Pay Me My Money Down (2012 Greek Edition)

 

Βρισκόμαστε στον 19ο αιώνα, στη Βόρεια Αμερική, και πιο συγκεκριμένα στα νησιά της Τζόρτζια: εκεί, μαύροι απελεύθεροι σκλάβοι, φορτοεκφορτωτές πλοίων, είχαν συχνά να υποστούν την κυνική εξαπάτηση πονηρών καπετάνιων που, αφού εκμεταλλεύονταν τη δουλειά των φορτοεκφορτωτών, σάλπαραν μέσα στη νύχτα για να αποφύγουν να τους πληρώσουν.

Τότε, πριν από την καθιέρωση της μισθωτής εργασίας και την άνοδο του εργατικού κινήματος, οι πρόγονοί μας αυτοί ελάχιστα μέσα είχαν στη διάθεσή τους για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους: ούτε εργατική νομοθεσία, ούτε συνδικάτα, ούτε κράτος πρόνοιας που θα έσπευδε να επανορθώσει τις αδικίες σε βάρος τους. Τις περισσότερες φορές έλυναν τους λογαριασμούς τους με το «έτσι θέλω», αφήνοντας συγχρόνως ως παρακαταθήκη των διαμαρτυριών τους τραγούδια βγαλμένα κατευθείαν από την αφρικανική καταγωγή τους, χρησιμοποιώντας τα ίδια τα σώματά τους ως μουσικά όργανα. Όντας αποκομμένοι από το χωνευτήρι της αμερικανικής ενδοχώρας, οι απελεύθεροι της Τζόρτζια είχαν διατηρήσει έντονη τη λαϊκή παράδοση των σκλάβων προγόνων τους.

Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα, σε μια γωνιά του προηγμένου καπιταλιστικού κόσμου, και πιο συγκεκριμένα στη μνημονιακή Ελλάδα: εδώ, συνάδελφοι κάθε λογής, εξειδικευμένοι στη δουλειά τους, έχουν συχνά να υποστούν την κυνική εξαπάτηση πονηρών εργοδοτών που, αφού εκμεταλλευτούν τη δουλειά των συναδέλφων, καταφεύγουν σε χίλια δύο τεχνάσματα για να αποφύγουν να τους πληρώσουν.

Τώρα, μετά τη διάλυση της μισθωτής εργασίας και την παρακμή του εργατικού κινήματος, οι σύγχρονοί μας αυτοί ελάχιστα μέσα έχουν στη διάθεσή τους για να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους: ούτε εργατική νομοθεσία (καταργήθηκε στην πράξη), ούτε συνδικάτα (τα πήρε μαζί της η κατάρρευση της εργατικής νομοθεσίας, η γραφειοκρατικοποίηση και η ενσωμάτωση των συνδικαλιστών), ούτε κράτος πρόνοιας (και τα τελευταία ίχνη του εξαφανίστηκαν χάριν της «ανάπτυξης» και της «επιχειρηματικής πρωτοβουλίας»). Το πώς λύνονται οι λογαριασμοί σήμερα, με εργοδότες που αντιμετωπίζουν τους «εσωτερικούς» εργαζόμενούς τους ως κορόιδα και τους «εξωτερικούς» ως (συμμέτοχους στα χρέη) «συνεργάτες-προμηθευτές», παραμένει συλλογικό μας ζητούμενο.

Ανακαλώντας τη χρονιά που τελειώνει και υποδεχόμενοι τη χρονιά που αρχίζει, επιστρέφουμε στον 19ο αιώνα, αυτό το τόσο σύγχρονο παρελθόν μας: αρκεί να κοιτάξουμε προς το μέρος των ολοένα περισσότερων απλήρωτων εργαζομένων (π.χ. του Alter ή της Ελευθεροτυπίας) και των αναρίθμητων συναδέλφων, μεταφραστών κι επιμελητών-διορθωτών, που αγωνίζονται για το αυτονόητο – να πληρώνονται για τη δουλειά τους. Κι έτσι ακούμε ξανά, σαν απολύτως συγκαιρινά μας, τα τραγούδια εκείνων των απελεύθερων σκλάβων, όπως μας τα μεταφέρει η λαϊκή παράδοση των ημερών μας.

Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά σε όλες και όλους μας! 

Ημερολόγιο 2012

Κυκλοφόρησε το Ημερολόγιο του ΣΜΕΔ για το 2012.

Μπορείτε να το προμηθευτείτε από τα γραφεία του Συλλόγου και από επιλεγμένα βιβλιοπωλεία στην Αθήνα (Πολιτεία, Πρωτοπορία, Ναυτίλος και από 19/12 Βιβλιοπωλείο της Εστίας, Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο), στη Θεσσαλονίκη και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Διάθεση χονδρικής (για βιβλιοπωλεία): 

• ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΧΡΙΣΤΑΚΗ, Ιπποκράτους 10-12, Αθήνα, τηλ. 210-3639336, 210-3614652-653, 210-3607876
• ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΜΗΘΕΥΤΙΚΗ-ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΙΚΗ ΕΠΕ, Προξένων 7, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310-220497, 2310-235364 (από Δευτέρα 19/12)

Αν δεν βρίσκετε το Ημερολόγιο του ΣΜΕΔ, ζητήστε να σας το παραγγείλουν από το βιβλιοπωλείο της περιοχής σας.

* Για επικοινωνία με τον Σύλλογο: 

τηλ. 6982561146 | e-mail syl.smed@gmail.com

Ενισχύστε τον Σύλλογο με...

- ένα ξεχωριστό δώρο για τις γιορτές

- μια χρήσιμη ατζέντα για κάθε επαγγελματία

Brainfood: Πέτρες αντί για τροφή

Ενημέρωση 16/12: Παρέμβαση σε εκδήλωση των εκδόσεων Οξύ, στο Ινστιτούτο Διπλωματίας και Παγκοσμίων Εξελίξεων του Αμερικανικού Κολεγίου της Ελλάδας, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του Τάκη Μίχα Μαύρη Βίβλος της ελληνικής οικονομίας, έκαναν την Τετάρτη 14/12 μέλη του ΣΜΕΔ και άλλοι συνάδελφοι, διαμαρτυρόμενοι για τη «μονομερή στάση πληρωμών» που έχει κηρύξει η εταιρεία από το καλοκαίρι, αφήνοντας απλήρωτους εξωτερικούς μεταφραστές και συντάκτες. Μαύρη Βίβλος δεν θα πει τίποτα…

Κατά την παρέμβαση διαβάστηκε και μοιράστηκε στους εβδομήντα περίπου παρευρισκόμενους η σχετική ανακοίνωση του ΣΜΕΔ. Το όλο κλίμα εντός αιθούσης ήταν αρκούντως φιλελεύθερο (εκτός αιθούσης είχε ολίγους μπράβους, αλλά φιλελευθερισμός χωρίς μπράβους είναι κενό γράμμα): ο συγγραφέας, οι ομιλητές, κ.κ. Γ. Κύρτσος, Μπ. Παπαδημητρίου και Π. Μανδραβέλης, καθώς και ο οικοδεσπότης-διευθυντής του Ινστιτούτου, κ. Α. Ανδριανόπουλος, μας ευχαρίστησαν για την ενημέρωση που τους κάναμε και προέτρεψαν τη διοίκηση της εταιρίας να απαντήσει στις καταγγελίες – οι ίδιοι παραήταν απασχολημένοι, έχοντας να απαντήσουν στο ερώτημα αν «έχει θέση η Ελλάδα στην Ευρωζώνη». Καθώς για εμάς δεν φαίνεται να έχει κρατηθεί θέση ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ευρωζώνη (ίσως μόνο στη Ζώνη του Λυκόφωτος), εναγωνίως περιμέναμε τουλάχιστον να πάρουμε μια απάντηση από την εταιρεία για την «υπεύθυνη» στάση που τηρεί από το καλοκαίρι και μετά.

Αποδείχθηκε έτσι για μια ακόμα φορά τι εννοούν οι ιθύνοντες όταν μιλούν για διάλογο, συνεννόηση κ.ο.κ.: οι ιδιοκτήτες της εταιρείας παρέμειναν άφαντοι, απαντώντας μας εύγλωττα με τη σιωπή τους. Επειδή όμως τα βιβλία τους και τα γκαλά τους στήνονται στις πλάτες μας, ας επαναλάβουμε ότι εμείς ούτε άφαντοι θα είμαστε ούτε θα σωπάσουμε: θα μας βρίσκουν διαρκώς μπροστά τους. Εις το επανιδείν, λοιπόν.

***

  
Ο εγκέφαλός μας είναι ένα αδηφάγο όργανο, που πάντα διψά για τροφή, για να δημιουργεί ωραίες ιδέες και θετικές σκέψεις. Αυτήν ακριβώς την τροφή σάς προσφέρουμε, μέσα από ένα πολυδιάστατο δίκτυο προϊόντων και υπηρεσιών (βιβλία, περιοδικά, portals, υπηρεσίες ψυχαγωγίας).*

*Από την ιστοσελίδα της Brainfood

Η εταιρεία Brainfood, με δραστηριότητα στους χώρους του βιβλίου, του περιοδικού Τύπου, του διαδικτύου, των εκτυπώσεων αλλά και της διασκέδασης, δεν είναι ούτε άγνωστη ούτε μικρό μέγεθος στην αγορά: έχοντας ως ναυαρχίδα τον εκδοτικό οίκο Οξύ, που μετρά ήδη 15 χρόνια ύπαρξης, επεκτάθηκε τα τελευταία χρόνια σε ένα ευρύ φάσμα της λεγόμενης πολιτιστικής βιομηχανίας, υποσχόμενη «ένα ποικίλο μενού που απλά ποτέ δεν θα χορταίνετε», όπως μας πληροφορεί η ιστοσελίδα της εταιρείας.

IntroBooks: «Καλή ζωή» ή γοτθικός τρόμος;

Το τελευταίο διάστημα φτάνουν στον Σύλλογό μας ολοένα περισσότερες καταγγελίες για καθυστερήσεις στις πληρωμές των εξωτερικών εργαζομένων ή και των υπαλλήλων διαφόρων εταιρειών – δεν είναι μάλιστα ασυνήθιστο οι καθυστερήσεις αυτές να μετριούνται σε πολλούς μήνες.

