Ο αγώνας των χαλυβουργών είναι αγώνας όλων των εργαζομένων

Αλληλεγγύη στους απεργούς της Χαλυβουργίας Ελλάδος

Εννιά μήνες τώρα, εργοδοτικοί και κρατικοί μηχανισμοί χρησιμοποιούν όλα τα όπλα που έχουν στη διάθεσή τους για να διαλύσουν την απεργία των εργατών της Χαλυβουργίας Ελλάδος. Μια απεργία η οποία αποφασίστηκε από τη γενική συνέλευση των εργαζομένων ως απάντηση στη μετατροπή του 8ώρου σε 5ωρο με παράλληλη μείωση των αποδοχών και στην απόλυση δεκάδων χαλυβουργών. Και ενώ όλοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την κρίση που μας βρήκε –την οποία κερδοφόρες επιχειρήσεις χρησιμοποιούν ως πρόσχημα για να αυξάνουν τα κέρδη τους σε βάρος των εργαζομένων–, οι εργάτες της Χαλυβουργίας Ελλάδος στον Ασπρόπυργο δεν επηρεάστηκαν από το μαζικό χάπι του τηλεοπτικού καναπέ και της εκλογικής «λύσης». Δεν λογάριασαν τη λάσπη συγκεκριμένων μέσων ενημέρωσης, ούτε λύγισαν από τις υποχωρήσεις των απεργοσπαστών, τις εκδικητικές απολύσεις κατά τη διάρκεια της απεργίας, τις ταξικά αλλήθωρες αποφάσεις των δικαστηρίων, τις εργοδοτικές απειλές, τα ΜΑΤ, τη συμπαιγνία κυβέρνησης και ΣΕΒ.

Οι μάσκες έπεσαν. Την Παρασκευή 20 Ιουλίου παρατάχθηκαν τα ΜΑΤ μπροστά στο εργοστάσιο, επιτέθηκαν με κλομπ και δακρυγόνα στους απεργούς και συνέλαβαν έξι απ’ αυτούς, και όλα αυτά κατόπιν πρωθυπουργικής επιθυμίας και εισαγγελικής εντολής (!). Οι δυνάμεις καταστολής δεν υποστήριξαν κάποιο «δικαίωμα στην εργασία» −όπως παπαγαλίζουν οι καθεστωτικοί δημοσιογράφοι−, αλλά το δικαίωμα των εργοδοτών να απολύουν, να εξαθλιώνουν και να τρομοκρατούν. Όμως, όσα ΜΑΤ και να μισθώσει στον Μάνεση η κυβέρνηση «εθνικής ευθύνης» για να προστατεύσει τα πειθήνια στελέχη της απεργοσπασίας, χωρίς εργάτες στο εργοστάσιο γρανάζι δεν γυρνά. Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών στέκεται δίπλα στους απεργούς χαλυβουργούς και είναι αλληλέγγυος στον αγώνα τους, ο οποίος είναι αγώνας όλων των εργαζομένων. Στέκεται επίσης απέναντι σε όποιον εργοδότη εκμεταλλεύεται τη συγκυρία για να απολύει και να «φεσώνει» εργαζόμενους, να περικόπτει μισθούς και επιδόματα, να καταστρατηγεί δικαιώματα και κατακτήσεις, να μετατρέπει τους εργαζόμενους σε σκλάβους και να αντιμετωπίζει τις εργατικές διεκδικήσεις με τις παλιές καλές μεθόδους τρομοκρατίας και τις δυνάμεις καταστολής.

Παρά τις δυσκολίες, οι εργάτες της Χαλυβουργίας Ελλάδος συνεχίζουν την απεργία και τον αγώνα τους για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Στο πλευρό τους βρίσκονται όσοι έχουν σταθεί αλληλέγγυοι στην παραδειγματική τους στάση απέναντι στην αδηφάγα εργοδοσία. Στο πλευρό τους βρίσκεται και ο ΣΜΕΔ. Καλούμε τα μέλη μας και όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση των εργατών της Χαλυβουργίας Ελλάδος τη Δευτέρα 23 Ιουλίου στις 7.30 μ.μ. στην Ομόνοια, με το πανό του Συλλόγου. 

