμματα τους εργαζόμενους στη σύνταξη για λόγους «εξυγίανσης». Τα μέτρα «διευκόλυνσης» των τελευταίων χρόνων η υποτιθέμενες υποχωρήσεις μέσω «ρυθμίσεων» με δαιδαλώδεις όρους και προϋποθέσεις, τις οποίες πληρούν πολύ λίγοι ασφαλισμένοι, ή με παράλληλη μείωση άλλων δικαιωμάτων, κατακερματίζουν τους εργαζόμενους σε δεκάδες μικρές φέτες, που καθεμία περιμένει τη σειρά της μήπως και ευνοηθεί από τους … αγαθοεργούς κυβερνώντες. Επίσης η συκοφάντηση με τη σειρά πότε του ενός και πότε του άλλου κλάδου εργαζομένων, με βάση κάποιες περιπτώσεις καταχρήσεων του συστήματος, τις οποίες όμως οι ίδιοι ανέχονταν εδώ και δεκαετίες με γνώμονα την πελατειακή τους λογική. Και φυσικά η άγρια καταστολή –ΜΑΤ, δίκες-παρωδίες– συμπλήρωνε το ζοφερό σκηνικό κάθε φορά που οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι ή οι συνταξιούχοι δεν πείθονταν ότι όλα αυτά γίνονται για το καλό τους. Σε ό,τι αφορά τον δικό μας χώρο, συνάδελφοι σύρονται στα δικαστήρια γιατί αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, απειλούμενοι με χρηματικά πρόστιμα και ποινές φυλάκισης, εφόσον το κράτος έχει φροντίσει η αδυναμία πληρωμής των εισφορών στον ΟΑΕΕ να αποτελεί ποινικό αδίκημα.

Με βάση όλα τα παραπάνω, ο ΣΜΕΔ επεξεργάστηκε ένα πλαίσιο διεκδικήσεων και άμεσων αιτημάτων με στόχο την ανάσχεση αυτής της επίθεσης:

• Κατάργηση του μνημονιακού αντιασφαλιστικού νόμου 3863/10 (γνωστού και ως «νόμου Λοβέρδου-Κουτρουμάνη»), που αποτελεί την τελευταία βάση για τις ισχύουσες και τις σχεδιαζόμενες μορφές διάλυσης του ασφαλιστικού συστήματος, καθώς και κάθε άλλου νομοθετήματος που επιταχύνει και επιβάλλει τη μετατροπή του αναδιανεμητικού μοντέλου ασφάλισης σε κεφαλαιοποιητικό-ανταποδοτικό.
• Κατάργηση του ΚΕΑΟ και όλων των ανάλογων μηχανισμών είσπραξης οφειλών, οι οποίοι εστιάζουν αποκλειστικά στους μη εργοδότες, τη στιγμή που πάνω από το 70% των οφειλών αφορούν εργοδοτικές εισφορές, οι οποίες θα έπρεπε να εισπράττονται μέσω άλλων μηχανισμών• παράλληλη αποποινικοποίηση των χρεών.
• Ενίσχυση, και όχι περαιτέρω αφαίμαξη, των αποθεματικών των ταμείων.

Ειδικότερα, αναφορικά με τους ελεύθερους επαγγελματίες και τον ΟΑΕΕ:

• Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και κλιμακωτή διαβάθμισή τους ανάλογα με τον κύκλο εργασιών, χωρίς καμία μείωση στη σύνταξη ή στις παροχές υγείας. Σημειωτέον ότι μέχρι πρότινος σχεδιαζόταν ένα καθεστώς μειωμένων εισφορών για αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες, που είχε όμως δραματικές επιπτώσεις στις συντάξεις, μέσα στο γενικό πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου ανταποδοτικού-κεφαλαιοποιητικού συστήματος. Αυτό ακριβώς το γενικό πλαίσιο πρέπει να αμφισβητηθεί, ώστε τα διάφορα επιμέρους μέτρα που σχεδιάζονται και πιθανόν να μοιάζουν επωφελή σε πρώτη ματιά να μη στραφούν μακροπρόθεσμα εναντίον όλων μας. Μια μείωση των ασφαλιστικών εισφορών βάσει κύκλου εργασιών θα επιφέρει λογικά σε ένα μελλοντικό ταμείο πολύ περισσότερους πόρους, από πολύ ευρύτερη βάση ασφαλισμένων, έτσι ώστε οποιαδήποτε σκέψη μετατροπής αυτού του ταμείου σε «επενδυτικό fund» να είναι όχι μόνο περιττή αλλά και ευθέως εχθρική προς τα συμφέροντα των ασφαλισμένων του.
• Αναδρομική κατάργηση όλων των οφειλών κλάδου ασθενείας του ΟΑΕΕ για την περίοδο που δεν υπήρχε κάλυψη λόγω μη καταβολής των εισφορών. Είναι παράλογο να ζητούνται σήμερα αναδρομικά από ασφαλισμένους/ες εισφορές υγείας για περιόδους κατά τις οποίες αυτοί/ές δεν είχαν καμία περίθαλψη
• Κατάργηση των υπέρογκων προστίμων για τη μη πληρωμή εισφορών.
• Κλείσιμο βιβλίων χωρίς υποχρέωση εξόφλησης οφειλών στον ΟΑΕΕ. Δεν είναι δυνατόν οι ασφαλισμένοι να μην μπορούν να διακόψουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα και να αναγκάζονται να συσσωρεύουν και νέα χρέη λόγω των παλιών οφειλών τους.
• Ανανέωση βιβλιαρίων υγείας ανεξαρτήτως χρεών. Η δημόσια και δωρεάν περίθαλψη δεν μπορεί να εξαρτάται από την εισφοροδοτική ικανότητα των ασφαλισμένων και, ακόμα περισσότερο, δεν μπορεί να νοείται ως ανταπόδοση για τις πληρωμές τους.
• Σοβαρή αντιμετώπιση του προβλήματος των ανέργων ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ. Δεν είναι δυνατόν η υποχρεωτική εισφορά υπέρ ανέργων, που πληρώνουν όλοι οι ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ τα τελευταία χρόνια, να μεταφράζεται (πάντα υπό δρακόντειους όρους και προϋποθέσεις) σε ένα υποτυπώδες χαρτζιλίκι… αποχαιρετισμού στην εργασία.

Τα αιτήματα αυτά προφανώς δεν εξαντλούν το ζήτημα του Ασφαλιστικού, ούτε βέβαια προτείνονται ως συνταγή για τη «λύση» του. Το τονίζουμε ξανά: συνιστούν μια σειρά από πρώτα απαραίτητα μέτρα κάλυψης των βασικών αναγκών μας, ως εργαζόμενων και ασφαλισμένων, και ανάσχεσης της βίαιης λεηλασίας των πόρων μας και της ζωής μας. Η επίθεση που δεχόμαστε είναι άγρια και η αντεπίθεσή μας πρέπει να είναι ανάλογη, με ενεργή συμμετοχή στα σωματεία, τις συλλογικές διαδικασίες και στους κοινωνικούς αγώνες, με κάθε όπλο που διαθέτουμε απέναντι στη βαρβαρότητα που ζούμε.

Καταγγελία Συλλόγου Φοιτητών Τ.Ξ.Γ.Μ.Δ. για την πολιτική αγωγή του καθηγητή Ιωάννη Σαριδάκη κατά φοιτητών του Ιονίου Πανεπιστημίου

Αναδημοσιεύουμε στη συνέχεια ομόφωνο ψήφισμα του Συλλόγου Φοιτητών του Τμήματος Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου, για τις θλιβερές εξελίξεις στην υπόθεση της δίωξης πέντε φοιτητών του πανεπιστημίου, με πολιτική αγωγή, πλέον, τον πρώην καθηγητή τους, Ι. Σαριδάκη (αναλυτική ενημέρωση για όλη την υπόθεση, εδώ). Για μια ακόμα φορά, εκφράζουμε την αμέριστη υποστήριξή μας στους φοιτητές, στο πλευρό των οποίων θα σταθούμε με κάθε τρόπο έως την οριστική τους δικαίωση. Όσο για τις μεθοδεύσεις του εν λόγω καθηγητή, είναι άξιες μόνο της περιφρόνησής μας.

Πέντε φοιτητές του Ιονίου Πανεπιστημίου βρίσκονται αντιμέτωποι με τις κατηγορίες της “παράνομης βίας” και της “διατάραξης οικιακής ειρήνης” με μια δικογραφία-χάος που περιλαμβάνει περιστατικά από το 2011 έως και το 2013 και σχηματίστηκε έπειτα από καταγγελίες του πρώην καθηγητή του Τ.Ξ.Γ.Μ.Δ. Ιωάννη Σαριδάκη και του καθηγητή του Τ.Ξ.Γ.Μ.Δ. Σταύρου Κάτσιου. Διώκονται για ειρηνικές, μη βίαιες πράξεις διαμαρτυρίας, ενημερωτικές παρεμβάσεις, συμμετοχή σε πανελλαδική, πανεκπαιδευτική απεργία, δημιουργία στεκιού σε αχρησιμοποίητη αίθουσα του πανεπιστημίου και καταλήψεις σε σχολές έπειτα από αποφάσεις Συλλόγων Φοιτητών. Διώκονται με άλλα λόγια επειδή επιχείρησαν να υπερασπιστούν το δημόσιο πανεπιστήμιο και την ίδια του την ουσία, που δεν είναι άλλη από την κριτική σκέψη, τον διάλογο, τη ζύμωση και την αμφισβήτηση.      

