Σε μια περιφανή επίδειξη κυνικής άγνοιας και αδιαφορίας για τα τεκταινόμενα στην ελληνική κοινωνία, το κράτος έκτακτης ανάγκης που υφιστάμεθα (με ολοένα πιο… πρωτότυπες μορφές) τον τελευταίο ενάμιση χρόνο απέστειλε πριν από λίγες ημέρες στον ΣΜΕΔ τριπλό εκκαθαριστικό σημείωμα με το οποίο ο Σύλλογος καλείται να πληρώσει …τέλος επιτηδεύματος ύψους 275 ευρώ για το φορολογικό έτος 2010.
Όταν στις αρχές του 2010 ο ΣΜΕΔ υπάχθηκε σε καθεστώς ΦΠΑ, μολονότι ως σωματείο δεν υποχρεούταν να το κάνει, δεν είχαμε βεβαίως φανταστεί ότι λίγους μήνες αργότερα θα τιμωρούταν αυστηρά η πρόθεσή μας να είμαστε συνεπείς απέναντι στην εφορία σε κάθε περίπτωση συναλλαγών μας που δεν θα ενέπιπταν στις συνήθεις, μη υπαγόμενες σε ΦΠΑ δραστηριότητες ενός σωματείου. Μολονότι ο ΣΜΕΔ δεν έχει προβεί μέχρι σήμερα σε καμιά συναλλαγή τέτοιου είδους, υφίσταται αναδρομικά το ίδιο χαράτσι που βαραίνει χιλιάδες συναδέλφους, χιλιάδες εργαζόμενους με «μπλοκάκι», τους οποίους, όπως έχουμε γράψει επανειλημμένα, το κράτος και οι εργοδότες χαρακτηρίζουν βολικά «ελεύθερους επαγγελματίες» προκειμένου να τους αφαιρέσουν όλα τα δικαιώματα που θα έπρεπε να συνοδεύουν κανονικά την ειδικευμένη εργασία την οποία επιτελούν.
Διαπιστώνουμε πλέον ότι σε αυτή την κατηγορία των «επιτηδευματιών» τσουβαλιάζονται, εκτός από φυσικά πρόσωπα, και σωματεία – μαζί προφανώς με τις κάθε είδους εταιρείες που ασκούν επαγγελματική κι επιχειρηματική δραστηριότητα. Στον φανταστικό κόσμο του κράτους και των εργοδοτών, η κοινωνία φαίνεται ότι αποτελείται αποκλειστικά από «οικονομικούς δρώντες», από τους οποίους σχεδιάζεται σήμερα να αντληθούν βίαια όλοι εκείνοι οι πόροι που απομύζησαν επί δεκαετίες οι θεσμικοί κι εξωθεσμικοί «παραγωγικοί φορείς» της χώρας σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Θα πρέπει να έχει γίνει πια σαφές ότι οι δικές μας αντιλήψεις και τα δικά μας σχέδια βρίσκονται στους αντίποδες αυτής της κοσμοθεωρίας.
Αν έχει μια θετική όψη το πρωτοποριακό αυτό συλλογικό χαράτσωμα, είναι ότι φέρνει τον Σύλλογό μας στην ίδια ακριβώς θέση με τους μεμονωμένους συναδέλφους που έχουν υποχρεωθεί εδώ και δύο μήνες από το κράτος να πληρώσουν για το γεγονός και μόνο ότι εργάζονται. Συντασσόμενοι, λοιπόν, από την ίδια θέση με όλους τους συναδέλφους, δηλώνουμε κι εμείς, ως συλλογικός φορέας, ότι αρνούμαστε να πληρώσουμε το «τέλος επιτηδεύματος» που μας επιβλήθηκε και το οποίο θα προσβάλουμε με κάθε νόμιμο μέσο που διαθέτουμε. Αφού μας θέλουν όλους στο ίδιο τσουβάλι, ας τους κάνουμε τη χάρη: ας σταθούμε απέναντί τους όλοι μαζί, ενωμένοι και αποφασισμένοι.
Το ΔΣ