Ο αγώνας των χαλυβουργών είναι αγώνας όλων των εργαζομένων.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΩΝ-ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ-ΔΙΟΡΘΩΤΩΝ

Υπόμνημα του ΣΜΕΔ προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΩΝ-ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ-ΔΙΟΡΘΩΤΩΝ

ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Εισαγωγικές Παρατηρήσεις

1) Το παρόν υπόμνημα συντάχθηκε και υποβάλλεται από τον Σύλλογο Μεταφραστών-Επιμελητών-Διορθωτών (ΣΜΕΔ) στη Γενική Διεύθυνση (ΓΔ) Μετάφρασης της  Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε συνέχεια της συνάντησης εκπροσώπων του ΣΜΕΔ με τον υπεύθυνο του Παραρτήματος της ΓΔ Μετάφρασης στην Αθήνα. Η συνάντηση διεξήχθη τον Ιούνιο του 2012 στα γραφεία της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με πρωτοβουλία της ΓΔ Μετάφρασης. Εκτός από τον ΣΜΕΔ συμμετείχαν εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Ένωσης Επαγγελματιών Μεταφραστών Πτυχιούχων Ιονίου Πανεπιστημίου (ΠΕΕΜΠΙΠ) και της Πανελλήνιας Ένωσης Μεταφραστών (ΠΕΜ).

2) Ο ΣΜΕΔ ιδρύθηκε το 2010 και σκοπό έχει τη συνδικαλιστική οργάνωση και εκπροσώπηση των αυτοαπασχολούμενων, μισθωτών και άνεργων μεταφραστών, επιμελητών και διορθωτών, οι οποίοι δεν τυγχάνουν ιδιοκτήτες εταιρειών συναφούς δραστηριότητας. Μέσα από την ύπαρξη και τη δράση του Συλλόγου επιδιώκεται η συνδικαλιστική ενοποίηση των μεταφραστών, των επιμελητών, των διορθωτών και άλλων συγγενών ειδικοτήτων όπως οι υποτιτλιστές και οι διερμηνείς, χωρίς να εξετάζονται τα χρόνια προϋπηρεσίας, οι τίτλοι σπουδών ή οποιαδήποτε άλλη διάκριση.

3) Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) αποτελεί έναν ολοένα και σημαντικότερο δρώντα στα μεταφραστικά πράγματα, είτε ως παραγωγός πολιτικής σε τομείς που άπτονται της μετάφρασης είτε ως χρηματοδότης μεταφραστικού έργου και εργοδότης συναδέλφων μεταφραστών. Σκοπός του παρόντος υπομνήματος είναι η παρουσίαση των βασικών ζητημάτων που απορρέουν από την de facto εμπλοκή της ΕΕ στη μετάφραση, καθώς και των αιτημάτων του ΣΜΕΔ που σχετίζονται με αυτήν την εμπλοκή.

Προβλήματα που αφορούν την παρουσία της ΕΕ στο μεταφραστικό πεδίο

4) Το μεταφραστικό επάγγελμα στην Ελλάδα πλήττεται καταρχήν από τις ευρύτερες πολιτικο-οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα και διεθνώς, καθώς κι από την ασκούμενη οικονομική πολιτική που η ελληνική κυβέρνηση εφαρμόζει από κοινού με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τα μέτρα λιτότητας έχουν οδηγήσει σε αποστράγγιση της εκδοτικής και μεταφραστικής αγοράς, σε δραματική χειροτέρευση των όρων εργασίας των μεταφραστών και σε αφαίμαξη του εισοδήματός τους, όπως ισχύει και για όλους τους εργαζομένους γενικότερα. Παράλληλα, η υπέρ του ιδιωτικού κεφαλαίου στροφή της εργατικής νομοθεσίας και των εργασιακών πρακτικών ενθαρρύνει την ασυνέπεια στην τήρηση των υποχρεώσεων έναντι των εργαζομένων από μεταφραστικά γραφεία και εκδοτικούς οίκους. Ως ΣΜΕΔ, καταδικάζουμε την επίθεση στα δικαιώματα και στους όρους εργασίας μας, και διεκδικούμε την απόσυρση των μέτρων που υποβαθμίζουν καθημερινά τη ζωή μας.

5) Πληθαίνουν οι περιπτώσεις μεταφραστικών γραφείων τα οποία ανέλαβαν μεταφραστικό έργο χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ, παρέλαβαν τη σχετική χρηματοδότηση και τελικά άφησαν απλήρωτους τους εργαζόμενους μεταφραστές που είχαν επιτελέσει το σχετικό έργο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της εταιρείας «Αρχέτυπον», η οποία έκλεισε εν μία νυκτί το Δεκέμβριο του 2009, αφήνοντας απλήρωτους δεκάδες συναδέλφους μας. Υπενθυμίζουμε ότι η συγκεκριμένη εταιρεία ήταν προνομιακός παραλήπτης μεταφραστικού έργου από ποικίλους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Δυστυχώς, παρά τις οχλήσεις των εργαζομένων, δεν υπήρξε καμία ουσιαστική ανταπόκριση της Ευρ. Επιτροπής μπροστά σε μία τόσο προκλητική κατάχρηση ευρωπαϊκών πόρων από τη συγκεκριμένη εταιρεία. Και βέβαια, η ΓΔ Μετάφρασης αρνήθηκε να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί για τις διαδικασίες επιλογής του αναδόχου και την έλλειψη μηχανισμών παρακολούθησης και ελέγχου της τήρησης των υποχρεώσεών του προς τους εργαζόμενους.