Στις 16 Μαρτίου οι κατηγορούμενοι βρέθηκαν άπαντες στο δικαστήριο για να αποδείξουν τη σαθρότητα των εις βάρος τους ισχυρισμών και να καταρρίψουν μια προς μια τις κατηγορίες, δηλώνοντας αθώοι. Βρέθηκαν όμως αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή εξέλιξη της ούτως ή άλλως αδιανόητης δίωξης. Ο Ιωάννης Σαριδάκης δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής μέσω του συνηγόρου του και ταυτόχρονα αιτήθηκε αναβολή της δίκης. Ο Ιωάννης Σαριδάκης με αυτή του την κίνηση γίνεται ίσως ο μοναδικός καθηγητής ελληνικού πανεπιστημίου στη Μεταπολίτευση που δηλώνει πολιτικός ενάγων κατά φοιτητών. Δηλαδή όχι μόνο κατήγγειλε φοιτητές του ενώπιον της Πρυτανικής Αρχής, αλλά και αποφάσισε να υπερασπιστεί τη δίωξη ενώπιον του δικαστηρίου.            

Η εν λόγω στάση του καθηγητή Ιωάννη Σαριδάκη δικαιολογείται αφενός από τις ακροδεξιές πολιτικές του απόψεις, εκπεφρασμένες επανειλημμένως και δημοσίως, με τη γνωστή φρασεολογία του χώρου περί “ταγμάτων εφόδου της αριστεράς” και “κοκκινόμαυρων φασιστών” και αφετέρου από το προσωπικό του μένος κατά των εκπροσώπων του Συλλόγου Φοιτητών Τ.Ξ.Γ.Μ.Δ. που κατήγγειλαν τη διαρκή απουσία του από τις ακαδημαϊκές του υποχρεώσεις κατά ένα ολόκληρο εξάμηνο, όσο δηλαδή περίμενε να βγει το Φ.Ε.Κ. διορισμού του στο Τμήμα Τουρκικών Σπουδών, με Πρόεδρο τον κουμπάρο του Γιάννη Μάζη. Τη στιγμή που διενεργείται Ε.Δ.Ε. και έχει ασκηθεί μήνυση εις βάρος του για τη μη διδασκαλία των μαθημάτων του επί ένα ολόκληρο ακαδημαϊκό εξάμηνο, ο Ιωάννης Σαριδάκης θεωρεί πως δικαιούται να δικάσει τους εκπροσώπους του Συλλόγου Φοιτητών που τον κατήγγειλε και το φοιτητικό κίνημα εν γένει.                                    

Ο Σύλλογος Φοιτητών ΤΞΓΜΔ καταδικάζει ομόφωνα την εντελώς πρωτοφανή για τα ελληνικά χρονικά, αντιπαιδαγωγική, απαράδεκτη, ανήθικη και αδιανόητη εν γένει στάση του Ιωάννη Σαριδάκη, όχι μόνο να καταγγείλει φοιτητές του και να τους οδηγήσει στο δικαστήριο ως κατηγορούμενους για τη φοιτητική και συνδικαλιστική τους δράση, αλλά και να αναλάβει ο ίδιος την πολιτική αγωγή εναντίον τους στο δικαστήριο! Ο Ιωάννης Σαριδάκης έχει απέναντί του ολόκληρο τον Σύλλογο Φοιτητών Τ.Ξ.Γ.Μ.Δ., ο οποίος καλεί όλους τους Συλλόγους Φοιτητών πανελλαδικά να καταδικάσουν την απίστευτη στάση του, που σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με το ρόλο του ακαδημαϊκού δασκάλου και πρέπει να καταστεί άμεσα μεμονωμένη περίπτωση προς αποφυγή. Οι καθηγητές οφείλουν να βρίσκονται στο πλευρό των φοιτητών τους και όχι να τους δικάζουν επειδή υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους και διεκδικούν ένα καλύτερο πανεπιστήμιο.

Η ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
 

ΑΘΩΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ Τ.Ξ.Γ.Μ.Δ.