Τέτοια είναι και η περίπτωση των εκδόσεων IntroBooks. Μετά από μια πορεία με αρκετούς τίτλους λάιφ-στάιλ, επιτυχημένες σειρές με βαμπίρ, λυκάνθρωπους και άλλα συμπαθή τέρατα, και με αμοιβές που κυμαίνονταν από μέτριες ως κακές (τίποτα πρωτότυπο δηλαδή), τους τελευταίους μήνες η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο.

Μεταφραστές και μεταφράστριες στους οποίους οφείλονται κάμποσες χιλιάδες ευρώ, με ακάλυπτες επιταγές στα χέρια, αγωνίζονται επί μήνες, αναζητώντας άφαντους υπευθύνους, για να πετύχουν διακανονισμούς εξόφλησης του τύπου «ελάτε να πάρετε δυο κατοστάρικα και ξαναμιλάμε από βδομάδα». Παράλληλα, για να μη μένει κανείς παραπονεμένος, οι εσωτερικοί εργαζόμενοι παραμένουν επίσης απλήρωτοι εδώ και μήνες, ενώ έχουν απολυθεί μέχρι και οι πωλητές, με αποτέλεσμα να έχει σχεδόν παγώσει η διακίνηση των βιβλίων που κυκλοφορούν ήδη. Την ίδια στιγμή, απεγνωσμένοι έφηβοι αναγνώστες κατακλύζουν την ιστοσελίδα της εταιρείας με μηνύματα, ρωτώντας εναγωνίως πότε επιτέλους θα κυκλοφορήσει το τελευταίο βιβλίο της αγαπημένης τους σειράς…

Ωστόσο, παρά τα φαινόμενα, η IntroBooks δηλώνει ότι δεν πηγαίνει για κλείσιμο. Το μυστήριο που κρύβεται πίσω από την ακραία αυτή κατάσταση είναι ότι ο Όμιλος Imako, στον οποίο ανήκει η πλειοψηφία των μετοχών της εταιρείας, αποφάσισε ότι θέλει να απεμπλακεί από την IntroBooks και σταμάτησε απλώς να τη χρηματοδοτεί, μέχρι να βρεθεί άλλος επενδυτής που θα αγοράσει τις μετοχές του –μαζί φυσικά με τις υποχρεώσεις της εταιρείας– ώστε αυτή να επιστρέψει στην αγορά. Οι συνέπειες που έχει η στάση αυτή για τους εργαζόμενους της εταιρείας, καθώς και η κραυγαλέα της ανηθικότητα, δεν φαίνεται να κάνει κανενός το αυτί να ιδρώνει.

Με άλλα λόγια, έχουμε έναν μεγάλο όμιλο που αποφάσισε ότι μια από τις εταιρείες του δεν του κάνει πια, και το ευκολότερο πράγμα είναι να τη βάλει σε αναστολή. Οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να δουλεύουν κανονικά, να «επενδύουν» το χρόνο τους, μέχρι να φανεί αν η εταιρεία-ζόμπι θα μπορέσει τελικά να ξαναγυρίσει στους ζωντανούς ή αν ανήκει οριστικά στο βασίλειο των νεκρών. Στην πρώτη περίπτωση, θα έχουν μια πιθανότητα να πάρουν αναδρομικά τα δεδουλευμένα τους (εάν έχουν καταφέρει να παραμείνουν κι αυτοί ανάμεσα στους ζωντανούς όλο αυτό το διάστημα), ενώ στη δεύτερη, με μια ευγενική επίκληση του Άρθρου 99, θα πάνε σπίτι τους, έχοντας τουλάχιστον την παρηγοριά ότι όλα αυτά γίνονταν κατά βάθος για χάρη τους.

Η λογική της απλήρωτης εργασίας έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. Οι εργοδότες, που φρόντισαν γι’ αυτό, το γνωρίζουν πολύ καλά, και δεν διστάζουν να το χρησιμοποιήσουν σε κάθε ευκαιρία – ο Όμιλος Imako, συγκεκριμένα, επιδίδεται εδώ και τρεις μήνες στο άθλημα, κρατώντας απλήρωτους όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ που κατέχει, ακολουθώντας κατά πόδας σε αυτό την ιδιοκτησία της Ελευθεροτυπίας (δείτε σχετικό ψήφισμα του ΣΜΕΔ εδώ). Οι εργαζόμενοι από τη μεριά τους προτιμούν, θέλοντας και μη, να κρατήσουν τη θέση τους, και μαζί την πιθανότητα να ξαναρχίσουν κάποια στιγμή να πληρώνονται, από το να βρεθούν οριστικά στην ανεργία.

Διαμορφώνεται δηλαδή μια εντελώς νέα αντίληψη για την εργασία, με την ίδια τη δουλειά να έχει αποσυνδεθεί από την αμοιβή της: οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να δουλεύουν, ενώ οι εργοδότες οφείλουν απλώς να τους δίνουν δουλειά, ανεξάρτητα από το αν θα τους πληρώνουν ή όχι. Στην περίπτωση, μάλιστα, των εξωτερικών εργαζομένων των εταιρειών, των συναδέλφων που, ως «ελεύθεροι επαγγελματίες», δύνανται να θεωρούνται ισότιμοι «συνεργάτες», ακόμα και… «συνέταιροι» των επιχειρηματιών, η απλήρωτη εργασία δεν φαίνεται καν ως τέτοια: καταχωνιάζεται στα συνολικά «χρέη» των εταιρειών προς προμηθευτές κι εμπόρους, με αποτέλεσμα να μεταμορφώνεται ως διά μαγείας από στυγνή μορφή εκμετάλλευσης των συναδέλφων σε βάσανο της εταιρείας. «Είμαστε όλοι στο ίδιο καράβι και πρέπει να κάνουμε προσπάθειες αν δεν θέλουμε να βουλιάξουμε από τα γενικά έξοδα», κατά πως το θέτει και ο καπετάνιος…

Ο ΣΜΕΔ στηρίζει τις συναδέλφους που διεκδικούν τα χρήματά τους και θα σταθεί αλληλέγγυος σε οποιαδήποτε διεκδίκηση των υπαλλήλων και των εξωτερικών εργαζομένων της IntroBooks. Η μοναδική ρεαλιστική στάση που μπορούμε να κρατήσουμε απέναντι στην κατάσταση που διαμορφώνεται, απέναντι στο δίλημμα απλήρωτη εργασία ή ανεργία, είναι να αρνηθούμε το ίδιο το δίλημμα, να προτάξουμε συλλογικά την αντίστασή μας και να διεκδικήσουμε με κάθε μέσο το αυτονόητο: την αμοιβή για την εργασία μας, την αξιοπρέπειά μας ως εργαζομένων.

Όπως λέει το μότο της εταιρείας, «η IntroBooks βασίζεται στη φιλοσοφία της “Καλής Ζωής”». Σ’ αυτήν ακριβώς βασιζόμαστε κι εμείς.

Επαναληπτική Γενική Συνέλευση του ΣΜΕΔ (18/12)

Την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου, στις 5 μ.μ., συγκαλείται για δεύτερη φορά η τελευταία Τακτική Γενική Συνέλευση του ΣΜΕΔ για το έτος, στα γραφεία του Συλλόγου (Μαυρικίου 8 και Μαυρομιχάλη, Νεάπολη Εξαρχείων). Υπενθυμίζουμε ότι η Συνέλευση θα πραγματοποιηθεί με μειωμένο μέτρο απαρτίας, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τον νόμο.

Θέματα Ημερήσιας Διάταξης

• Απολογισμός δράσεων 
• Οικονομικός Απολογισμός για το 2011
• Προγραμματισμός δράσεων-εκδηλώσεων για το επόμενο διάστημα
• Ενημέρωση για εργασιακά-επαγγελματικά θέματα
• Άλλα τρέχοντα ζητήματα.

Το ΔΣ

Vermantia: «Παιχνίδια προκαθορισμένης απόδοσης»

Όταν τον Ιούνιο του 2011 αναφερόμασταν στη Vermantia Media ως μια από εκείνες τις εταιρείες υποτιτλισμού που είναι ικανές να μας βγάλουν από τα ρούχα μας με τις ανακατατάξεις και τις απολύσεις των εσωτερικών της υπαλλήλων, δεν φανταζόμασταν ότι μόλις μερικούς μήνες αργότερα η συγκεκριμένη εταιρεία θα έφτανε σε τέτοιο σημείο εκμετάλλευσης ώστε να μας κάνει να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας προς το χειρότερο. Αυτή η αναθεώρηση δεν οφείλεται μόνο στις μειώσεις που επιβλήθηκαν πρόσφατα στις αμοιβές των εξωτερικών της «συνεργατών», αλλά στη γενικότερη στρατηγική της, που σταδιακά αποδεικνύεται πιο επικίνδυνη για τους εργαζόμενούς της ακόμα και από τις περιστασιακές απολύσεις ή μειώσεις των αμοιβών τους.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Είναι γνωστό ότι το τμήμα υποτιτλισμού της Vermantia Media αποτελείται εξολοκλήρου από την πρώην εταιρεία υποτιτλισμού Lumiere, την οποία η Vermantia εξαγόρασε και απορρόφησε το 2009. Το προσωπικό, λοιπόν, της Vermantia δεν είναι άλλο από το προσωπικό της Lumiere, το οποίο (αν και η Lumiere δεν αποτελούσε δα και παράδειγμα προς μίμηση στον χώρο του υποτιτλισμού) ήταν μαθημένο σε έναν σχετικά σταθερό όγκο δουλειάς και πληρωνόταν στην ώρα του. Οι πρώτοι τριγμοί που εμφανίστηκαν στο εσωτερικό της εταιρείας μετά την εξαγορά, οι καθυστερήσεις στις αμοιβές, η μείωση του όγκου δουλειάς και η «εθελούσια» αποχώρηση πολλών εξωτερικών μεταφραστών και υποτιτλιστών λόγω αυτής της κατάστασης αποδείχθηκαν απλό προοίμιο για όσα θα ακολουθούσαν…

Οι εξωτερικοί «συνεργάτες» της Lumiere, ή όσοι από αυτούς παρέμειναν τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της εταιρείας μετά τη συγχώνευση, μπορεί να μην ήξεραν ακόμα ποιος ήταν το νέο τους αφεντικό, αφού η Vermantia ήταν ένας περιφερειακός και σχετικά άγνωστος «παίχτης» στον χώρο των media, αλλά καταλάβαιναν πολύ καλά ότι κάτι σάπιο υπήρχε στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Oι ενδείξεις γι’ αυτό άρχισαν να πληθαίνουν μετά από μερικά, φαινομενικά «ασήμαντα», γεγονότα: η Vermantia άρχισε να δείχνει ολοένα μεγαλύτερη προτίμηση στις συνεργασίες με εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο των τυχερών παιχνιδιών, όπως ο ΟΠΑΠ, η Prokter & Gamble και η Intralot, ενώ η συγγενική σχέση του γενικού διευθυντή της και πρώην στελέχους της Intralot κ. Φίλιππου Αντωνόπουλου με τον… πατέρα του και διευθύνοντα σύμβουλο της Intralot κ. Κωνσταντίνο Αντωνόπουλο δεν μπορούσε ασφαλώς να θεωρηθεί τυχαία.