6) Παράλληλα, αξιοσημείωτο είναι το φαινόμενο εκδοτικών οίκων που έτυχαν χρηματοδότησης από την ΕΕ για την έκδοση βιβλίων, οι οποίοι δεν έχουν καταβάλει τα δεδουλευμένα σε εργαζόμενους μεταφραστές. Εδώ ξεχωρίζει η περίπτωση των Ελληνικών Γραμμάτων, εταιρείας που έκλεισε αφού είχε εξασφαλίσει μια ροή πόρων από την ΕΕ για την έκδοση εκπαιδευτικού υλικού, αφήνοντας απλήρωτους συναδέλφους μεταφραστές και επιμελητές.

7) Επιπροσθέτως, έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις χορήγησης επιδοτήσεων σε εκδοτικούς οίκους από ευρωπαϊκά προγράμματα, όπως το πρόγραμμα Kultur/Culture, οι οποίες προορίζονται για τη μετάφραση αλλά οι εκδότες τις κρατάνε για άλλες ανάγκες τους. Το τοπίο είναι ιδιαίτερα θολό για τον μεταφραστή, εφόσον δεν του γνωστοποιείται πάντα η ύπαρξη της σχετικής χρηματοδότησης ούτε και αναφέρεται πάντα αυτή στο συμβόλαιο που υπογράφεται. Έτσι, ο εκδότης καρπώνεται χρήματα ευρωπαϊκής επιδότησης που θα έπρεπε να καταλήγουν άμεσα στο μεταφραστή.

8) Οι διαγωνισμοί ανάθεσης μεταφραστικού έργου της ΕΕ θέτουν συστηματικά όρους (ύψος κύκλου εργασιών κ.λπ.) που ευνοούν τις μεγάλες εταιρείες και αποκλείουν τον μεμονωμένο μεταφραστή. Αυτή η πρακτική είναι αδικαιολόγητη. Mια εταιρεία δεν μπορεί από μόνη της να παράγει οτιδήποτε –πόσο μάλλον ένα σύνθετο μεταφραστικό project– δίχως τη συμμετοχή του εργαζόμενου μεταφραστή. Επιπλέον, ο κύκλος εργασιών μιας εταιρείας δεν λέει τίποτα για την ποιότητα των παρεχόμενων μεταφραστικών υπηρεσιών, εφόσον σε τελική ανάλυση ο μεμονωμένος μεταφραστής είναι εκείνος που παρέχει τις υπηρεσίες, είτε (σπανιότατα) ως μισθωτός είτε ως «εξωτερικός συνεργάτης». Εφόσον, λοιπόν, αυτοί που καταλήγουν να επιτελούν το μεταφραστικό έργο των εταιρειών είναι μεμονωμένοι εργαζόμενοι, δεν δικαιολογείται ο έμμεσος αποκλεισμός αυτών των εργαζόμενων από τους διαγωνισμούς της ΕΕ, με δήθεν τεχνικά ουδέτερους όρους που ευνοούν τις εταιρείες.

9) Η συγκεκριμένη θέση μας ενισχύεται κι από το φαινόμενο της συλλογής βιογραφικών σημειωμάτων μεταφραστών εκ μέρους των εταιρειών, ώστε αυτές να παρουσιάζουν μια εικόνα υψηλών μεταφραστικών δεξιοτήτων και εμπειρίας στον εκάστοτε διαγωνισμό. Κάποιες φορές, οι μεταφραστές που καλούνται να συνεισφέρουν με τα προσόντα τους στην προετοιμασία μιας πρότασης συμμετοχής σε διαγωνισμό αντικαθίστανται από άλλους μεταφραστές με χαμηλότερες απαιτήσεις αμοιβής. Στην πραγματικότητα, η μόνη εγγύηση για το παρεχόμενο επίπεδο μεταφραστικών υπηρεσιών είναι η προώθηση της παρουσίας μεμονωμένων μεταφραστών ή κοινοπραξιών μεταφραστών, έναντι των εταιρειών που ως μόνο στόχο έχουν την τελική συμπίεση του κόστους με κάθε μέσο.

