Ενημέρωση 9.12: Μια έκπληξη περίμενε τους εξωτερικούς συνεργάτες της Modern Times που περίμεναν να πληρωθούν μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου για εργασίες που έχουν ήδη παραδώσει. Η εταιρεία τους ειδοποίησε ότι η πληρωμή τους αναβάλλεται για τον Ιανουάριο. Οι καθυστερήσεις πληρωμών συνεχίζονται.
Ενημέρωση 2.12: Και οι εσωτερικοί εργαζόμενοι στη Modern Times προστέθηκαν στους απλήρωτους εργαζομένους του επιχειρηματικού ομίλου του Κ. Γιαννίκου (Alter, Ο Κόσμος του Επενδυτή, Δίφωνο, Lyra, EMI, κτλ.). Στους εργαζόμενους δεν καταβλήθηκε ο μισθός του Νοεμβρίου στο τέλος του μήνα -- μια πρακτική που ακολουθείται εδώ και μήνες στον τηλεοπτικό σταθμό Alter, oι εργαζόμενοι του οποίου πληρώνονται (όποτε πληρώνονται) με τεράστια (δίμηνη, τρίμηνη ή και μεγαλύτερη) καθυστέρηση. Η εργοδοτική επίθεση ενάντια σε μισθούς και δικαιώματα κλιμακώνεται στον χώρο των ΜΜΕ (βλ. ΒΗΜΑ κ.ά.), αλλά και στον εκδοτικό χώρο.
Η Modern Times έχει ένα κοινό και μία διαφορά από τα Ελληνικά Γράμματα: ανήκει και αυτή σε έναν κολοσσό των media, τον επιχειρηματικό όμιλο του Κ. Γιαννίκου (μεγαλομετόχου στον τηλεοπτικό σταθμό Alter, ιδιοκτήτη ραδιοφωνικών σταθμών, εφημερίδας, περιοδικών, δισκογραφικών εταιρειών και θεάτρων), αλλά, σε αντίθεση με τα Ελληνικά Γράμματα, δεν είναι ούτε καταχρεωμένη ούτε ζημιογόνα, κάθε άλλο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που δημοσιεύει το ΕΚΕΒΙ, η Modern Times ήταν η πρώτη εκδοτική επιχείρηση στη χώρα τόσο όσον αφορά τον κύκλο εργασιών της όσο και όσον αφορά τα καθαρά κέρδη της (για κάθε χρόνο από το 2005 ως το 2009).
Παρόλα αυτά, οι εξωτερικές επιμέλειες «κόπηκαν» επισήμως, γεγονός που έχει, αναπόφευκτα, δύο κρίσιμες συνέπειες: πρώτον, περισσότερη δουλειά για τους «εσωτερικούς» επιμελητές του εκδοτικού οίκου (προφανώς, χωρίς ανάλογη αύξηση των αποδοχών τους ή επιπλέον προσλήψεις ούτως ώστε να καλυφτούν οι ανάγκες της εταιρείας) και δεύτερον, χαμένες θέσεις εργασίας, μιας και οι εξωτερικοί συνεργάτες της Modern Times, και ιδίως οι επιμελητές, διατηρούν μόνιμη (και ενίοτε αποκλειστική) συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο (κάτι που συμβαίνει γενικά στο χώρο του βιβλίου).
Όπως έχει τονίσει επανειλημμένως ο ΣΜΕΔ, οι «αφανείς» εξωτερικοί συνεργάτες στο χώρο των εκδόσεων δεν είναι ούτε «εργολάβοι» ούτε «χομπίστες»: είναι εργαζόμενοι, οι οποίοι δουλεύουν με κόπο και μεράκι, συχνά υπό αντίξοες και απαιτητικές συνθήκες, όντας συνάμα αναγκασμένοι να πληρώνουν μόνοι τους για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη και την ασφάλισή τους, ενώ όταν χάνουν τη δουλειά τους, δεν δικαιούνται ούτε αποζημίωση από τον εργοδότη ούτε επίδομα ανεργίας. Το κόψιμο των εξωτερικών συνεργατών ισοδυναμεί με μαζικές απολύσεις που μένουν κρυμμένες και γι’ αυτό «ανώδυνες». Ταυτόχρονα, με την υπερφόρτωση των εσωτερικών επιμελητών του εκδοτικού οίκου, δημιουργούνται ακόμα μεγαλύτερες πιέσεις και φορτώνονται περισσότερα βάση στους μισθωτούς εργαζόμενους της εταιρείας, γεγονός που θα πλήξει αναπόφευκτα και την ποιότητα των εκδόσεων. Μήπως η μέρα που τα βιβλία θα βγαίνουν στα ράφια των σούπερ μάρκετ χωρίς καμία φροντίδα δεν είναι και τόσο μακριά;
Κι αν ορισμένοι αναρωτιούνται γιατί η πρώτη σε κέρδη εκδοτική επιχείρηση της χώρας προχωρά έτσι εύκολα σε περικοπές, ίσως βρουν μία απάντηση στην παρακάτω ανακοίνωση που συνέπεσε, όλως τυχαίως, με το κόψιμο των εξωτερικών επιμελειών:
Την άρση της δέσμευσης του 50% των τραπεζικών λογαριασμών της εταιρίας ανακοίνωσε η "Ελεύθερη Τηλεόραση ΑΕ" - Alter Channel. Επίσης, η εταιρία εξόφλησε τις οφειλές περιόδου Αυγούστου, που υπείχε προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Τέλος, η εταιρία ενημέρωσε το επενδυτικό κοινό ότι εξοφλήθηκαν πλήρως οι οφειλές προς το προσωπικό της.