Τα πράγματα άρχισαν να ξεκαθαρίζουν περισσότερο μετά τη συνεργασία της Vermantia με την Hellas On Line για τη δημιουργία ενός συνδρομητικού ψηφιακού καναλιού – μια συνεργασία που ολοκληρώθηκε με τη μείωση έως και 20% στις αμοιβές των εξωτερικών υποτιτλιστών της εταιρείας. Αν και η Vermantia ισχυρίστηκε ότι οι μειώσεις επιβλήθηκαν λόγω των πιέσεων που δέχεται από τους πελάτες της, έγινε φανερό ότι «προμηθευτής» (Vermantia) και «πελάτες» (HOL, Intralot, ΟΠΑΠ) συνδέονται στενά εντός του ίδιου επιχειρηματικού ομίλου (του κ. Σωκράτη Κόκκαλη), με τη Vermantia να λειτουργεί ουσιαστικά ως ένας οργανισμός που, πατώντας στις πλάτες των εργαζομένων του, προσφέρει φτηνό υποτιτλισμό στις εταιρείες του ομίλου αδιαφορώντας ακόμα και για την ίδια του τη βιωσιμότητα, πόσο μάλλον για τους εργαζόμενούς του.

Βεβαίως, οι μειώσεις έως 20% σε αμοιβές που ήταν ήδη χαμηλές και παρέμεναν σταθερές εδώ και πολλά χρόνια συνιστούν από μόνες τους κοροϊδία, όποια κι αν είναι τα κίνητρα ή οι πραγματικοί λόγοι τους, γίνονται όμως ακόμα πιο εξωφρενικές όταν πραγματοποιούνται για να στηρίξουν εταιρείες με κέρδη πολλών εκατομμυρίων. Αλλά το φαινόμενο δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει: δεν είναι παρά ένα ακόμα παράδειγμα των συνεπειών που έχει στις συνθήκες εργασίας η συγκέντρωση της παραγωγής στα χέρια λίγων εταιρειών οι οποίες, μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα οικονομικής τρομοκράτησης, νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.

Εμείς δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε στη Vermantia καλό κουράγιο: με τη στρατηγική που ακολουθεί και τις αμοιβές πείνας που παρέχει, σε λίγους μήνες δεν αποκλείεται να μην της έχουν απομείνει καθόλου συνάδελφοι για να υποτιτλίζουν τις (συχνά ήδη υποτιτλισμένες) εκπομπές που αναλαμβάνει…

Τέλος επιτηδεύματος… τώρα και στα σωματεία!

Σε μια περιφανή επίδειξη κυνικής άγνοιας και αδιαφορίας για τα τεκταινόμενα στην ελληνική κοινωνία, το κράτος έκτακτης ανάγκης που υφιστάμεθα (με ολοένα πιο… πρωτότυπες μορφές) τον τελευταίο ενάμιση χρόνο απέστειλε πριν από λίγες ημέρες στον ΣΜΕΔ τριπλό εκκαθαριστικό σημείωμα με το οποίο ο Σύλλογος καλείται να πληρώσει …τέλος επιτηδεύματος ύψους 275 ευρώ για το φορολογικό έτος 2010. 

Όταν στις αρχές του 2010 ο ΣΜΕΔ υπάχθηκε σε καθεστώς ΦΠΑ, μολονότι ως σωματείο δεν υποχρεούταν να το κάνει, δεν είχαμε βεβαίως φανταστεί ότι λίγους μήνες αργότερα θα τιμωρούταν αυστηρά η πρόθεσή μας να είμαστε συνεπείς απέναντι στην εφορία σε κάθε περίπτωση συναλλαγών μας που δεν θα ενέπιπταν στις συνήθεις, μη υπαγόμενες σε ΦΠΑ δραστηριότητες ενός σωματείου. Μολονότι ο ΣΜΕΔ δεν έχει προβεί μέχρι σήμερα σε καμιά συναλλαγή τέτοιου είδους, υφίσταται αναδρομικά το ίδιο χαράτσι που βαραίνει χιλιάδες συναδέλφους, χιλιάδες εργαζόμενους με «μπλοκάκι», τους οποίους, όπως έχουμε γράψει επανειλημμένα, το κράτος και οι εργοδότες χαρακτηρίζουν βολικά «ελεύθερους επαγγελματίες» προκειμένου να τους αφαιρέσουν όλα τα δικαιώματα που θα έπρεπε να συνοδεύουν κανονικά την ειδικευμένη εργασία την οποία επιτελούν.

Διαπιστώνουμε πλέον ότι σε αυτή την κατηγορία των «επιτηδευματιών» τσουβαλιάζονται, εκτός από φυσικά πρόσωπα, και σωματεία – μαζί προφανώς με τις κάθε είδους εταιρείες που ασκούν επαγγελματική κι επιχειρηματική δραστηριότητα. Στον φανταστικό κόσμο του κράτους και των εργοδοτών, η κοινωνία φαίνεται ότι αποτελείται αποκλειστικά από «οικονομικούς δρώντες», από τους οποίους σχεδιάζεται σήμερα να αντληθούν βίαια όλοι εκείνοι οι πόροι που απομύζησαν επί δεκαετίες οι θεσμικοί κι εξωθεσμικοί «παραγωγικοί φορείς» της χώρας σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Θα πρέπει να έχει γίνει πια σαφές ότι οι δικές μας αντιλήψεις και τα δικά μας σχέδια βρίσκονται στους αντίποδες αυτής της κοσμοθεωρίας.

Αν έχει μια θετική όψη το πρωτοποριακό αυτό συλλογικό χαράτσωμα, είναι ότι φέρνει τον Σύλλογό μας στην ίδια ακριβώς θέση με τους μεμονωμένους συναδέλφους που έχουν υποχρεωθεί εδώ και δύο μήνες από το κράτος να πληρώσουν για το γεγονός και μόνο ότι εργάζονται. Συντασσόμενοι, λοιπόν, από την ίδια θέση με όλους τους συναδέλφους, δηλώνουμε κι εμείς, ως συλλογικός φορέας, ότι αρνούμαστε να πληρώσουμε το «τέλος επιτηδεύματος» που μας επιβλήθηκε και το οποίο θα προσβάλουμε με κάθε νόμιμο μέσο που διαθέτουμε. Αφού μας θέλουν όλους στο ίδιο τσουβάλι, ας τους κάνουμε τη χάρη: ας σταθούμε απέναντί τους όλοι μαζί, ενωμένοι και αποφασισμένοι.

Το ΔΣ

Εκδόσεις Πατάκη: Παρτάκι στην πλάτη μας

Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών επιθυμεί να συγχαρεί δημοσίως τις Εκδόσεις Πατάκη, οι οποίες:

• Κατάφεραν, μέσα στη «δύσκολη οικονομική συγκυρία στην οποία βρίσκεται η χώρα μας», να εκδίδουν σχεδόν ένα βιβλίο την ημέρα μέσα στο 2010 (σύνολο 339 βιβλία), διαψεύδοντας στην πράξη τις φήμες για «κρίση» του βιβλίου και της αγοράς.
• Εξακολουθούν έτσι να είναι ο πρώτος εκδοτικός οίκος της χώρας σε παραγωγή νέων τίτλων, «προσφέροντας», κατά δήλωσή τους, «στον πολιτισμό και στηρίζοντας την ανάπτυξη της χώρας», προφανώς με αυταπάρνηση και αυτοθυσία (και με το «αζημίωτο», αλλά αυτό φαίνεται είναι αναγκαίο κακό).
• Ευχαριστούν δημόσια «τους πνευματικούς δημιουργούς (συγγραφείς, μεταφραστές, εικονογράφους)» για τη βοήθειά τους, επιβραβεύοντας μάλιστα τους μεταφραστές με μείωση 20% των αμοιβών τους.
• Δεν λένε κουβέντα για τους επιμελητές των 339 βιβλίων που εξέδωσαν μέσα στο 2010, μιας και, ως γνωστόν, το αναγνωστικό κοινό δεν έχει καμία απαίτηση για ποιοτικό βιβλίο. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει λόγος να γνωρίζει ούτε ότι για να εκδοθούν τα βιβλία μοχθούν επαγγελματίες επιμελητές, με πενιχρές αμοιβές, ούτε ότι οι εκδόσεις Πατάκη μείωσαν κατά 20% τις πενιχρές αυτές αμοιβές με το έτσι θέλω, ακόμα και για εργασίες που οι συνάδελφοί μας είχαν αναλάβει με άλλη συμφωνημένη αμοιβή. 
• Φροντίζουν για την ανάκαμψη της αγοράς, καθώς οι επιμελητές υποχρεώνονται να αγοράζουν τα βιβλία που επιμελήθηκαν, αφού δεν δικαιούνται ούτε ένα αντίτυπο του βιβλίου για το οποίο εργάστηκαν.
• Ευχαριστούν δημόσια «τους εργαζομένους των Εκδόσεων Πατάκη που εργάστηκαν για την παραγωγή όλων αυτών των βιβλίων», επιβραβεύοντάς τους κι αυτούς με μείωση 20% των μισθών τους.
• Καταβάλλουν πνευματικά δικαιώματα στους μεταφραστές-πνευματικούς δημιουργούς με πνευματικό τρόπο (στα λόγια δηλαδή), αφού οι πνευματικοί δημιουργοί δεν έχουν, ασφαλώς, υλικές ανάγκες.
• Μειώνουν την τιμή των βιβλίων τους –ευτυχώς όχι και τα κέρδη τους, μόνο τις αμοιβές των εργαζομένων–, συνεχίζοντας να προσφέρουν γνώσεις, ιδέες και πολιτισμό στον χειμαζόμενο λαό της χώρας.

Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών συγχαίρει ολόψυχα έναν από τους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους της χώρας (με κύκλο εργασιών 13.841.000 ευρώ και καθαρά κέρδη 869.000 ευρώ μόνο για το 2010), που έχει το θράσος να διαφημίζει την προσφορά του στον πολιτισμό και στα γράμματα, καθώς και την αύξηση των τίτλων που εκδίδει, όταν όλα αυτά τα κάνει στην πλάτη των επαγγελματιών και των εργαζομένων που δουλεύουν για να εξασφαλιστεί η παραγωγή και η ποιότητα των βιβλίων του. Την ώρα που αντίστοιχες μεθοδεύσεις προωθούν και άλλοι μεγάλοι (και μικρότεροι) εκδοτικοί οίκοι της χώρας, εμείς απαντάμε ότι αρνούμαστε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε τις «προσφορές» τους και τις ζημιές τους με την υποβάθμιση των αμοιβών μας, με τη συνεχιζόμενη υποτίμηση και λεηλασία της ζωής μας. 

Για τον θάνατο του Δημήτρη Κοτζαρίδη (20 Οκτωβρίου 2011)

Photo: odysseasgr

Το ΔΣ του Συλλόγου Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια, τους φίλους και τους συντρόφους του αγωνιστή Δημήτρη Κοτζαρίδη, γραμματέα του Παραρτήματος Βύρωνα του Συνδικάτου Οικοδόμων, που βρήκε τραγικό θάνατο στην πλατεία Συντάγματος κατά την απεργιακή συγκέντρωση της 20ής Οκτωβρίου.

Ο χαμός του Δημήτρη Κοτζαρίδη, στο κέντρο μιας πόλης που ασφυκτιούσε επί δύο ημέρες από τα δακρυγόνα και τα χημικά, ενόσω παλλόταν από τις διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, ας μείνει στη μνήμη όλων μας ως σύμβολο της βίας με την οποία ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας κι εκμετάλλευσης στρέφεται εδώ και δύο χρόνια κατά των εργασιακών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς.

Ο χαμός του Δημήτρη Κοτζαρίδη, την ώρα που στην ελληνική Βουλή ψηφιζόταν ένα ακόμα νομοσχέδιο λεηλασίας της ζωής μας και στους δρόμους της Αθήνας εκτυλισσόταν μια παράλογη αντιπαράθεση μεταξύ πατρώνων της συλλογικής αντίστασης και διαμαρτυρίας, ας χαραχτεί στο μυαλό μας ως μια μεγάλη ήττα την οποία θα υπερβούμε μόνο ενωμένοι απέναντι στον κοινό εχθρό.

Μπροστά στην ενιαία επίθεση που δεχόμαστε, δεν χωρούν φατριαστικές αντιπαλότητες πολιτικών χώρων και σεχταριστικοί υπολογισμοί. Στην κρατική κι εργοδοτική τρομοκρατία που βιώνουμε καθημερινά, θα αντιτάσσουμε ανυποχώρητα την ενότητα όλων των εργαζομένων, όλων των αγωνιζόμενων ανθρώπων – μέχρι τέλους, μέχρι να ξανακερδίσουμε ακέραια τη ζωή μας.

Το ΔΣ 

Ας τους μπλοκάρουμε λοιπόν στην πράξη!

«Ειδική εισφορά αλληλεγγύης», «έκτακτη εισφορά σε αντικειμενικές δαπάνες», «τέλος επιτηδεύματος», «ειδικό τέλος ακινήτων»… και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει: οριζόντια χαράτσια που, ως εκ της φύσης τους, θίγουν όλους τους συναδέλφους –αυτοαπασχολούμενους, περιστασιακά απασχολούμενους, ελαστικά εργαζόμενους, «κρυφούς» μισθωτούς, ανέργους– που μαστίζονται από την άγρια αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα, ολοκληρώνοντας έτσι την υποβάθμιση της ζωής μας. Όσοι και όσες ζούμε εδώ και δυο δεκαετίες σε μια χώρα όπου η μισθωτή εργασία ψυχορραγεί και τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα καταστρατηγούνται καθημερινά δεν αισθανόμαστε «συνένοχοι» για καμιά «χρεοκοπία» και δεν πρόκειται να μείνουμε άπραγοι μπροστά στην καταλήστευσή μας από το κράτος έκτακτης ανάγκης που μας έχει ενσκήψει.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών δηλώνει σύσσωμο ότι αρνείται να πληρώσει οποιοδήποτε χαράτσι, τωρινό ή μελλοντικό, και παρέχει πλήρη συνδικαλιστική, νομική και ηθική κάλυψη σε όλα τα μέλη του Συλλόγου, αλλά και σε όλους τους συναδέλφους, που δεν μπορούν, δεν θέλουν, αρνούνται να υποστούν την αφαίμαξη που μας επιβάλλουν.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών καλεί επίσης τις Γενικές Συνελεύσεις και τα Διοικητικά Συμβούλια σωματείων, επαγγελματικών και πνευματικών φορέων, ενώσεων και συλλόγων να κηρύξουν ομοίως άρνηση πληρωμής των χαρατσιών, αποδοκιμάζοντας έμπρακτα και δημόσια τις πολιτικές των Μνημονίων και των Μεσοπρόθεσμων Προγραμμάτων.

Αντιμέτωποι με τη σημερινή λαίλαπα, εκτεθειμένοι θα μείνουμε μόνο αν απομονωθούμε, αν φοβηθούμε, αν κρυφτούμε. Όλοι μαζί, μπορούμε να αντισταθούμε.

* Για την άρνηση πληρωμής των χαρατσιών, διαβάστε:

• Δεν πληρώνουμε! Την έκτακτη εισφορά
• Δεν πληρώνουμε! Φόρο ακίνητης περιουσίας
• Δήλωση αντίθεσης στην πληρωμή αντισυνταγματικής φορολογίας – Δήλωση αδυναμίας πληρωμής
• Πρωτοβουλία Εργαζομένων με "Μπλοκάκι": Αρνούμαστε τη λεηλασία της ζωής μας!

Το ΔΣ

Σύγκληση Τακτικής Γενικής Συνέλευσης του ΣΜΕΔ

Την Κυριακή 2 Οκτωβρίου, στις 6 μ.μ., συγκαλείται εκ νέου η δεύτερη Τακτική Γενική Συνέλευση του ΣΜΕΔ για το έτος, στα γραφεία του Συλλόγου (Μαυρικίου 8 και Μαυρομιχάλη, Νεάπολη Εξαρχείων).

Υπενθυμίζουμε ότι επειδή δεν επιτεύχθηκε η απαρτία του 1/2 των ταμειακώς εντάξει μελών την Κυριακή 25/9, η επαναληπτική Γενική Συνέλευση θα πραγματοποιηθεί με μειωμένο μέτρο απαρτίας (1/4 των ταμειακώς εντάξει μελών), σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τον νόμο.

Θέματα Ημερήσιας Διάταξης

1. Φορολογικές επιβαρύνσεις, τρόποι αντιμετώπισης, Πρωτοβουλία Εργαζόμενων με «Μπλοκάκι».

2. Ενημέρωση για εργασιακά-επαγγελματικά θέματα, δράσεις συλλόγου (4π, Εκδόσεις Γνώμων, Νεανικό Πλάνο).

3. Εκδόσεις Συλλόγου: Ημερολόγιο 2012, Βιβλίο για την Επιμέλεια.

4. Άλλα θέματα.

Το ΔΣ

Ανοιχτή συνάντηση για το χαράτσι στα «μπλοκάκια» [Τετάρτη 21/9, 8 μ.μ.]

Η εικόνα από τη Λεξιλογία

Νέα ανοιχτή συνάντηση:

Τετάρτη 21/9, 8 μ.μ.

στα γραφεία του Συλλόγου, Μαυρικίου 8 & Μαυρομιχάλη

Οι έκτακτες εισφορές του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος (ανάμεσά τους και το περίφημο «τέλος επιτηδεύματος», το χαράτσι στους εργαζόμενους με «μπλοκάκι») θα αρχίσουν να επιβάλλονται μέσα στον Σεπτέμβριο. Ήρθε ο καιρός να περάσουμε κι εμείς στη δράση: να οργανώσουμε τις συλλογικές μας αντιστάσεις απέναντι στην εκστρατεία που έχει εξαπολυθεί εναντίον όλων μας με στόχο την υποβάθμιση της ζωής μας. 

Στο πλαίσιο της ανοιχτής Πρωτοβουλίας Εργαζομένων με Μπλοκάκι που συστήθηκε το καλοκαίρι, ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών καλεί όλους τους συναδέλφους που εργάζονται με Απόδειξη Παροχής Υπηρεσιών, ανεξάρτητα από το τυπικό εργασιακό καθεστώς τους (ελεύθεροι επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι, υπάλληλοι) και την ειδικότητά τους (εκπαιδευτικοί, μηχανικοί, δημοσιογράφοι, μεταφραστές-επιμελητές-διορθωτές, γραφίστες, ψυχολόγοι, κ.ά.), σε ανοιχτή συνάντηση, την Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου, στις 8 μ.μ., στα γραφεία του Συλλόγου, Μαυρικίου 8 & Μαυρομιχάλη, Νεάπολη Εξαρχείων.

Παλιότερα κείμενα:

• Στην Ελλάδα του 2011, ποιοι δουλεύουν με «μπλοκάκι»;
• Χαράτσι στα «μπλοκάκια»; Λέμε να μην πάρουμε...

Στην Ελλάδα του 2011, ποιοι δουλεύουν με «μπλοκάκι»;

Το ακόλουθο κείμενο μοιράστηκε και συζητήθηκε την Τρίτη 19 Ιουλίου στη θεματική συνέλευση της ομάδας εργαζομένων/ανέργων της πλατείας Συντάγματος.