10) Η Ευρ. Επιτροπή συμμετέχει ενεργά στην πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος Ευρωπαϊκής Εθελοντικής Πιστοποίησης για Μεταφραστές (European Voluntary Certification for Translators – TransCert). Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή συνεργάζεται ως και με την Ευρωπαϊκή Ένωση Συνδέσμων Μεταφραστικών Εταιρειών (European Union of Associations of Translation Companies), επικυρώνοντας τη διασύνδεση ιδιωτικού κεφαλαίου και ευρωπαϊκών θεσμών. Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία γεννά έντονο προβληματισμό ως προς τη σκοπιμότητά της, εφόσον μέσω της πιστοποίησης προστίθεται ένα τεχνητό εμπόδιο στην ελεύθερη άσκηση του μεταφραστικού επαγγέλματος. Επίσης, υποβαθμίζονται οι ατομικές σπουδές του μεταφραστή, μεταφραστικές ή μη, καθώς και η συσσωρευμένη εργασιακή εμπειρία του. Η Ευρ. Επιτροπή είναι έτοιμη να παραχωρήσει τη διαχείριση της πιστοποίησης, άρα και των επαγγελματικών δικαιωμάτων των μεταφραστών, σε έναν ιδιωτικό κερδοσκοπικό φορέα. Με τον τρόπο αυτόν όχι μόνο ενθαρρύνεται η εισβολή των δυνάμεων της αγοράς και των ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων στη μετάφραση, αλλά προστίθεται και ένα επιπλέον κόστος –το κόστος συμμετοχής στην πιστοποίηση– στον εργαζόμενο μεταφραστή. Ως ΣΜΕΔ είμαστε κάθετα αντίθετοι στο συγκεκριμένο εργαλείο πιστοποίησης, στο οποίο και θα αντιπαρατεθούμε με κάθε τρόπο.

11) Η Ευρ. Επιτροπή έχει εισαγάγει το θεσμό της πρακτικής στη μεταφραστική της υπηρεσία, προσφέροντας θέσεις «μαθητείας» (traineeships) πεντάμηνης διάρκειας με μηνιαία αποζημίωση σαφώς μικρότερη του επαγγελματία μεταφραστή. Το φαινόμενο των προγραμμάτων «πρακτικής» και «μαθητείας» έχει εξαπλωθεί και στην Ελλάδα, ενθαρρύνοντας την απλήρωτη ή κακοπληρωμένη εργασία και δημιουργώντας εργαζόμενους μεταφραστές πολλαπλών ταχυτήτων. Όταν αυτή η τάση επικυρώνεται από την Ευρ. Επιτροπή σε επίπεδο Βρυξελλών, προλειαίνεται το έδαφος για την προώθησή της και σε εθνικό επίπεδο. Ως ΣΜΕΔ είμαστε αντίθετοι με την απλήρωτη εργασία και τη θεσμοθέτησή της, είτε επιβάλλεται με τον μανδύα της «πρακτικής» είτε όχι.

12) Υπάρχει μία ανισομέρεια ανάμεσα στον όγκο του μεταφραστικού έργου των ευρωπαϊκών οργανισμών, και στον αριθμό των θέσεων επιμελητών που προκηρύσσονται. Αυτή η ανισομέρεια είναι αδικαιολόγητη, εφόσον η μετάφραση αποτελεί μοναχά το πρώτο στάδιο μεταφοράς ενός κειμένου από μια γλώσσα σε άλλη. Ο ρόλος του επιμελητή-διορθωτή είναι διακριτός και αυτόνομος, καθώς αυτός καλείται να εντοπίσει ορθογραφικά και εκφραστικά λάθη της μετάφρασης, να εφαρμόσει ένα ομοιόμορφο ύφος σε όλο το κείμενο και να εξασφαλίσει την εν γένει αναγνωσιμότητα και ευστοχία του κειμένου.

13) Όσον αφορά τις δυνατότητες οι οποίες προσφέρονται βάσει Ευρωπαϊκού Δικαίου σε σχέση με το καθεστώς πληρωμής μας, η Οδηγία 2011/7/ΕΕ προβλέπει ότι η πληρωμή ενός ελεύθερου επαγγελματία για συγκεκριμένο έργο πρέπει να γίνεται μέσα σε 30 μέρες από την παραλαβή του αντίστοιχου τιμολογίου ή της αντίστοιχης αίτησης για πληρωμή από τον οφειλέτη ή από την παροχή των υπηρεσιών. Η Οδηγία αυτή έχει προθεσμία ενσωμάτωσης στο ελληνικό δίκαιο ως την 16/3/2013. Εν τω μεταξύ εφαρμόζεται το ΠΔ 166/2003, με το οποίο ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο η Οδηγία 2000/35/ΕΕ, με αντίστοιχες ρυθμίσεις επί του σχετικού θέματος. Ωστόσο, η ευρωπαϊκή νομοθεσία ουσιαστικά δεν εφαρμόζεται, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις η καταβολή της αμοιβής λαμβάνει χώρα μετά από δύο, τρεις ή και περισσότερους μήνες από την παραλαβή του παραστατικού, γεγονός που προκαλεί μεγάλη δυσχέρεια και αβεβαιότητα σε όλους τους επαγγελματίες.