Κάπως έτσι φτιάχνεται η διαβόητη «κρίση στο χώρο του βιβλίου». Οι εκδοτικοί οίκοι φαίνεται ότι αποτελούν την πρώτη και πιο βολική «παράπλευρη απώλεια» στον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει εναντίον των εργαζομένων οι κολοσσοί των ΜΜΕ, με τα λουκέτα, τις μαζικές απολύσεις και τη γενική αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Ο ΔΟΛ πρώτα υπερχρεώνει τον εκδοτικό του οίκο κι έπειτα τον κλείνει. Ένα άλλο μεγάλο συγκρότημα των ΜΜΕ αρχίζει τις περικοπές απ’ την ισχυρότερη εκδοτική επιχείρηση της χώρας, την ώρα που ξανανοίγουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί στο θυγατρικό τηλεοπτικό κανάλι ώστε το τελευταίο να συνεχίσει, προφανώς, να προσφέρει αγαθή υπηρεσία στους πολίτες της χώρας, ενημερώνοντάς τους για τα δεινά της κρίσης και του Μνημονίου. Κι όλα αυτά, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Παιδιά, οι εργαζόμενοι (εσωτερικοί) στους Μοντέρνους Καιρούς πληρώνονται κανονικά. Καλό είναι να μην καλλιεργούμε κλίμα πανικού, ιδίως τέτοιες ώρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλικά
Όπως μπορείτε να δείτε, το σχόλιό μας για τη μη πληρωμή των εσωτερικών εργαζομένων στη Modern Times έχει ημερομηνία 2/12: τότε οι εργαζόμενοι δεν είχαν πληρωθεί το μισθό τους για τον μήνα Νοέμβριο. Αν στο μεταξύ πληρώθηκαν κανονικά, αυτό μόνο ικανοποίηση μας προκαλεί. Γεγονός, πάντως, είναι ότι οι καθυστερημένες καταβολές δεδουλευμένων στον εν λόγω επιχειρηματικό όμιλο έχουν γίνει κανόνας -- πράγμα απαράδεκτο, ιδίως «τέτοιες ώρες». Ταυτόχρονα, όπως μπορείτε να διαβάσετε στη νέα ενημέρωσή μας, οι εξωτερικοί συνεργάτες του εκδοτικού οίκου ενημερώθηκαν πριν λίγες μέρες ότι οι προγραμματισμένες πληρωμές τους για τον Δεκέμβριο αναβάλλονται για τον Ιανουάριο. Αυτή η εξέλιξη μόνο αμελητέα δεν είναι, ενώ δείχνει και το γενικότερο κλίμα (ει μη και την πολιτική) στον εν λόγω όμιλο. «Τέτοιες ώρες» απαιτείται ετοιμότητα και επαγρύπνηση από όλους μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνετε λάθος, όχι μόνο δεν πληρώνονται κανονικά οι εσωτερικοι της Modern Times αλλά επικρατεί και μια τρομολαγνεία άνευ προηγουμένου, με τους διοικούντες του οίκου να τους εξαναγκάζουν να κάθονται να δουλεύουν πολύ παραπάνω από το ωράριό τους. Και το πρόσχημά; Το γνωστό "η εταιρία δεν πάει καλά, ο κύριος Γιαννίκος είναι θυμωμένος, θα απολύσει κόσμο, πρέπει να του δείξουμε ότι είμαστε μαζί του κλπ. κλπ...."
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια η τρομολαγνεία για το πρόσωπο του Γιαννίκου ανέκαθεν υπήρχε. Είχε σημειωθεί περιστατικό όπου εργαζόμενος απολύθηκε επειδή ΤΟΛΜΗΣΕ να μπει στο ασανσέρ μαζί του (απορώ πώς χώρεσε ο άνθρωπος εκει μέσα με την εξογκωμένη κοιλιά του καναλάρχη).