 |
| Photo: mideastposts.com |
στις 6:00 μ.μ.,
στα γραφεία του Συλλόγου
Ένα από τα ζητήματα που μας έχει απασχολήσει ως Ομάδα Μεταφραστικών Γραφείων του ΣΜΕΔ είναι το ζήτημα της «πρακτικής άσκησης», που χρησιμοποιείται από τα μεταφραστικά γραφεία ως τέχνασμα για την επιβολή της άμισθης και ανασφάλιστης εργασίας.
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερες μεταφραστικές εταιρείες παρέχουν θέσεις «πρακτικής άσκησης» για μεταφραστές νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας. Η «πρακτική άσκηση» παρουσιάζεται ως μια ευκαιρία τριβής με ένα πραγματικό περιβάλλον εργασίας και συνοδεύεται πάντα από μια φευγαλέα υπόσχεση επαγγελματικής αποκατάστασης στο επέκεινα... Πρόθυμοι συνεργάτες σε αυτή τη διαδικασία είναι μια σειρά σχολών μετάφρασης, οι οποίες τροφοδοτούν με «νέο αίμα» τις διάφορες μεταφραστικές εταιρείες.
Τι σημαίνει όμως στην πραγματικότητα «πρακτική άσκηση» σε μεταφραστική εταιρεία; Σημαίνει ότι ο μεταφραστής δουλεύει οχτάωρο, ή ακόμα και υπερωρίες, πέντε ημέρες την εβδομάδα, είναι ανασφάλιστος και άμισθος. Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να υπογράφει συμβάσεις για πολύ λιγότερες ώρες από αυτές που δουλεύει πραγματικά, λαμβάνοντας αντιστοίχως πολύ λιγότερα ένσημα από αυτά που δικαιούται. Το εμπόρευμα που παράγει πουλιέται στον πελάτη που το έχει παραγγείλει, με τεράστια περιθώρια κέρδους για τον εργοδότη-εργολάβο, ο οποίος βάζει στην τσέπη όλη ή σχεδόν όλη την αξία που έχει παραχθεί. Και όλα αυτά για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.
Η άμισθη εργασία που παρέχεται με το τέχνασμα της «πρακτικής άσκησης» δεν εξαθλιώνει μόνο τη ζωή των νέων συναδέλφων, αλλά εξαθλιώνει συνολικά τους μεταφραστές που εργάζονται για μεταφραστικά γραφεία υποτιμώντας κατακόρυφα την εργατική τους δύναμη.
Μέχρι σχετικά πρόσφατα, πριν γενικευτεί δηλαδή αυτό το αλισβερίσι μεταξύ σχολών μετάφρασης και μεταφραστικών γραφείων, η «πρακτική άσκηση» αποτελούσε ένα στάδιο της εκπαίδευσης του εργαζόμενου που βάρυνε τον εργοδότη. Ο εργοδότης γνώριζε πως όταν προσλάμβανε έναν νέο εργαζόμενο, υπήρχε ένα χρονικό διάστημα εκπαίδευσης και προσαρμογής στο περιβάλλον εργασίας, που επιβάρυνε τον ίδιο και όχι τον εργαζόμενο. Με απλά λόγια: ο εργοδότης έπρεπε να καταβάλλει κανονικά μισθό και ασφαλιστικές εισφορές βάσει της εργατικής νομοθεσίας. Πλέον, η «πρακτική άσκηση», ως άμισθη και ανασφάλιστη εργασία, προβάλλεται τόσο από τις μεταφραστικές εταιρείες όσο και από τις σχολές μετάφρασης ως επιβράβευση (!) για τους αριστούχους αποφοίτους και ως προϋπόθεση για την επαγγελματική αποκατάσταση των νέων μεταφραστών, παγιώνοντας την εξής απαράδεκτη κατάσταση: όχι μόνο μετακυλίεται το κόστος εκπαίδευσης στον εργαζόμενο, αλλά ο εργοδότης, πατώντας στην άμισθη εργασία, μηδενίζει το κόστος παραγωγής αυξάνοντας κατακόρυφα το κέρδος του.
Από την έρευνα που έχουμε κάνει μέχρι τώρα προκύπτει ότι διάφορες μεταφραστικές εταιρείες έχουν συνεχώς στο δυναμικό τους 2-3 «πρακτικάριους», τους οποίους ανακυκλώνουν συνεχώς. Εκμεταλλεύονται δηλαδή σε μόνιμη βάση κάποιους άμισθους και ανασφάλιστους εργαζόμενους.
Ως Ομάδα Μεταφραστικών Γραφείων του ΣΜΕΔ θέλουμε να ενημερώσουμε τους εργοδότες των μεταφραστικών γραφείων που επιδίδονται σε τέτοιου είδους πρακτικές πως μας εξοργίζει το γεγονός ότι εκμεταλλεύονται άμισθους και ανασφάλιστους συναδέλφους. Μας εξοργίζει επίσης το εκβιαστικό και γελοίο δίλημμα «ή άμισθος ή άνεργος». Στόχος μας είναι να καταδείξουμε συγκεκριμένα αυτά τα φαινόμενα, με ονόματα και διευθύνσεις μεταφραστικών γραφείων, και να τα εξαλείψουμε. Για τον σκοπό αυτό, καλούμε όλους τους συναδέλφους που εργάζονται με «πρακτική άσκηση» σε μεταφραστικά γραφεία να έρθουν σε επαφή με τον Σύλλογο: μόνο ενωμένοι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά αυτή την απαράδεκτη εργοδοτική πολιτική.
Ομάδα Μεταφραστικών Γραφείων του ΣΜΕΔ