Αιτήματα του ΣΜΕΔ έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης

14) Από τα προαναφερθέντα ζητήματα απορρέει μια σειρά αιτημάτων που ο Σύλλογός μας απευθύνει προς την ΕΕ, ζητώντας την άμεση υλοποίησή τους. Συγκεκριμένα διεκδικούμε:

α) την εισαγωγή ρήτρας καλών εργασιακών πρακτικών σε κάθε ανάθεση μεταφραστικού έργου από την ΕΕ σε μεταφραστική εταιρεία. Το ίδιο προτείνουμε και για την περίπτωση ανάθεσης ή συγχρηματοδότησης εκδοτικού έργου από την ΕΕ σε εκδοτικό οίκο. Μια ρήτρα καλών εργασιακών πρακτικών οφείλει να περιλαμβάνει την έγκαιρη (εντός ενός μηνός) καταβολή των δεδουλευμένων, την καταβολή εύλογης αμοιβής, σε αναλογία με την αυξημένη συνθετότητα των κειμένων ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, την υποχρεωτική σύναψη συμβάσεων έργου ή εξαρτημένης εργασίας και την αμέριστη και δωρεάν παροχή τεχνικής υποστήριξης από την εταιρεία προς το μεταφραστή. Ο μη σεβασμός της ρήτρας καλών εργασιακών πρακτικών θα πρέπει να συνεπάγεται την επιβολή προστίμου και τον αποκλεισμό της εταιρείας από μελλοντικούς διαγωνισμούς.

β) την παράλληλη διενέργεια αυστηρότατων ελέγχων εκ μέρους της ΕΕ σε εταιρείες-υποψήφιους παραλήπτες χρηματοδότησής της για την επιτέλεση μεταφραστικού έργου, ως προς την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας και την υιοθέτηση καλών εργασιακών πρακτικών προς τους εργαζόμενούς τους. Ο σεβασμός των εργατικών δικαιωμάτων εκ μέρους της εργοδοσίας οφείλει να ενταχθεί ως κριτήριο στην κουλτούρα λειτουργίας της ΕΕ, πλάι στα υπόλοιπα τεχνικο-οικονομικά κριτήρια που εφαρμόζει στις σχέσεις της με τις εταιρείες. Περαιτέρω, ο συγκεκριμένος έλεγχος πρέπει να διενεργείται πριν την οποιαδήποτε ανάθεση έργου και όχι εκ των υστέρων, όταν η εταιρεία έχει ήδη «επιβραβευθεί» για την ασυδοσία της με επιπλέον συμβόλαια και χρηματοδότηση. Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε στοιχειώδες μέτρο την εγκαθίδρυση ελεγκτικού μηχανισμού που θα υποδέχεται καταγγελίες και παράπονα από μεμονωμένους μεταφραστές και θα προχωρά στην ακύρωση της σύμβασης μεταξύ του εκάστοτε ευρωπαϊκού θεσμού και της εταιρείας σε περίπτωση παράβασης εκ μέρους της δεύτερης.

γ) την αναδιοργάνωση των μεταφραστικών διαγωνισμών της ΕΕ ώστε να μην αφορούν de facto μόνο μεταφραστικά γραφεία, αλλά και μεμονωμένους επαγγελματίες μεταφραστές καθώς και κοινοπραξίες μεμονωμένων μεταφραστών. Σε περίπτωση που το έργο αναλαμβάνεται από εταιρεία και όχι από μεμονωμένο μεταφραστή ή κοινοπραξία μεταφραστών, θα πρέπει η εταιρεία να γνωστοποιεί στους μεταφραστές το χρηματικό ύψος του έργου και να καταθέτει στην ΕΕ συμβάσεις έργου με τους εργαζόμενούς της.

δ) την παύση εκ μέρους της ΕΕ οποιασδήποτε προσπάθειας εισαγωγής εργαλείων πιστοποίησης του μεταφραστικού επαγγέλματος, καθώς και την απόσυρση των σχετικών σχεδίων. Η τρέχουσα εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην ανάπτυξη του TransCert κρίνεται απαράδεκτη και πρέπει να σταματήσει. Δεν νοείται εταιρείες πιστοποίησης και ευρωπαίοι αξιωματούχοι να αποφασίζουν για τη φύση, το περιεχόμενο και τις προϋποθέσεις της μεταφραστικής εργασίας, με τους εν τοις πράγμασι αρμόδιους –τους εργαζόμενους μεταφραστές– απόντες.

ε) την κατάργηση του θεσμού της πρακτικής/μαθητείας σε επίπεδο Ευρ. Επιτροπής, ή εναλλακτικά την εξίσωση των απολαβών της θέσης μαθητείας με εκείνες της θέσης μόνιμου μεταφραστή, ώστε να μη δημιουργούνται επαγγελματίες πολλών ταχυτήτων και να μη διαστρεβλώνεται η αγορά εργασίας.