 

Για επικοινωνία: blokakia11@gmail.com
Facebook: Πρωτοβουλία Εργαζομένων με «Μπλοκάκι»

Συμβασιούχοι του Δημοσίου (από διοικητικό προσωπικό μέχρι καθαρίστριες), κάθε λογής «κρυφοί» μισθωτοί (υπάλληλοι τεχνικών και δικηγορικών γραφείων, δημοσιογράφοι, καθηγητές, εργαζόμενοι στην ψυχική υγεία κ.α.) και αυτοαπασχολούμενοι (γραφίστες, μεταφραστές και επιμελητές, καλλιτέχνες κ.α.)…

Όλοι αυτοί, όλοι εμείς, τσουβαλιαζόμαστε εδώ και χρόνια από το κράτος μαζί με εργοδότες, επιχειρηματίες και εμπόρους, στην κατηγορία του «ελεύθερου επαγγελματία». Όλοι αυτοί, όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι με «μπλοκάκι», πληρώνουμε εδώ και χρόνια μόνοι μας την ασφάλιση και την περίθαλψή μας, επιβαρυνόμαστε με κάθε είδους παρακρατήσεις και προκαταβολές φόρων (είτε έχουμε στ’ αλήθεια δουλειά είτε όχι, είτε μας πληρώνουν είτε μας «φεσώνουν»), δεν δικαιούμαστε ταμείο ανεργίας παρόλο που πολλοί από εμάς είναι άνεργοι για μεγάλα διαστήματα. Όλοι αυτοί, όλοι εμείς, υποχρεούμαστε τώρα να πληρώσουμε και το χαράτσι των €300, 400, 500... ως «ελεύθεροι επαγγελματίες», υποχρεούμαστε να υπαχθούμε σε απανωτές «περαιώσεις», βλέπουμε τις ασφαλιστικές μας εισφορές όχι μόνο να αυξάνονται, αλλά πλέον να μην εκπίπτουν καν από το φορολογητέο μας εισόδημα.
 

Χαράτσι στα «μπλοκάκια»; Λέμε να μην πάρουμε...

Ανοιχτή συνάντηση/συζήτηση:
Τετάρτη 13 Ιουλίου, 20:00
στα γραφεία του ΣΜΕΔ
(Μαυρικίου 8 & Μαυρομιχάλη, Εξάρχεια)

Στο πειραματικό εργαστήρι «Η Ελλάς», οι τρελοί επιστήμονες που κάνουν κουμάντο στη ζωή μας ενέσκηψαν ξανά με νέες ιδέες: στο φόντο των εξαιρετικών συνθηκών που αποτελούν ωστόσο καθημερινό καθεστώς για όλους μας εδώ και χρόνια (της γενικευμένης «μαύρης», ανασφάλιστης, ελαστικής, απλήρωτης εργασίας), όλοι οι αυτοαπασχολούμενοι της χώρας, όλοι οι περίφημοι «μπλοκάκηδες» από τους οποίους έχει αφαιρεθεί ύπουλα και βίαια η ιδιότητα του εργαζόμενου για να τους αποδοθεί με το έτσι θέλω η «ευέλικτη» ιδιότητα του «εξωτερικού συνεργάτη», καλούνται τώρα να πληρώσουν χαράτσι εκατοντάδων ευρώ (300 για φέτος, 400 ή 500 από του χρόνου), ενώ βλέπουν και τις ασφαλιστικές τους εισφορές να αυξάνονται κατά 10 ευρώ το μήνα, υπέρ …ανέργων. Μιας και «όλοι μαζί τα φάγαμε», γιατί άλλωστε όλοι «ελεύθεροι επαγγελματίες» είμαστε (άρα, υπονοεί ο παράφρων συλλογισμός, όλοι είμαστε φοροφυγάδες και εισφοροφυγάδες, σαν τους μεγαλοδικηγόρους και τους μεγαλοεπιχειρηματίες), δέον όπως πληρώσουμε χωρίς διακρίσεις τα σπασμένα, μας λένε οι τρελοί επιστήμονες – και περιμένουν να τους δώσουμε και δίκιο!

Οι πρώτες ημέρες της νέας βαρβαρότητας

Το διήμερο 28-29 Ιουνίου επιβεβαίωσε με τον πιο πραγματικό και υλικό τρόπο ότι η «εποχή της αθωότητας» έχει τελειώσει. Η βαρβαρότητα των δυνάμεων καταστολής, η (εκτός λογικής και νομιμότητας) βία εναντίον των διαδηλωτών από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, η φρενήρης προσπάθεια να διαλυθούν (με κάθε τρόπο και σε κάθε γωνιά της πόλης) απεργοί και διαδηλωτές δεν είναι πρωτόγνωρα φαινόμενα. Αυτό το διήμερο ωστόσο αποδείχθηκε ότι η βαρβαρότητα της καταστολής δεν είναι παρά η άλλη όψη του νομίσματος της βαρβαρότητας της νομοθεσίας. Η ψήφιση-παρωδία του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος (με θεατρινισμούς βουλευτών που θα ζήλευε ακόμα και ο Ιονέσκο), την ίδια στιγμή που χιλιάδες κόσμου έξω από τη Βουλή βίωναν την «προστασία» της αστυνομίας και το χημικό της πόλεμο, δημιούργησε ένα σκηνικό που από εδώ και πέρα κανείς δεν μπορεί να αγνοεί. Κεκτημένα ετών, εργασιακά δικαιώματα κατακτημένα με αίμα, ακόμα και αυτό το ίδιο το δικαίωμα στη διαμαρτυρία και τη διαδήλωση είναι πια κενό γράμμα.

48ωρη Γενική Απεργία, 28-29 Ιουνίου

Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών καλεί τα μέλη του και όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν μαζικά στα πανεργατικά συλλαλητήρια και στις υπόλοιπες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, σε όλες τις πόλεις της χώρας, στο πλαίσιο της 48ωρης γενικής απεργίας που έχει προκηρυχθεί για την Τρίτη 28 και για την Τετάρτη 29 Ιουνίου.

Ενάντια στη συνεχιζόμενη πρωτοφανή επίθεση κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων, ενάντια στον ευτελισμό της ζωής όλων μας, ενάντια στην υποθήκευση του μέλλοντός μας, η αντίσταση και η αλληλεγγύη να γίνουν τα όπλα μας.

Προσυγκέντρωση του ΣΜΕΔ για την πανεργατική πορεία της Τρίτης 28 Ιουνίου στην Αθήνα:
11 π.μ.
Στουρνάρη και Πατησίων (Πολυτεχνείο),
μπροστά στο πανό του Συλλόγου

Το ΔΣ*

* Λόγω της 48ωρης Γενικής Απεργίας στις 28-29 Ιουνίου, το ΔΣ του ΣΜΕΔ θα συνεδριάσει εκτάκτως αυτή την εβδομάδα την Πέμπτη 30 Ιουνίου, στις 7 μ.μ. Τα γραφεία του Συλλόγου θα παραμείνουν κλειστά την Τετάρτη 29 Ιουνίου.

Καμία δίωξη κατά του συναδέλφου Απόλλωνα Λιακόπουλου – Καμία ανοχή στην κρατική καταστολή και την αστυνομική αυθαιρεσία

Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του στον συνάδελφο διορθωτή Απόλλωνα Λιακόπουλο, εκλεγμένο μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.ΣΥ.), ο οποίος δικάζεται την Τετάρτη 29 Ιουνίου, αντιμετωπίζοντας ανυπόστατες, κακόβουλες και κατασκευασμένες κατηγορίες.

Λόλα, νΑ (ΑίνΑ) μΥΛΟ: Η κατάσταση στον υποτιτλισμό σήμερα

Αν θα έπρεπε να περιγράψουμε με μία μόνο λέξη την κατάσταση που επικρατεί στον τομέα του υποτιτλισμού σήμερα, θα ήμασταν αναγκασμένοι να τη συνοψίσουμε στη λέξη «χάος». Ουσιαστικά αναφερόμαστε στο ίδιο χάος που επικρατεί σε όλο τον χώρο που περιστρέφεται γύρω από τα ΜΜΕ: μαζικές απολύσεις, μειώσεις μισθών, εκφοβισμοί εργαζομένων, και πάει λέγοντας. Η κατάσταση αυτή φυσικά δεν αφορά μόνο μια μερίδα εργαζομένων, αλλά έχει εξαπλωθεί σαν γάγγραινα σε όλους τους εργασιακούς τομείς, με πρόφαση τη μείωση των διαφημίσεων και τη γενικότερη «οικονομική κρίση». Δεν θα μπορούσε να αφήσει στο απυρόβλητο και τον δικό μας κλάδο, ο οποίος ακόμα και πριν αρχίσουν οι περικοπές στα ΜME ήταν ένας από τους πιο κακοπληρωμένους και ταλαιπωρημένους του χώρου.

Πρότυπα συμφωνητικά μετάφρασης και επιμέλειας εμπορεύσιμου βιβλίου

Δημοσιοποιούμε σήμερα δύο πρότυπα ιδιωτικά συμφωνητικά, μετάφρασης και επιμέλειας εμπορεύσιμου βιβλίου, τα οποία ετοίμασαν οι ανοιχτές Ομάδες Εργασίας του ΣΜΕΔ, μετά από δουλειά πολλών μηνών, και επεξεργάστηκαν οι νομικοί σύμβουλοι του Συλλόγου. 

Τα συμφωνητικά αυτά, όπως και οι αντίστοιχες εισηγητικές εκθέσεις τους, θα βρίσκονται μονίμως αναρτημένα στην ιστοσελίδα μας (εδώ), ώστε να είναι στην άμεση διάθεση των συναδέλφων. 

