Στην Ελλάδα του 2011, ποιοι δουλεύουν με «μπλοκάκι»;

Το ακόλουθο κείμενο μοιράστηκε και συζητήθηκε την Τρίτη 19 Ιουλίου στη θεματική συνέλευση της ομάδας εργαζομένων/ανέργων της πλατείας Συντάγματος.

 

Για επικοινωνία: blokakia11@gmail.com
Facebook: Πρωτοβουλία Εργαζομένων με «Μπλοκάκι»

Συμβασιούχοι του Δημοσίου (από διοικητικό προσωπικό μέχρι καθαρίστριες), κάθε λογής «κρυφοί» μισθωτοί (υπάλληλοι τεχνικών και δικηγορικών γραφείων, δημοσιογράφοι, καθηγητές, εργαζόμενοι στην ψυχική υγεία κ.α.) και αυτοαπασχολούμενοι (γραφίστες, μεταφραστές και επιμελητές, καλλιτέχνες κ.α.)…

Όλοι αυτοί, όλοι εμείς, τσουβαλιαζόμαστε εδώ και χρόνια από το κράτος μαζί με εργοδότες, επιχειρηματίες και εμπόρους, στην κατηγορία του «ελεύθερου επαγγελματία». Όλοι αυτοί, όλοι εμείς, οι εργαζόμενοι με «μπλοκάκι», πληρώνουμε εδώ και χρόνια μόνοι μας την ασφάλιση και την περίθαλψή μας, επιβαρυνόμαστε με κάθε είδους παρακρατήσεις και προκαταβολές φόρων (είτε έχουμε στ’ αλήθεια δουλειά είτε όχι, είτε μας πληρώνουν είτε μας «φεσώνουν»), δεν δικαιούμαστε ταμείο ανεργίας παρόλο που πολλοί από εμάς είναι άνεργοι για μεγάλα διαστήματα. Όλοι αυτοί, όλοι εμείς, υποχρεούμαστε τώρα να πληρώσουμε και το χαράτσι των €300, 400, 500... ως «ελεύθεροι επαγγελματίες», υποχρεούμαστε να υπαχθούμε σε απανωτές «περαιώσεις», βλέπουμε τις ασφαλιστικές μας εισφορές όχι μόνο να αυξάνονται, αλλά πλέον να μην εκπίπτουν καν από το φορολογητέο μας εισόδημα.
 

Χαράτσι στα «μπλοκάκια»; Λέμε να μην πάρουμε...

Ανοιχτή συνάντηση/συζήτηση:
Τετάρτη 13 Ιουλίου, 20:00
στα γραφεία του ΣΜΕΔ
(Μαυρικίου 8 & Μαυρομιχάλη, Εξάρχεια)

Στο πειραματικό εργαστήρι «Η Ελλάς», οι τρελοί επιστήμονες που κάνουν κουμάντο στη ζωή μας ενέσκηψαν ξανά με νέες ιδέες: στο φόντο των εξαιρετικών συνθηκών που αποτελούν ωστόσο καθημερινό καθεστώς για όλους μας εδώ και χρόνια (της γενικευμένης «μαύρης», ανασφάλιστης, ελαστικής, απλήρωτης εργασίας), όλοι οι αυτοαπασχολούμενοι της χώρας, όλοι οι περίφημοι «μπλοκάκηδες» από τους οποίους έχει αφαιρεθεί ύπουλα και βίαια η ιδιότητα του εργαζόμενου για να τους αποδοθεί με το έτσι θέλω η «ευέλικτη» ιδιότητα του «εξωτερικού συνεργάτη», καλούνται τώρα να πληρώσουν χαράτσι εκατοντάδων ευρώ (300 για φέτος, 400 ή 500 από του χρόνου), ενώ βλέπουν και τις ασφαλιστικές τους εισφορές να αυξάνονται κατά 10 ευρώ το μήνα, υπέρ …ανέργων. Μιας και «όλοι μαζί τα φάγαμε», γιατί άλλωστε όλοι «ελεύθεροι επαγγελματίες» είμαστε (άρα, υπονοεί ο παράφρων συλλογισμός, όλοι είμαστε φοροφυγάδες και εισφοροφυγάδες, σαν τους μεγαλοδικηγόρους και τους μεγαλοεπιχειρηματίες), δέον όπως πληρώσουμε χωρίς διακρίσεις τα σπασμένα, μας λένε οι τρελοί επιστήμονες – και περιμένουν να τους δώσουμε και δίκιο!

Οι πρώτες ημέρες της νέας βαρβαρότητας

Το διήμερο 28-29 Ιουνίου επιβεβαίωσε με τον πιο πραγματικό και υλικό τρόπο ότι η «εποχή της αθωότητας» έχει τελειώσει. Η βαρβαρότητα των δυνάμεων καταστολής, η (εκτός λογικής και νομιμότητας) βία εναντίον των διαδηλωτών από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, η φρενήρης προσπάθεια να διαλυθούν (με κάθε τρόπο και σε κάθε γωνιά της πόλης) απεργοί και διαδηλωτές δεν είναι πρωτόγνωρα φαινόμενα. Αυτό το διήμερο ωστόσο αποδείχθηκε ότι η βαρβαρότητα της καταστολής δεν είναι παρά η άλλη όψη του νομίσματος της βαρβαρότητας της νομοθεσίας. Η ψήφιση-παρωδία του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος (με θεατρινισμούς βουλευτών που θα ζήλευε ακόμα και ο Ιονέσκο), την ίδια στιγμή που χιλιάδες κόσμου έξω από τη Βουλή βίωναν την «προστασία» της αστυνομίας και το χημικό της πόλεμο, δημιούργησε ένα σκηνικό που από εδώ και πέρα κανείς δεν μπορεί να αγνοεί. Κεκτημένα ετών, εργασιακά δικαιώματα κατακτημένα με αίμα, ακόμα και αυτό το ίδιο το δικαίωμα στη διαμαρτυρία και τη διαδήλωση είναι πια κενό γράμμα.