στ) την υποχρέωση καταβολής του συνόλου της αμοιβής που προέρχεται από ευρωπαϊκά προγράμματα επιδότησης μετάφρασης, από τον εκδοτικό οίκο στο μεταφραστή. Αυτή η υποχρέωση πρέπει να κατοχυρωθεί στην πράξη μέσω ελέγχων, ή εναλλακτικά μέσω της άμεσης χρηματοδότησης του μεταφραστή από την ΕΕ, χωρίς τη διαμεσολάβηση του εκδοτικού οίκου.

ζ) την αύξηση των προσλήψεων επιμελητών-διορθωτών από τις μεταφραστικές υπηρεσίες των ευρωπαϊκών οργανισμών, σε βαθμό που να αντανακλά τον όγκο του μεταφραστικού έργου εντός τους.

η) την εγκαθίδρυση μόνιμου διαύλου επικοινωνίας μεταξύ του ΣΜΕΔ και της ΓΔ Μετάφρασης για την προώθηση καταγγελιών γύρω από εργοδοτικές παραβάσεις στο μεταφραστικό χώρο, καθώς και για ευρύτερη διαβούλευση.

Σε κάθε περίπτωση, αν η Κομισιόν ενδιαφέρεται ουσιαστικά για την κατάσταση του μεταφραστικού κλάδου, ας αφουγκραστεί τα αιτήματα και ας αποκτήσει σαφή εικόνα της πραγματικότητας που ο μεμονωμένος επαγγελματίας μεταφραστής, επιμελητής και διορθωτής βιώνει σε εθνικό επίπεδο. Αυτή η πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με τη βιτρίνα των εταιρικών ιστοσελίδων και των δημοσίων σχέσεων εκείνων που η ΕΕ και οι θεσμοί της επιλέγουν ως προνομιακούς συνομιλητές τους στο πεδίο της μετάφρασης.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΩΝ-ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ-ΔΙΟΡΘΩΤΩΝ

Ελληνικά Γράμματα - Ελληνική Δικαιοσύνη, σημειώσατε 1

Απλήρωτοι επί δύο χρόνια τέσσερις «εξωτερικοί συνεργάτες» των Ελληνικών Γραμμάτων

Στις αρχές Οκτωβρίου του 2010, ο εκδοτικός οίκος Ελληνικά Γράμματα, θυγατρική του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, τίθεται υπό εκκαθάριση. Τέσσερις συνάδελφοί μας έχουν ήδη εκτελέσει και παραδώσει τις μεταφράσεις / επιμέλειες που είχαν αναλάβει από το καλοκαίρι του 2010 βάσει γραπτών συμφωνητικών. Η συνολική αμοιβή για τα συγκεκριμένα έργα προσεγγίζει τις 13.000 Ευρώ. Και, ναι, σωστά μαντέψατε, η διοίκηση των Ελληνικών Γραμμάτων αφήνει τους εργαζόμενούς της απλήρωτους επί μήνες. Οι απόπειρες επικοινωνίας με την οικονομική διεύθυνση και το λογιστήριο της εταιρείας αποβαίνουν άκαρπες, καθώς οι υπεύθυνοι αναβάλλουν την πληρωμή «από βδομάδα», δηλαδή επ’ άπειρον.

Εντέλει, οι απλήρωτοι συνάδελφοι αποφασίζουν να κινηθούν δικαστικά και υποβάλλουν αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. Η ελληνική δικαιοσύνη, ανταποκρινόμενη τούτη τη φορά στο ρόλο που οφείλει να επιτελεί, δικαιώνει τους εργαζόμενους, καλεί τα Ελληνικά Γράμματα να συμμορφωθούν προς τις υποχρεώσεις τους, και διατάσσει τη συντηρητική κατάσχεση της περιουσίας της εταιρείας μέχρι του ποσού της συνολικής αμοιβής, ελαφρά προσαυξημένης. Όμως, παρά τη σχετική απόφαση 1709/2012 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η διοίκηση των Ελληνικών Γραμμάτων αρνείται όχι μόνο να καταβάλει τα χρωστούμενα, αλλά και να συζητήσει έστω το συγκεκριμένο θέμα στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας, και να ενημερώσει στοιχειωδώς τους εργαζόμενους. Φαίνεται ότι οι πρώην εργαζόμενοι μεταφραστές και επιμελητές των Ελληνικών Γραμμάτων απλώς δεν υπάρχουν για την εταιρεία· είναι αόρατοι!

Καταδικάζουμε τη στάση των υπευθύνων των Ελληνικών Γραμμάτων, οι οποίοι με μια αναβλητική πολιτική αρνούνται εδώ και δύο χρόνια να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους στους απλήρωτους συναδέλφους μας. Η μη καταβολή αμοιβής για έργο που έχει εκτελεστεί και παραδοθεί είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα. Συνιστά ωμή παραβίαση στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων, επικυρώνοντας την καταβύθιση σε έναν βάρβαρο Μεσαίωνα εκμετάλλευσης.