Μπορείτε να κατεβάσετε το πρότυπο ιδιωτικό συμφωνητικό μετάφρασης εμπορεύσιμου βιβλίου από εδώ και την εισηγητική του έκθεση από εδώ

Μπορείτε να κατεβάσετε το πρότυπο ιδιωτικό συμφωνητικό επιμέλειας εμπορεύσιμου βιβλίου από εδώ και την εισηγητική του έκθεση από εδώ

Το ΔΣ

Οι μεταφραστές είναι δημιουργοί ...και στο «ψηφιακό περιβάλλον»

Ενημέρωση 3/5: Όπως ανακοινώθηκε χτες (2/5), εγκρίθηκαν από το κράτος τα πρώτα 148 επενδυτικά σχέδια για τον χώρο του ψηφιακού βιβλίου και της διαδικτυακής ενημέρωσης (δείτε όλες τις επιδοτούμενες επιχειρήσεις εδώ). Μένει να δούμε κατά πόσο η θετική αυτή εξέλιξη θα οδηγήσει και σε ικανοποίηση των αυτονόητων διεκδικήσεών μας. Ακολουθεί η σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου, με ημερομηνία 21/1/2011.

Κατεβάστε την ανακοίνωση του ΣΜΕΔ σε εκτυπώσιμη μορφή από εδώ

Με λίγες τυμπανοκρουσίες προς το παρόν, αλλά μεγάλες κρατικές επιδοτήσεις (που ανέρχονται ως τις € 400.000 ανά επιχείρηση), η ηλεκτρονική «νέα εποχή» του βιβλίου ανατέλλει και στη χώρα μας. Κι ενώ οι εκδότες αρχίζουν να περνούν στην εποχή της ψηφιοποίησης προσδοκώντας περισσότερα κέρδη με μηδαμινό κόστος, φαίνεται ότι ξεχνούν μια βασική παράμετρο των νέων ηλεκτρονικών βιβλίων τους (e-books): τους πνευματικούς δημιουργούς που μόχθησαν και μοχθούν για την έκδοση των βιβλίων – εν προκειμένω, τους μεταφραστές.

Εκδόσεις Περισκόπιο: Καταδύσεις και αναδύσεις σε θολά νερά

 Ανοιχτή συνάντηση ενημέρωσης και συντονισμού για την υπόθεση των εκδόσεων Περισκόπιο (παρουσία του δικηγόρου του ΣΜΕΔ)

Τρίτη 3 Μαΐου, 19:30, στα γραφεία του Συλλόγου (Μαυρικίου 8 και Μαυρομιχάλη, Εξάρχεια)

Τον περασμένο Νοέμβριο, οι εκδόσεις Περισκόπιο, εταιρεία με σημαντικό μερίδιο αγοράς και μακρόχρονη παράδοση στον χώρο του ειδικού Τύπου, ανακοίνωσαν στην ιστοσελίδα τους την αναστολή της εκδοτικής τους δραστηριότητας. Μέσα σε λίγες ημέρες, μαθεύτηκε και τι ακριβώς σήμαινε αυτό για εμάς (που ομολογουμένως δεν ανήκουμε στο «ειδικό» κοινό των στρατιωτικών περιοδικών, της πολεμικής γραμματείας και της «εναλλακτικής» ιστοριογραφίας): 15 εσωτερικοί εργαζόμενοι απολύθηκαν χωρίς αποζημίωση και απροσδιόριστος αριθμός «εξωτερικών συνεργατών», μεταφραστών και επιμελητών-διορθωτών, έμειναν απλήρωτοι, χωρίς να έχουν καμιά ενημέρωση από την εξαφανισμένη διεύθυνση του εκδοτικού οίκου σχετικά με την εξόφλησή τους. Άκαρπες απέβησαν και οι δικές μας προσπάθειες εκείνη την περίοδο να έρθουμε σε επαφή με τους υπεύθυνους της εταιρείας: τα πολυτελή γραφεία τους στη Δάφνη παρέμεναν κλειστά και στα τηλέφωνα δεν απαντούσε κανείς…

Πριν από μερικές εβδομάδες, ωστόσο, το πρώην Περισκόπιο φάνηκε να βγαίνει από τη …σιγή ασυρμάτου και να αναδύεται υπό την εμπορική επωνυμία Γνώμων Εκδοτική, η οποία άρχισε να εκδίδει ξανά τον τίτλο-ναυαρχίδα του Περισκοπίου, το περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία. Τα γραφεία της νέας εταιρείας (Ηλία Ηλιού & Λέσβου 14, μετρό «Αγ. Ιωάννης», Δάφνη) απέχουν λίγα μόλις μέτρα από την έδρα της παλιάς, και, μολονότι ως εκδότης της Γνώμων φέρεται άλλος άνθρωπος, ο κ. Βασίλειος Στράτος, διαπιστώσαμε χωρίς κόπο (και χωρίς ιδιαίτερη έκπληξη) ότι το γενικό πρόσταγμα ανήκει και τώρα στον πάλαι ποτέ εκδότη του Περισκοπίου, τον κ. Σταύρο Πανέλη.
 

Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους... ούτε στα ΜΜΕ

Τα ελληνικά ΜΜΕ βρίσκονται στη δίνη της κρίσης εδώ και πολύ καιρό. Η πίεση που υφίστανται δεν έχει να κάνει μόνο με την οικονομική ύφεση, αλλά με επιλογές πολλών ετών, από την εποχή των παχιών αγελάδων και της επενδυτικής ευφορίας. Η μετατροπή των εφημερίδων και των περιοδικών σε περιτύλιγμα για εναλλακτικά δίκτυα πώλησης προϊόντων, η υποβάθμιση (έως και εξαφάνιση σε κάποιες περιπτώσεις) της δημοσιογραφικής δουλειάς, η ομογενοποίηση της θεματολογίας και ο αποκλεισμός ολόκληρων τομέων της κοινωνικής ζωής από την ύλη τους, η πλήρης υποταγή στα συμφέροντα των ιδιοκτητών, η απόλυτη κατάλυση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας από τις «διαφημιστικές ανάγκες», και κυρίως η νομιμοποίηση όλων των παραπάνω στο μυαλό εργαζομένων και κοινού ως εξελίξεων που οδηγούν στην ωρίμανση του κλάδου, ήταν φανερό ότι αργά ή γρήγορα θα οδηγούσαν στο σπάσιμο της φούσκας που είχε δημιουργηθεί. Η έλευση των νέων μέσων, των ειδησεογραφικών σάιτ, των κάθε είδους μπλογκ, ακόμη και της «δημοσιογραφίας των πολιτών», ήρθε να επιταχύνει τις εξελίξεις. Η οικονομική κρίση, με τη σειρά της, αποτελεί πρόσφορο έδαφος για την αναδιάρθρωση του κλάδου και «ευκαιρία» των ιδιοκτητών ΜΜΕ να αναδιατάξουν τις δυνάμεις τους και να κάνουν το προϊόν τους ξανά κερδοφόρο, σε βάρος φυσικά και των εργαζόμενων και της ενημέρωσης.

Tακτική Γενική Συνέλευση του ΣΜΕΔ (Κυριακή 10/4, 6 μ.μ.)

Την Κυριακή 10 Απριλίου, στις 6 μ.μ., συγκαλείται η πρώτη Τακτική Γενική Συνέλευση του ΣΜΕΔ για το έτος, στα γραφεία του Συλλόγου (Μαυρικίου 8 και Μαυρομιχάλη, Νεάπολη Εξαρχείων).

Θέματα Ημερήσιας Διάταξης

1. Παρουσίαση πρότυπων συμβολαίων για μετάφραση και επιμέλεια βιβλίων.
2. Ενημέρωση & συζήτηση για το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων και το ψηφιακό βιβλίο.
3. Ενημέρωση για τη συνάντηση του ΔΣ του ΣΜΕΔ με τον Σύλλογο Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών.
4. Εξελίξεις σε εργασιακά / επαγγελματικά θέματα.
5. Προγραμματισμός επόμενων ενεργειών & δράσεων.
6. Τρέχοντα ζητήματα.

Το ΔΣ

Εκδόσεις Εστία: Πωλείται κουλτούρα – τα «φέσια» δώρο

«Δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους, δεν θα πληρώσουμε τις ζημιές τους»: αυτό υπενθυμίζει εδώ και μήνες ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών (ΣΜΕΔ) προς πάσα κατεύθυνση, και όλως ιδιαιτέρως στις εταιρείες του χώρου μας, μεταφραστικά γραφεία, ΜΜΕ και εκδοτικούς οίκους, που έχουν προαποφασίσει να μας κάνουν με το έτσι θέλω «συνέταιρους στο έγκλημα».

Γιατί αυτό που διαπράττεται ξεκάθαρα πλέον τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα είναι έγκλημα, και μάλιστα οργανωμένο: ο κύκλος των δανεικών κερδών που έγιναν ζημιές και του άφθονου τραπεζικού ρευστού που έγινε «ανομβρία της αγοράς» κλείνει πανηγυρικά με συλλογικές συμβάσεις που αντιμετωπίζονται ως κουρελόχαρτα, με απολύσεις κατά βούληση, με επιβολή της ελαστικής απασχόλησης σε καινοφανή κλίμακα, με ατέλειωτες καθυστερήσεις πληρωμών, ακόμα και με ιδιωτικά συμφωνητικά που, αν και υπογράφονται με όρους πλήρως υπαγορευμένους από τους εργοδότες, καταστρατηγούνται ψυχρά …από τους ίδιους τους εργοδότες που τα συντάσσουν. Στο μεταξύ, η προσφυγή των χειμαζόμενων εργαζόμενων και αυτοαπασχολούμενων στη δικαιοσύνη έχει γίνει υπόθεση όχι μόνο απελπιστικά χρονοβόρα, όπως ήταν ανέκαθεν, αλλά και πανάκριβη, με αποτέλεσμα ουσιαστική νομιμότητα της χώρας να είναι πια στην πράξη η γενικευμένη ανομία του οικονομικά και πολιτικά ισχυρότερου. Το έργο βέβαια είναι παλιό, αλλά το τωρινό ανέβασμά του έχει πρωτόγνωρες διαστάσεις υπερπαραγωγής, με auteur μια «κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης» η οποία φαίνεται ότι δεν θα σκοτιζόταν ακόμα κι αν μας εξόντωνε όλους προκειμένου να φέρει εις πέρας το «εθνοσωτήριο» σχέδιό της.

Φυσικά είναι πάντα πιθανό να την προλάβουν οι αγαπητοί μας εργοδότες ή εκλεκτοί μας «πελάτες», οι πολυμήχανοι επιχειρηματίες του χώρου μας. Θα σταθούμε εδώ στην τελευταία φιλότιμη απόπειρα εξόντωσης συναδέλφου μεταφραστή από τον πιο ιστορικό ίσως εκδοτικό οίκο της χώρας, το υπεραιωνόβιο Βιβλιοπωλείον της Εστίας (στο εξής θα το λέμε χαϊδευτικά Εστία). Η καλή εταιρεία, παραδοσιακός φάρος της «πεφωτισμένης Δεξιάς» στα πολιτιστικά μας πράγματα, έχει φροντίσει εδώ και καιρό να εδραιώσει τη φήμη της στον κλάδο των εκδόσεων ως «προβληματικής επιχείρησης», γεγονός βέβαια που δεν την εμποδίζει να εξακολουθεί να αναθέτει μεταφράσεις και να εκδίδει ακριβά και υψηλού γοήτρου συνήθως βιβλία – για τα οποία οι επιμελητές πληρώνονται μια φορά το …εξάμηνο ή καμιά φορά και καθόλου. Όσο για τους μεταφραστές…

Ο Μεταφραστής και οι Άλλοι

Στις 19 και 20 Μαρτίου, στο Ινστιτούτο Θερβάντες (Μητροπόλεως 23, Αθήνα), το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης: Λογοτεχνία και Επιστήμες του Ανθρώπου (ΕΚΕΜΕΛ) διοργανώνει το δεύτερο συνέδριό του για τη λογοτεχνική μετάφραση, με θέμα «Ο Μεταφραστής και οι Άλλοι».

Προ μηνών, ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών ζήτησε επίσημα από την οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου να συμμετάσχει με μια ανακοίνωση στο συνέδριο ως θεσμικός φορέας, προκειμένου να συμβάλει στο άνοιγμα ενός ουσιαστικού, και κατά βάθος πολιτικού, διαλόγου για τις σχέσεις των μεταφραστών με τους υπόλοιπους συντελεστές της έκδοσης ενός βιβλίου. Το αίτημα του ΣΜΕΔ απορρίφθηκε από την οργανωτική επιτροπή, με την αιτιολογία ότι το εν λόγω συνέδριο είναι καθαρά επιστημονικό και δεν αποσκοπεί στο άνοιγμα κανενός τέτοιου διαλόγου.

Το κείμενο που ακολουθεί (σε εκτυπώσιμη μορφή εδώ) φιλοδοξεί να τεκμηριώσει συνοπτικά τη διαφωνία μας. 

Ο μεταφραστής βρίσκεται πάντα στο ενδιάμεσο, επιτελεί μια διαμεσολάβηση. Ανάμεσα στον εκδότη και το συγγραφέα, ανάμεσα στο συγγραφέα και το κοινό, ανάμεσα στο κοινό και τον εκδότη, ανάμεσα στον εκδότη και όλους τους άλλους επαγγελματίες που συμμετέχουν στην έκδοση ενός βιβλίου ή στην κυκλοφορία και τη διάθεση ενός κειμένου. Πάντα ανάμεσα.

Βρίσκεται στο ενδιάμεσο ακόμα και σε σχέση με τη δική του δραστηριότητα. Ο μεταφραστής πρέπει να είναι ο ιδεώδης αναγνώστης του κειμένου, εκείνος που θα το διαβάσει με πρόθεση να κατανοήσει μέχρι και τις τελευταίες λεπτές του αποχρώσεις και θα εμβαθύνει σε αυτό σε όλα τα επίπεδα, μέχρι και στο επίπεδο των επιμέρους λέξεων. Του λείπει ωστόσο η θεμελιώδης ιδιότητα του αναγνώστη, η ελευθερία απέναντι στο κείμενο, η ελευθερία να το μεταχειριστεί σύμφωνα με τη δική του κρίση ή ακόμα και να το κλείσει αν δεν του αρέσει. Ο μεταφραστής κρίνεται για την ανάγνωσή του, ωστόσο ο ίδιος δεν μπορεί να κρίνει αυτό που διαβάζει. Δεν είναι αναγνώστης, βρίσκεται ανάμεσα.

Κάτι ανάλογο γίνεται και στο επίπεδο της γραφής. Το κείμενο που παράγει ο μεταφραστής είναι δικό του, του ανήκει πνευματικά, έχει δικαιώματα πάνω σ’ αυτό. Είναι πνευματικό του έργο, περιέχει τις λέξεις και τις διατυπώσεις που αυτός επέλεξε, τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος διατύπωσε αυτό που ήθελε να εκφράσει. Το περιεχόμενο όμως, αυτό που ήθελε να εκφράσει, είναι ξένο, ανήκει στο συγγραφέα. Ο μεταφραστής είναι δημιουργός-τεχνίτης, όχι δημιουργός εκ του μηδενός: δεν μιλάει με τα δικά του λόγια, αν και γράφει με τις δικές του λέξεις. Βρίσκεται πάλι ανάμεσα.

Καταγγελία του ΣΜΕΔ για την προσαγωγή μέλους του ΔΣ του Συλλόγου στις 23/2

Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών καταγγέλλει την παράνομη προσαγωγή μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του λίγο πριν ξεκινήσει η απεργιακή πορεία της 23ης Φεβρουαρίου.

Το πρωινό της 23ης Φεβρουαρίου αστυνομικοί της Κρατικής Ασφάλειας σταμάτησαν τον συνάδελφο στην οδό Μπουμπουλίνας, καθώς κατευθυνόταν προς το χώρο προσυγκέντρωσης των μελών του Συλλόγου (Στουρνάρη & Πατησίων). Υποθέτουμε ότι αυτό που τράβηξε το ενδιαφέρον τους ήταν το σακίδιο που φορούσε, το οποίο θεώρησαν ύποπτο. Παρόλο που είχε μαζί την ταυτότητά του, την οποία επέδειξε στους αστυνομικούς, καθώς και τα επίσημα έγγραφα που αποδείκνυαν τη συνδικαλιστική του ιδιότητα, και παρότι στα πράγματά του δεν υπήρχε κάτι επιλήψιμο, ο συνάδελφος οδηγήθηκε στη ΓΑΔΑ, απ’ όπου αφέθηκε ελεύθερος 2 ώρες αργότερα, μετά από κινητοποίηση του ΔΣ του Συλλόγου.

Έχει γίνει πια ρουτίνα πριν από κάθε διαδήλωση να γίνονται προληπτικές προσαγωγές. Η παράνομη αυτή πρακτική της αστυνομίας έχει στόχο να τρομοκρατήσει τους πολίτες, να αποθαρρύνει τη συμμετοχή τους σε συλλογικές κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες, αλλά και να υπενθυμίζει διαρκώς πόσο εύκολο είναι τα «όργανα της τάξης» να τυλίξουν κάποιον σε μια κόλλα χαρτί, αν το επιθυμούν. Κι αν θύματα αυτής της τακτικής πέφτουν άνθρωποι με δημόσια πολιτική δράση και συνδικαλιστική ιδιότητα, μπορούμε να φανταστούμε τι συμβαίνει με όσους δεν ανήκουν σε κάποια θεσμοθετημένη συλλογικότητα ή ανήκουν σε πολιτικούς χώρους που στοχοποιούνται.

Ο ΣΜΕΔ καταγγέλλει τις προληπτικές συλλήψεις καθώς και κάθε προσπάθεια καταστολής των απεργιακών κινητοποιήσεων. Όπλο μας απέναντί τους και απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε από εργοδότες και κυβέρνηση είναι η μαζική συμμετοχή και η μεταξύ μας αλληλεγγύη. 

Το ΔΣ

Διαβάστε επίσης:

• Διάβημα διαμαρτυρίας του ΣΜΕΔ για την αναίτια προσαγωγή μέλους του Συλλόγου πριν από την απεργιακή συγκέντρωση στις 20/5/2010
• Καταγγελία/δελτίο Τύπου της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου αναφορικά με την αστυνομική πρακτική των μαζικών προσαγωγών (Ιούνιος 2010)

Αποκριάτικο πάρτι του ΣΜΕΔ! [Πέμπτη 3/3, 9 μ.μ.]

Αποκριάτικο πάρτι του ΣΜΕΔ! 

Πέμπτη 3 Μαρτίου, 9 μ.μ. | Καφεκούτι, Σόλωνος 123

Τιμή Ποτού: 7 ευρώ

Γενική απεργία, Τετάρτη 23/2

Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών καλεί τα μέλη του και όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν μαζικά στα πανεργατικά συλλαλητήρια της Τετάρτης 23 Φεβρουαρίου, σε όλες τις πόλεις της χώρας, ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές, την εργοδοτική αυθαιρεσία και τις συντονισμένες απόπειρες υποτίμησης της ζωής όλων μας.

Προσυγκέντρωση του ΣΜΕΔ στην Αθήνα: 

10:30 π.μ.

Στουρνάρη και Πατησίων (Πολυτεχνείο), 

μπροστά στο πανό του Συλλόγου.

Το ΔΣ

Παρεμβάσεις του ΣΜΕΔ στο Παζάρι Βιβλίου 2011 και στην 4η Έκθεση Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου

 Την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου, ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών πραγματοποίησε μια σειρά από ενημερωτικές παρεμβάσεις,  στο Παζάρι Βιβλίου 2011 στην πλατεία Κλαυθμώνος (Δευτέρα 24/1, Τρίτη 25/1 και Κυριακή 30/1) και στην 4η Έκθεση Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου, στις εγκαταστάσεις της HELEXPO στο Μαρούσι (Κυριακή 30/1).

Μοιράσαμε εκατοντάδες αντίτυπα της ανακοίνωσης του Συλλόγου για τα πνευματικά δικαιώματα των μεταφραστών στο ψηφιακό περιβάλλον. Σε όλες τις περιπτώσεις, το βιβλιόφιλο κοινό έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον για τις παρεμβάσεις μας: το κείμενό μας διαβαζόταν και συζητιόταν επιτόπου, ενώ αρκετοί επισκέπτες των εκθέσεων, ανάμεσά τους και κάποιοι συνάδελφοι, μας πλησίασαν για να μας ζητήσουν περισσότερες πληροφορίες για τον ΣΜΕΔ, τη δράση του και τις διεκδικήσεις του. Έγινε ξανά φανερό ότι το αναγνωστικό κοινό, στην πλειονότητά του, δεν θεωρεί τον εαυτό του μάζα καταναλωτών που απλώς προσέρχονται σε εμπορευματικού τύπου εκδηλώσεις, αγοράζουν, πληρώνουν και φεύγουν· ενδιαφέρεται για καθετί που σχετίζεται με το βιβλίο, με τη διαδικασία και τις συνθήκες της παραγωγής του – και κυρίως ενδιαφέρεται έντονα για τους ανθρώπους που το παράγουν, πολύ περισσότερο απ’ ό,τι για τις εταιρείες που το εμπορεύονται.