Και βέβαια, η πρόκληση είναι ακόμα μεγαλύτερη καθώς η μητρική εταιρεία (Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη) αγνοεί παντελώς τις υποχρεώσεις της θυγατρικής της, ενώ την ίδια στιγμή προβαίνει σε συνεχείς αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου και επέκταση των δραστηριοτήτων της. Παράλληλα, διεκδικεί ρόλο στην προώθηση του βιβλίου και ευρύτερα του πολιτισμού στον τόπο μας. Πολιτισμός με εργαζόμενους-σκλάβους; Να μας λείπει!

Από την πρώτη στιγμή που έκλεισαν τα Ελληνικά Γράμματα, ο Σύλλογός μας δημοσιοποίησε το ζήτημα των λεγόμενων «εξωτερικών συνεργατών» της εταιρείας. Σε συνεργασία με τους άμεσα θιγόμενους συναδέλφους μας, προβήκαμε σε μια σειρά ενεργειών (έκδοση πληθώρας ανακοινώσεων, παραστάσεις διαμαρτυρίας, αποστολή εξωδίκου) για την προώθηση των αιτημάτων τους, και προσφέραμε την αμέριστη συνδικαλιστική και νομική-δικαστική συνδρομή μας. Όπως και τότε, έτσι και τώρα απαιτούμε να λήξει η διετής «ομηρεία» της μη καταβολής των δεδουλευμένων τους. Καλούμε τη διοίκηση των Ελληνικών Γραμμάτων να συμμορφωθεί άμεσα με τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων και με το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

• Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων στους μεταφραστές & επιμελητές των Ελληνικών Γραμμάτων

• Αντίσταση στη βαρβαρότητα της απλήρωτης εργασίας

• Η ενότητα των εργαζομένων μόνη απάντηση στην ασυδοσία των εργοδοτών

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΩΝ - ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ - ΔΙΟΡΘΩΤΩΝ

Όταν ακούς «υγειονομική βόμβα», ανθρώπινο κρέας μυρίζει

Από τότε που ξεκίνησε αυτή η βίαιη καπιταλιστική επίθεση ενάντια στους όρους της ζωής μας έχουμε δει πολλά εξιλαστήρια θύματα να περνάνε από τις τηλεοπτικές μας οθόνες με τελικό στόχο τη συνείδησή μας: για όλα φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι φορτηγατζήδες, οι ταξιτζήδες, οι λιμενεργάτες, οι φαρμακοποιοί, οι φοροφυγάδες «ελεύθεροι επαγγελματίες», οι αριστεροί, οι αντιεξουσιαστές, οι συνδικαλιστές, οι διαδηλωτές, οι απεργοί, οι μετανάστες, οι ασθενείς, και δη οι γυναίκες ασθενείς.

Η διαπόμπευση των «οροθετικών» γυναικών και ο εκδικητικός εγκλεισμός τους στις φυλακές Κορυδαλλού είναι μία ακόμα πράξη στην προσπάθεια του κράτους και του κεφαλαίου να στρέψουν την οργή και την απελπισία της εργατικής τάξης στα πιο αδύναμα κομμάτια αυτής της ίδιας τάξης. Το σώμα των γυναικών, εξάλλου, αποτέλεσε ιστορικά ένα πεδίο εκμετάλλευσης, χλευασμού και πειθάρχησης από την πλευρά της εξουσίας. Η εποχή από τον 15ο έως τον 17ο αιώνα σημαδεύτηκε από το «κυνήγι των μαγισσών» που άφησε πίσω του χιλιάδες δολοφονημένες γυναίκες σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το «κυνήγι των μαγισσών» ήταν ένα ακόμα αιματηρό επεισόδιο στη διαδικασία επιβολής του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, μια διαδικασία λεηλασίας, βίας και φωτιάς. Έτσι και σήμερα: η πιο άγρια λεηλασία των μεταπολεμικών χρόνων συνοδεύεται από τη σωματική και ηθική εξόντωση των πιο περιθωριοποιημένων συνανθρώπων μας, των τοξικομανών γυναικών και αντρών, των πορνών και φυσικά των μεταναστριών και των μεταναστών.

Οι πολιτικοί εκπρόσωποι των Μνημονίων, με προεξάρχοντες τους υπουργούς υγείας και δημόσιας τάξης, έδωσαν τον τόνο: «Να απελαθούν οι αλλοδαπές, φορείς του AIDS», «Το θέμα των μολυσμένων με τον ιό HIV ιερόδουλων της Αθήνας είναι μια απασφαλισμένη υγειονομική βόμβα που απειλεί την ελληνική κοινωνία», «Η μετάδοση γίνεται από την παράνομη μετανάστρια στον Έλληνα πελάτη, στην ελληνική οικογένεια»! Η σκυτάλη πέρασε στους φυσικούς αποδέκτες: οι δυνάμεις της τάξης και της ασφάλειας μαζί με γιατρούς του ΚΕΕΛΠΝΟ αρχίζουν το κυνηγητό στο κέντρο της Αθήνας. Όσες άτυχες γυναίκες πέφτουν στα χέρια τους μεταφέρονται σε αστυνομικά τμήματα. Μέσα στα αστυνομικά τμήματα και χωρίς τη συγκατάθεση των γυναικών οι γιατροί τις υποβάλλουν σε, αμφισβητούμενα για την αξιοπιστία τους, τεστ για HIV. Καταπατώντας το ιατρικό απόρρητο, οι γιατροί παραδίδουν τα αποτελέσματα των τεστ στις αστυνομικές αρχές. Όσες γυναίκες βρίσκονται θετικές στον ιό HIV, βάσει πάντα των αμφισβητούμενων τεστ, φωτογραφίζονται και οι φωτογραφίες τους μαζί με τα προσωπικά τους στοιχεία αναρτώνται στην ιστοσελίδα της ΕΛΑΣ. Αμέσως μετά παίρνουν τη σκυτάλη τα καθεστωτικά ΜΜΕ και επιδίδονται σε αυτό που ξέρουν καλά να κάνουν: κανιβαλίζουν τα ρημαγμένα σώματα και τις τσακισμένες ψυχές αυτών των γυναικών που, προς μεγάλη απογοήτευση των ενορχηστρωτών του κανιβαλισμού, είναι στην πλειοψηφία τους Ελληνίδες και όχι παράνομες μετανάστριες. Η δικαιοσύνη βάζει την τελική σφραγίδα στην κατασκευή του εσωτερικού εχθρού, από τον οποίο μόνο το κράτος μπορεί να μας προστατεύσει: οι γυναίκες φυλακίζονται διότι κατηγορούνται για «σκοπούμενη βαριά σωματική βλάβη». Επίτηδες κόλλησαν AIDS, επίτηδες εκδίδονταν, επίτηδες «πήγαιναν» με αξιότιμους Έλληνες οικογενειάρχες, επίτηδες πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους χωρίς προφυλάξεις, επίτηδες, επίτηδες, επίτηδες...

Πάντα σε αυτή την κοινωνία του θανάτου οι περιθωριοποιημένοι άνθρωποι έχουν την απόλυτη ευθύνη για την «κατάντια» τους...

Ως Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών θεωρούμε ότι είναι καθήκον μας να πάρουμε δημόσια θέση πάνω στο ζήτημα των γυναικών που φυλακίστηκαν με γνώμονα τα αμφισβητούμενα θετικά αποτελέσματα ενός τεστ HIV. Μας εξοργίζει το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή βρίσκονται στη φυλακή, όπου αρχικά δεν τις άφηναν καν να προαυλίζονται, υπό άθλιες συνθήκες υγιεινής, χωρίς την κατάλληλη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους, με τη ρατσιστική κοινωνική κατακραυγή να στρέφεται όχι μόνο εναντίον τους αλλά και εναντίον των οικογενειών και των παιδιών τους. Γνωρίζουμε ότι η αλληλεγγύη μας προς αυτές δεν αρκεί. Ο εκφασισμός της κοινωνίας, που στη συγκεκριμένη περίπτωση εκπορεύεται από το κράτος, και ειδικά ο εκφασισμός της εργατικής τάξης, απαιτεί καθημερινό αγώνα ακόμα και για τα αυτονόητα. Οι εργατικοί αγώνες στερούνται περιεχομένου εάν παραμένουν αδιάφοροι απέναντι στον κοινωνικό κανιβαλισμό, εάν παραμένουν συντεχνιακά κλειστοί και δεν μπορούν να συναντηθούν με άλλα υποκείμενα που εξοντώνονται από τις στρατηγικές του κράτους ή από τις φασιστικές συμμορίες, όπως συμβαίνει με τις «οροθετικές» γυναίκες και τους μετανάστες. Γι’ αυτό καλούμε όλα τα σωματεία και τις εργατικές συλλογικότητες να καταγγείλουν δημόσια την κρατική στρατηγική που οδηγεί τις φυλακισμένες «οροθετικές» γυναίκες σε φυσική και ηθική εξόντωση.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΩΝ «ΟΡΟΘΕΤΙΚΩΝ» ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΤΟΥΣ

Τραπεζικός λογαριασμός για την οικονομική ενίσχυση των γυναικών:

Εθνική Τράπεζα / λογ. Ταμιευτηρίου

040/723528-36 / IBAN GR7901100400000004072352836/ETHNGRAA