Solidarity with the struggle of the immigrants

Update, Feb. 10

European Day of Solidarity, Friday, Feb. 11

Solidarity Demonstration, 6 pm, National Archaeological Museum (Athens)

Our Call for Attendance in Solidarity with the Hunger Strikers (in Greek, here)

Saturday, Feb. 12, 6:30 pm, "Ypatia" Building, 2 Ipirou and Patission Str., Athens 

* * *

 For the original Greek version of the text, click here

English translation by N. L.

Sampier, immigrant, hunger striker:
“In Chania I work mounting plasterboards. In 2007 a Cretan from Iraklion contacted us about a job. He told us he couldn’t pay us by the day. He would have to pay us at the end of the job. We built him 800 square meters but he never paid us. 'Go complain to the police,’ he said to me. He knew I couldn’t. I have no papers.” [FAQ 129, p. 22]

Anonymous, Greek translator:
“In Athens I work as a translator. In 2010 a publisher asked me to translate a book for him. He told me he couldn’t pay me by the day. He would pay at the end of the job. I haven’t been paid yet. ‘If you don’t like it, sue me,’ he said to me. He knew I wouldn’t. I can’t afford it.”

Greek professional translators (or editors or proofreaders) did not until recently have much in common with “illegal” immigrants. They were separated by what seemed to be an unbridgeable gap created by decades of prosperity in our country. This gap was visible in various forms of behaviour, ranging from more or less active but always guarded expressions of sympathy, through more or less open indifference, to the open hostility of native “intellectual workers” towards the ever more demoralized manual workers who seem to be coming in ever bigger waves from various countries to the east of Greece.

Αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους μετανάστες

Ενημέρωση 10/2

Πανευρωπαϊκή Ημέρα Αλληλεγγύης, Παρασκευή 11/2

Συγκέντρωση/πορεία αλληλεγγύης, 6 μ.μ., Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Παράσταση αλληλεγγύης του ΣΜΕΔ

Σάββατο 12/2, 6:30 μ.μ., στο μέγαρο "Υπατία", Ηπείρου 2 και Πατησίων, Αθήνα

* * *

 

Σαμπιέρ, μετανάστης απεργός πείνας:

«Στα Χανιά δουλεύω στις γυψοσανίδες. Το 2007 ένας Κρητικός από το Ηράκλειο μας πήρε για δουλειά. Μας είπε ότι δεν μπορεί να μας πληρώνει με τη μέρα. Θα μας πλήρωνε στο τέλος. Φτιάξαμε 800 τ.μ. Δεν πληρωθήκαμε ποτέ. Μου απάντησε “Αν δεν σ’ αρέσει, πήγαινε στην αστυνομία”. Ήξερε ότι δεν μπορούσα να πάω. Δεν έχω χαρτιά…» [Faq 129, σ. 22]

Ανώνυμος γηγενής μεταφραστής:

«Στην Αθήνα, δουλεύω ως μεταφραστής. Το 2010 ένας εκδότης με πήρε να του μεταφράσω ένα βιβλίο. Μου είπε ότι δεν μπορεί να με πληρώνει με τη μέρα. Θα με πλήρωνε στο τέλος. Δεν πληρώθηκα ακόμα. Μου απάντησε “Αν δεν σ’ αρέσει, πήγαινε στα δικαστήρια”. Ήξερε ότι δεν μπορούσα να πάω. Δεν έχω λεφτά…»

Έλληνες επαγγελματίες μεταφραστές (ή επιμελητές ή διορθωτές) και «παράνομοι» μετανάστες εργάτες δεν είχαν μέχρι πρότινος πολλά κοινά μεταξύ τους. Τους χώριζε ένα φαινομενικά αγεφύρωτο χάσμα, αυτό που είχε ανοίξει από δεκαετίες ευημερίας στη χώρα μας, παίρνοντας ποικιλότροπες ορατές μορφές συμπεριφοράς: από τη (λιγότερο ή περισσότερο ενεργητική, πάντως εκ του ασφαλούς) συμπάθεια, την (λιγότερο ή περισσότερο επιδεικτική) αδιαφορία, έως και την απροκάλυπτη εχθρότητα των αυτοχθόνων «εργατών του πνεύματος» απέναντι στους ολοένα αυξανόμενους, ολοένα πιο ταλαιπωρημένους χειρώνακτες εργάτες, που καταφθάνουν πλέον από κάθε γωνιά του (εξ ανατολών) κόσμου.

Μεταφραστές και μεταφραστικά γραφεία: Μια σχέση προς διερεύνηση

 

Photo: Xosé Castro

Κατεβάστε ολόκληρο το κείμενο σε εκτυπώσιμη μορφή από εδώ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Μεγάλο ποσοστό μεταφραστών απασχολούνται σε μεταφραστικά γραφεία ως εξωτερικοί ή εσωτερικοί συνεργάτες και ως μόνιμοι υπάλληλοι, σε διάφορες μορφές εργασιακής σχέσης (σύμβαση περιορισμένου ή αορίστου χρόνου, εργασία in-house ή τηλεεργασία, ελεύθεροι επαγγελματίες, έμμισθη ή άμισθη πρακτική εξάσκηση), με διάφορες μορφές ασφάλισης ή μη (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, «μαύρη» εργασία, με ορισμένους εργοδότες να πληρώνουν τις εισφορές στον ΟΑΕΕ ή να δίνουν επιδόματα, ενώ άλλοι όχι), και με διάφορες μεθόδους και όρους πληρωμής (επιταγή, μεταφορά, μετρητά, με ή χωρίς δελτίο παροχής υπηρεσιών, με απόδειξη δαπάνης, με πληρωμή τον επόμενο μήνα – μέχρι κι εξάμηνο – και μερικές φορές …ποτέ, με ή χωρίς ΦΠΑ, ή με αναγκαστική έκδοση απόδειξης πριν από την καταβολή της πληρωμής).

Εκδόσεις Μίλητος: Κοροϊδία... άνωθεν

Οι εκδόσεις Μίλητος είναι γνωστές για τα πολυτελή βιβλία που εκδίδουν, συχνά σε συνεργασία με πολιτικούς, μεγαλοδημοσιογράφους, κρατικούς φορείς. Πίσω όμως από τη λαμπερή βιτρίνα των διασήμων που δανείζουν τη λάμψη τους στις παρουσιάσεις των βιβλίων, η πεζή πραγματικότητα είναι άλλη: μεταφραστές που δεν πληρώνονται, συγγραφείς που δεν εισπράττουν δικαιώματα (χαρακτηριστική περίπτωση, ο Νίκος Πιλάβιος, ο γνωστός και αγαπητός «Παραμυθάς», ο οποίος κάλεσε μάλιστα σε …μποϊκοτάρισμα των ίδιων του των βιβλίων) κι ένας εκδότης-φάντασμα, ο κ. Νίκος Χαϊδεμένος, πανταχού παρών για να συναγελάζεται με τους ισχυρούς, διαρκώς απών όταν καλείται να λογαριαστεί με τους «ταπεινούς» συνεργάτες του.

"Λουκέτο" στο περιοδικό Δίφωνο

Ενημέρωση 21/1: Όπως δημοσιεύτηκε προ ημερών στην ιστοσελίδα Typologies.gr, το Δίφωνο θα συνεχίσει να κυκλοφορεί με διευθυντή εκ των προσώπων που ΔΕΝ υπέγραψαν το κείμενο διαμαρτυρίας των συντακτών, και με πολύ χαμηλό κόστος έκδοσης: άλλη μια περίπτωση "αναδιάρθρωσης" μέσω λουκέτου και απολύσεων... Συγχρόνως, πληροφορηθήκαμε ότι οι απλήρωτοι "εξωτερικοί συνεργάτες" του περιοδικού εξοφλήθηκαν, όχι όμως και οι συνάδελφοι στη Modern Times, που παραμένουν απλήρωτοι για τον Δεκέμβριο.

  

* Συνεχής ενημέρωση, στο blog των εργαζομένων στο περιοδικό Δίφωνο

Μετά τις περικοπές εξωτερικών επιμελητών και τις καθυστερήσεις πληρωμών στον εκδοτικό οίκο Modern Times, με τις οποίες έκλεισε το 2010, ο όμιλος Γιαννίκου υποδέχθηκε το 2011 βάζοντας "λουκέτο" στο ιστορικό μουσικό περιοδικό Δίφωνο. Η μεγάλη πλειοψηφία των συντακτών του περιοδικού ήταν, βέβαια, κι αυτοί "εξωτερικοί συνεργάτες" με μπλοκάκι, ανάμεσα τους και συνάδελφοι, μεταφραστές και διορθωτές. Ακολουθεί η ανακοίνωση των εργαζομένων στο Δίφωνο, με την οποία ο ΣΜΕΔ συντάσσεται πλήρως, εκφράζοντας την αμέριστη αλληλεγγύη του στον αγώνα τους:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΦΩΝΟΥ

Τη Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011, η εταιρεία Best End, ιδιοκτησίας του Ομίλου Γιαννίκου, ανακοίνωσε το κλείσιμο του ιστορικού μουσικού περιοδικού Δίφωνο. Το Δίφωνο κυκλοφορεί αδιαλείπτως από τον Οκτώβριο του 1995 και αποτελεί θεσμό στα εγχώρια πολιτιστικά δρώμενα. Στις σελίδες του φιλοξενήθηκε το σύνολο των σημαντικότερων προσώπων και τάσεων της ελληνικής μουσικής σκηνής. Αυτή η απόφαση έρχεται σε συνέχεια του κλεισίματος των εντύπων «Ποπ & Ροκ» και «Όασις» που ανήκουν στην ίδια εταιρεία.